Όσκαρ

γράφει ο Θοδωρής Διάκος 

Καθώς δεν βλέπαμε τα χθεσινά Όσκαρ, γιατί όποια παράνομη σελίδα streaming κι αν ανοίξεις, σε πέντε λεπτά στην έχει κλείσει το FBI, κι εσύ κοιτάς πίσω από κουρτίνες μην σε παρακολουθούν, μια ενδιαφέρουσα συζήτηση ξεκίνησε ανάμεσα σε μένα και τους φίλους μου, για τους πιθανούς οσκαρούχους της Ελλάδας.

Οκέι, λέω ψέματα, προφανώς δεν μιλούσαμε γι’ αυτό γιατί εγώ και οι φίλοι μου έχουμε προσωπική ζωή την οποία σκοπεύω κάποια στιγμή να κάνω σειρά που λογικά θα κοπεί στα τρία επεισόδια, γιατί κανένας δεν ενδιαφέρεται για τρεις τύπους με πιο πολύ δράμα κι από τηλεταινία του Lifetime. Απλά τα Όσκαρ ελληνικής επικαιρότητας φάνηκαν ενδιαφέρουσα ιδέα, οπότε the winners are—

Όσκαρ καλύτερης ταινίας στα δελτία ειδήσεων. Τόσος πάταγος, που κάθε βράδυ ο μισός ελληνικός πληθυσμός καθηλώνεται για να δει το ίδιο θέαμα, ξανά και ξανά. Οι κριτικοί του, σε ξεσπάσματα οργής θέτουν ερωτήματα περί μαζικής ύπνωσης, ψεκασμού και του πάντα εύκολου τρικ του να κερδίζεις τον κόσμο με κινδυνολογία. Μεγάλος χαμένος της βραδιάς η ταινία Σχέδιο Αθηνά. Η παρουσίαση μιας δύναμης απόλυτης καταστροφής για την ελληνική εκπαίδευση, αν και βάρβαρα ρεαλιστική, πέρασε κάτω απ’ το ραντάρ του ευρέως κοινού, με μερικούς να την χαρακτηρίζουν απλά σαν "προσβάσιμη μόνο στους φοιτητές". Το χαμηλό μπάτζετ της ταινίας δεν βοήθησε, άρα σκεφτόμαστε για το σήκουελ να βάλουμε χορηγούς και να συγχωνεύσουμε τους πολλούς, αχρείαστους ρόλους λειτουργώντας με μία παράξενη, εξωγήινη λογική που στην τελική χεστήκαμε αν θα βοηθήσει κανέναν.

Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου στον Αντώνη Σαμαρά, για τον δύσκολο, κόντρα ρόλου του σαν φερόμενος μεσσίας της Ελλάδας. Μια ερμηνεία που δίχασε, ξεχώρισε, συζητήθηκε, με σθένος που κατάφερε να εκτοπίσει τις άλλες δυνατές υποψηφιότητες του Αλέξη Τσίπρα σαν αριστερού ηγέτη και του Γιάννη Πρετεντέρη σαν αδέκαστου δημοσιογράφου.

Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου στη μέση ελληνίδα (βλ. Βίκυ Σταμάτη), που καθημερινά δίνει τον αγώνα της σαν άνθρωπος, σαν μητέρα, σαν φοιτήτρια, σαν γυναίκα, σε μια Ελλάδα της κρίσης, του πλουραλισμού. Επίσης Όσκαρ καλύτερου μακιγιάζ.

Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου στον Αγάθωνα Ιακωβίδη, που χάρηκε τόσο πολύ που θα πάει στη Eurovision και απλά θες να τον κάνεις μια αγκαλιά. Επίσης που είχε τις κοχόνες να βγει στον Αυτιά και να μιλήσει για νομιμοποίηση του χόρτου.

Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου στην Χρυσή Αυγή, σαν ολότητα. Κατάφερε με το αιμοβόρικο σπαθί της να σκαρφαλώσει από τις τέταρτης διαλογής σπλατεριές, να γίνει γνωστή και να σκορπίσει την ουσία της σε όλο το πανελλήνιο. Ας ελπίσουμε να μείνει εκεί, γιατί μια προοπτική τέτοιας κυβέρνησης είναι πιο τρομακτική κι απ’ τον Φίλιπ Σήμουρ Χόφμαν σε οποιοδήποτε ρόλο. Άξιος ανταγωνιστής η νικήτρια του Dancing with the stars, Ντορέττα Παπαδημητρίου, για τα δάκρυα συγκίνησης, που κέρδισε και θα δώσει χρήματα για φιλανθρωπία, με απώτερο σκοπό να αναστήσει την ψόφια της καριέρα.

Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στον Πάπα Βενέδικτο τον δέκατο έκτο, για την εξαιρετική του ερμηνεία σαν θρησκευτικού ηγέτη του καθολικού κόσμου που εμπλέκεται σε μια διεστραμμένη υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Νταν Μπράουν ήδη έχει στα σκαριά την νουβέλα. Σνομπαρίστηκε το έπος του Νίκου Αναστασιάδη, Κύπρου Ανάβασις, κυρίως γιατί οι περισσότεροι σταμάτησαν να ασχολούνται με την Κύπρο. Επίσης χωρίς βραβείο θα μείνει η Άνγκελα Μέρκελ, γιατί σιγά μη δίναμε βραβείο στη Μέρκελ για το οτιδήποτε.

Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ στο omg! του yahoo, που μας φέρνει όλες τις καυτές ενημερώσεις με τα καλογραμμένα εξποζέ του, όπως ότι η "εκρηκτική πρεμιέρα της Δέσποινας Βανδή αναμένεται… εκρηκτική".

Όσκαρ καλύτερου μοντάζ στην Ελληνική Αστυνομία. Εναλλακτικά, καλύτερου κινούμενου σχεδίου, γιατί αυτοί οι άνθρωποι σ’ αυτές τις φωτογραφίες δεν είναι άνθρωποι. Την τελετή σνόμπαρε η γνωστή συγγραφέας Παυλίνα Νάσιουτζικ, γιατί αρκετά ανέχτηκε η γυναίκα με τις μαλακίες που γράφουνε στη lifo.

Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού στο Harlem shake. Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Στα outsider βρέθηκε ο Νικ Κέηβ, γιατί το τραγούδι του για τα αθηναϊκά νιάτα που κλαίνε απ’ τα δακρυγόνα είναι πομπώδες. Η Αντέλ μπορεί να το ρουφήξει.

Τέλος, Lifetime achievement award στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που ανακάλυψε το facebook, έρχεται σ’ επαφή με τους θαυμαστές του όπως κάθε σταρ που σέβεται τον εαυτό του, και πρέπει πλέον να λατρεύεται σαν θεότητα. Σκληρή απόφαση, γιατί η Ακαδημία είχε στα υπ’ όψιν το άλλο μεγαθήριο της ελληνικής πολιτικής σκηνής, Αλέκα Παπαρήγα, που λογικά αποσύρεται και αξίζει κι αυτή η έρμα μια τιμή. Της την αρνήθηκαν. Αλλά συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, Αλεκάκι. Κάποτε θα ‘ρθει ο καιρός, να δίνουμε Όσκαρ με Ξυλούρη.