Το 1964, ο Τζον Τσίβερ εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων η οποία συμπεριλάμβανε και το “The Swimmer”, μια αφήγηση που σε πολύ μικρό χώρο επιχειρεί να εξιστορήσει τη ζωή ενός άνδρα, ενός τυπικού αστού της εύρωστης εποχής των αμερικάνικων προαστείων.
Μια μεγάλη φαρσοκωμωδία ετοίμασε για σήμερα το κράτος, με «κορόιδα» όπως πάντα τους φιλοθεάμονες πολίτες του. Με τα δημόσια έργα να καταλαμβάνουν το 90% των εθνικών μας οδών, η έξοδός μας για τις ημέρες του Πάσχα αναμένεται απολαυστική…
"Για λόγους συμβολισμού" θεώρησε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ότι είναι απρεπής η χρήση του οχήματος με "κανονάκι" που καταβρέχει τους διαδηλωτές –με νερό, τονίζω– ώστε να διασφαλίζει ειρηνικές πορείες αποτρέποντας τα επεισόδια στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η χρήση χημικών κρίθηκε συμβολικά σωστή.
Στο ομώνυμο κόμικ των Τρίλο-Μαντραφίνα, η ανηψιά κι ερωμένη του δικτάτορα κάποιας μπανανίας μετατρέπεται σε πρότυπο για τις γυναίκες της χώρας μέσω της πένας ενός συγγραφέα που φτιάχνει για 'κείνη μια νέα εικόνα, αυτή της “αμόλυντης παρθένας”.
Για ποιον ακριβώς λόγο χαιρόμαστε ως χώρα; Τι κερδίσαμε στην περιλάλητη σύνοδο; Τη διαβεβαίωση ότι αν χρειαστούμε βοήθεια και τους το πούμε, αυτοί θα το σκεφτούν, και αν συμφωνήσουν όοοοοολοι, είναι σίγουρο ότι θα μας τη δώσουν; Δεν είναι και λίγο!
