Η Πέμπτη (και Πρωταπριλιά) ήταν η προ-τελευταία μου μέρα στο Bordeaux. Με καιρό άστατο - που μια είχε πανέμορφη λιακάδα και μια άνοιγαν οι ουρανοί - αλλά με ηθικόν ακμαιότατον, ξεκινήσαμε νωρίς για το Médoc, απ' όπου και θα άρχιζαν οι δοκιμές της ημέρας. Το πλάνο ήταν να επισκεφτούμε και τις δύο όχθες του Bordeaux, αρχής γενομένης από την αριστερή και με κατάληξη την δεξιά. Πλήρης γεωγραφική κάλυψη, με λίγα λόγια.
Πρώτος σταθμός, λοιπόν, το Château Cantemerle, παραγωγός ενός από τα αγαπημένα μου ερυθρά του Bordeaux, το οποίο φιλοξενούσε τα κρασιά των περιοχών του Listrac-Médoc, του Moulis-en-Médoc, του Médoc και του Haut-Médoc. Η αλήθεια είναι ότι, αν και οι κοινότητες ήταν αρκετές, η αντιπροσώπευσή τους δεν ήταν τόσο εκτενής όσο εγώ τουλάχιστον θα ήθελα. Ωστόσο αρκετά châteaux έδωσαν το παρόν, τόσο Grand Cru Classé όσο και Cru Bourgeois, κι έτσι πήραμε μία αρκετά σφαιρική εικόνα της εσοδείας για την ευρύτερη περιοχή. Οι δικές μου en primeur επίλογές από όλη αυτή τη δοκιμή ήταν τα: Château Chasse-Spleen και Château Poujeaux (Moulis), καθώς και τα Château Cantemerle και Château La Lagune (Haut-Médoc).
Η μετάβαση στην δεξιά όχθη έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, και δεν αργήσαμε να βρεθούμε στο St. Emilion, μία πανέμορφη ιστορική και γραφική πόλη που βρίσκεται υπό την προστασία της UNESCO. Εκεί, στο Château Beau-Séjour Bécot, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε μαζεμένα μερικά από τα καλύτερα δείγματα της εσοδείας 09 για την περιοχή. Τα πράγματα εδώ ήταν εντυπωσιακά διαφορετικά, κατά τη δική μου άποψη τουλάχιστον, καθώς δοκιμάσαμε κρασιά με υψηλή τανικότητα, υψηλή οξύτητα και υψηλό αλκοόλ (στις περισσότερες περιπτώσεις από 14% και πάνω), τα οποία ωστόσο παρουσίαζαν τέτοια αρμονία και ισορροπία, που σε άφηναν άφωνο. Οι δικές μου επιλογές από τις ετικέτες 09 του St. Emilion: Château Canon-la-Gaffelière, Château Figeac, Clos Fourtet και Château La Couspaude.
Αμέσως μετά επισκεφθήκαμε το Château Angélus, λίγο πιο κάτω, στο οποίο μας περίμενε ένας παλιός μου γνώριμος, ο ιδιοκτήτης του, ο Hubert de Boüard. Ως εξαιρετικός οικοδεσπότης, δοκίμασε μαζί μας το φερώνυμο κρασί του Château Angélus 09, το οποίο θεωρώ ένα από τα κορυφαία που δοκίμασα σε ολόκληρο το ταξίδι, καθώς αποτελεί πραγματικά την επιτομή της σωστής ισορροπίας ανάμεσα στην ισχύ και τη χάρη, ενώ μας παρουσίασε τη δική του άποψη σχετικά με την εσοδεία του 09. Στη συνέχεια είχαμε τη χαρά να δοκιμάσουμε όλα τα κρασιά που παράγουν τα δικά του châteaux στο St. Emilion (δηλαδή τις δύο ετικέτες του Château Angélus, αλλά και τα Château Daugay, Château Bellevue και La Fleur de Boüard). Δοκιμάσαμε επίσης en primeur τα κρασιά όλων των châteaux με τα οποία συνεργάζεται ως σύμβουλος, τόσο στην αριστερή, όσο και στη δεξιά όχθη. Δοκιμάσαμε όμως - και αυτό είχε τεράστιο ενδιαφέρον - και τα κρασιά από τα οινοποιεία με τα οποία συνεργάζεται ή στα οποία συμμετέχει, σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για το Bodegas Ostatu στη Rioja, το Anwilka στο Stellenbosch της Νότιας Αφρικής, το Ixsir στο Λίβανο, καθώς και το Granmonte στην Ταϊλάνδη! Για το τελευταίο θα σας πω κάποια στιγμή πολλά, γιατί εκτός από τη δοκιμή των κρασιών, γνώρισα την οινολόγο και κόρη του ιδιοκτήτη του κτήματος, μιλήσαμε πολλή ώρα για το οινοποιείο αλλά και για το κρασί στην Ταϊλάνδη, και μου έδωσε πολύ υλικό. Το πράγμα, όπως καταλαβαίνετε, έχει τεράστιο ενδιαφέρον!...
