Θοδωρής Διάκος

Όσα δεν θέλετε (αλλά πρέπει) να ξέρετε για το πού πηγαίνει σήμερα η παιδεία: στο Πυρ το Εξώτερον, για να το πούμε ευγενικά.

Τα Όσκαρ της σουρεαλιστικής υπερπαραγωγής που λέγεται ελληνική πραγματικότητα, όπως τα διάλεξε η αδέκαστη επιτροπή της στήλης.

Ξεχάστε τη Λίστα Λαγκάρντ. Είκοσι χρόνια αργότερα, η Βίλα Αμαλίας επιστρέφει από τη λήθη στην οποία την είχαμε αφήσει, με όπλα μαζικής καταστροφής.

Σοβαρά τώρα, πόσο καλύτερους ανθρώπους πιστεύετε ότι θα σας κάνει το να γράψετε σε μια κόλλα χαρτί "θα κόψω το κάπνισμα";

Αναβλήθηκε το τέλος του κόσμου; Δηλαδή πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε ως καταραμένη γενιά στην Ελλάδα της κρίσης; Α.

Γιατί πώς αλλιώς θα ονομάζαμε τις περικοπές για τη "διάσωση" (αλλιώς γνωστή και ως ευθανασία) των Ελληνικών Πανεπιστημίων;

Η στήλη κλείνει έναν χρόνο και το γιορτάζει, με την ανασκόπηση μιας χρονιάς που μάλλον θα παραλείπουν τα μελλοντικά βιβλία της Ιστορίας.

Το δικαίωμα στην κακή, δωρεάν σίτιση μόλις αφαιρέθηκε από τον μέσο φοιτητή. Μόνο που κανείς δεν φάνηκε να αντιδρά.

Πόσοι χρυσαυγίτες χρειάζονται για να αλλάξουν μία λάμπα;

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, φίλε χρυσαυγίτη;