Τελευταίος μας σταθμός το Pomerol και το Château Gazin - εγώ το πρωτο-επισκέφτηκα την Τρίτη, οπότε κατά κάποιον τρόπο έκλεισα εκεί τον κύκλο των δοκιμών μου - στο οποίο φιλοξενούνταν η επίσημη δοκιμή των μεγάλων κρασιών της περιοχής. Τα châteaux που συμμετείχαν ήταν λίγα, αλλά πολύ αξιόλογα, και έδειξαν για άλλη μία φορά τη εξαιρετική συμπεριφορά του προνομιούχου terroir του Pomerol σε μία πολύ μεγάλη χρονιά. Από αυτά που δοκίμασα σε αυτό το επίσημο tasting του Union des Grands Crus de Bordeaux, λοιπόν, ξεχώρισα τα Château Clinet, Château La Pointe, Château La Conseillante και Château Gazin. Τα δύο τελευταία τα είχα δοκιμάσει από την πρώτη μου κιόλας εξόρμηση στο Pomerol, την Τρίτη, και τα είχα βρει εξ αρχής εξαιρετικά, ωστόσο ήθελα να έχω μία δεύτερη ευκαιρία να επιβεβαιώσω τα πρώτα μου συμπεράσματα - το οποίο και έγινε.
Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η δική μου En Primeur δοκιμή για τα κρασιά του Bordeaux της εσοδείας 09. Κάποια στιγμή, αφού επιστρέψω στην Αθήνα, θα κάτσω με ηρεμία να επεξεργαστώ τις σημειώσεις μου και να κάνω έναν γενικό απολογισμό αυτής της εμπειρίας. Για την ώρα, μου μένει πριν φύγω ένα ραντεβού στα κεντρικά ενός από τους μεγαλύτερους εμπόρους κρασιών του Bordeaux στον κόσμο, ο οποίος έχει λέει ανά πάσα στιγμή stock από τα γνωστά και τα λιγότερο γνωστά κρασιά της περιοχής, σε διάφορες χρονιές, που ξεπερνάει τα 2,5 εκατομμύρια φιάλες! Αν τα πράγματα είναι όντως τόσο εντυπωσιακά όσο ακούγονται, θα μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου το συντομότερο!...
Πρώτος σταθμός, λοιπόν, το Château Cantemerle, παραγωγός ενός από τα αγαπημένα μου ερυθρά του Bordeaux, το οποίο φιλοξενούσε τα κρασιά των περιοχών του Listrac-Médoc, του Moulis-en-Médoc, του Médoc και του Haut-Médoc. Η αλήθεια είναι ότι, αν και οι κοινότητες ήταν αρκετές, η αντιπροσώπευσή τους δεν ήταν τόσο εκτενής όσο εγώ τουλάχιστον θα ήθελα. Ωστόσο αρκετά châteaux έδωσαν το παρόν, τόσο Grand Cru Classé όσο και Cru Bourgeois, κι έτσι πήραμε μία αρκετά σφαιρική εικόνα της εσοδείας για την ευρύτερη περιοχή. Οι δικές μου en primeur επίλογές από όλη αυτή τη δοκιμή ήταν τα: Château Chasse-Spleen και Château Poujeaux (Moulis), καθώς και τα Château Cantemerle και Château La Lagune (Haut-Médoc).
Η μετάβαση στην δεξιά όχθη έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, και δεν αργήσαμε να βρεθούμε στο St. Emilion, μία πανέμορφη ιστορική και γραφική πόλη που βρίσκεται υπό την προστασία της UNESCO. Εκεί, στο Château Beau-Séjour Bécot, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε μαζεμένα μερικά από τα καλύτερα δείγματα της εσοδείας 09 για την περιοχή. Τα πράγματα εδώ ήταν εντυπωσιακά διαφορετικά, κατά τη δική μου άποψη τουλάχιστον, καθώς δοκιμάσαμε κρασιά με υψηλή τανικότητα, υψηλή οξύτητα και υψηλό αλκοόλ (στις περισσότερες περιπτώσεις από 14% και πάνω), τα οποία ωστόσο παρουσίαζαν τέτοια αρμονία και ισορροπία, που σε άφηναν άφωνο. Οι δικές μου επιλογές από τις ετικέτες 09 του St. Emilion: Château Canon-la-Gaffelière, Château Figeac, Clos Fourtet και Château La Couspaude.
Αμέσως μετά επισκεφθήκαμε το Château Angélus, λίγο πιο κάτω, στο οποίο μας περίμενε ένας παλιός μου γνώριμος, ο ιδιοκτήτης του, ο Hubert de Boüard. Ως εξαιρετικός οικοδεσπότης, δοκίμασε μαζί μας το φερώνυμο κρασί του Château Angélus 09, το οποίο θεωρώ ένα από τα κορυφαία που δοκίμασα σε ολόκληρο το ταξίδι, καθώς αποτελεί πραγματικά την επιτομή της σωστής ισορροπίας ανάμεσα στην ισχύ και τη χάρη, ενώ μας παρουσίασε τη δική του άποψη σχετικά με την εσοδεία του 09. Στη συνέχεια είχαμε τη χαρά να δοκιμάσουμε όλα τα κρασιά που παράγουν τα δικά του châteaux στο St. Emilion (δηλαδή τις δύο ετικέτες του Château Angélus, αλλά και τα Château Daugay, Château Bellevue και La Fleur de Boüard). Δοκιμάσαμε επίσης en primeur τα κρασιά όλων των châteaux με τα οποία συνεργάζεται ως σύμβουλος, τόσο στην αριστερή, όσο και στη δεξιά όχθη. Δοκιμάσαμε όμως - και αυτό είχε τεράστιο ενδιαφέρον - και τα κρασιά από τα οινοποιεία με τα οποία συνεργάζεται ή στα οποία συμμετέχει, σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για το Bodegas Ostatu στη Rioja, το Anwilka στο Stellenbosch της Νότιας Αφρικής, το Ixsir στο Λίβανο, καθώς και το Granmonte στην Ταϊλάνδη! Για το τελευταίο θα σας πω κάποια στιγμή πολλά, γιατί εκτός από τη δοκιμή των κρασιών, γνώρισα την οινολόγο και κόρη του ιδιοκτήτη του κτήματος, μιλήσαμε πολλή ώρα για το οινοποιείο αλλά και για το κρασί στην Ταϊλάνδη, και μου έδωσε πολύ υλικό. Το πράγμα, όπως καταλαβαίνετε, έχει τεράστιο ενδιαφέρον!...
Τελευταίος μας σταθμός το Pomerol και το Château Gazin - εγώ το πρωτο-επισκέφτηκα την Τρίτη, οπότε κατά κάποιον τρόπο έκλεισα εκεί τον κύκλο των δοκιμών μου - στο οποίο φιλοξενούνταν η επίσημη δοκιμή των μεγάλων κρασιών της περιοχής. Τα châteaux που συμμετείχαν ήταν λίγα, αλλά πολύ αξιόλογα, και έδειξαν για άλλη μία φορά τη εξαιρετική συμπεριφορά του προνομιούχου terroir του Pomerol σε μία πολύ μεγάλη χρονιά. Από αυτά που δοκίμασα σε αυτό το επίσημο tasting του Union des Grands Crus de Bordeaux, λοιπόν, ξεχώρισα τα Château Clinet, Château La Pointe, Château La Conseillante και Château Gazin. Τα δύο τελευταία τα είχα δοκιμάσει από την πρώτη μου κιόλας εξόρμηση στο Pomerol, την Τρίτη, και τα είχα βρει εξ αρχής εξαιρετικά, ωστόσο ήθελα να έχω μία δεύτερη ευκαιρία να επιβεβαιώσω τα πρώτα μου συμπεράσματα - το οποίο και έγινε.Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η δική μου En Primeur δοκιμή για τα κρασιά του Bordeaux της εσοδείας 09. Κάποια στιγμή, αφού επιστρέψω στην Αθήνα, θα κάτσω με ηρεμία να επεξεργαστώ τις σημειώσεις μου και να κάνω έναν γενικό απολογισμό αυτής της εμπειρίας. Για την ώρα, μου μένει πριν φύγω ένα ραντεβού στα κεντρικά ενός από τους μεγαλύτερους εμπόρους κρασιών του Bordeaux στον κόσμο, ο οποίος έχει λέει ανά πάσα στιγμή stock από τα γνωστά και τα λιγότερο γνωστά κρασιά της περιοχής, σε διάφορες χρονιές, που ξεπερνάει τα 2,5 εκατομμύρια φιάλες! Αν τα πράγματα είναι όντως τόσο εντυπωσιακά όσο ακούγονται, θα μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου το συντομότερο!...
