ΑΠΟΨΕΙΣ

Σε αυτές τις κρίσιμες για τον τόπο ώρες που όλα τα δημοσιογραφικά μέσα έχουν με τα μούτρα πέσει στην προβολή των πολιτικών, ο Ιοβόλος θέλει να προβάλει τα δικά του... πουλαίν.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν αναποφάσιστοι σ' αυτές τις εκλογές. Όποιοι κι αν είναι, όμως, δε μπορεί να μην αποφάσισαν μετά το περίφημο κρας-τεστ σΤΑ ΝΕΑ του Σαββάτου: Γιωργάκης vs. Κωστάκης, Τα αμερικάνικα χρόνια.

Είχατε ποτέ την εντύπωση, σε τηλεφωνική συνομιλία με υπάλληλο ή ιδιοκτήτη ξενοδοχείου/ ξενώνα/ ενοικιαζόμενου δωματίου ανά την Ελλάδα, ότι θα έπρεπε να ντρέπεστε που ρωτάτε την τιμή, ενώ εκείνος σας μιλά για ανώτερα πράγματα, όπως το τελευταίας τεχνολογίας Jacuzzi και την ακριβή απόχρωση του μπλε της θάλασσας όπως φαίνεται από την 93 μοιρών γωνία που κάνει το κρεβάτι με την μπαλκονόπορτα;

Στις τελευταίες Κάνες, κάποιος δημοσιογράφος ζήτησε απ' τον Λαρς φον Τρίερ να δικαιολογηθεί για την ταινία του, «Antichrist».

Κάπου πήρε τ' αυτί μου ότι έκλεισε το «θρυλικό» μπαρ που λεγόταν «Ορεβουάρ». Προσωπικά, δε δίνω δεκάρα. Η φορτισμένη από μουχλιασμένη διανοουμενίλα ατμόσφαιρα δεν είναι κάτι που με συγκινεί ιδιαίτερα...

Τι μας δίδαξε, τελικά, το χθεσινό debate των δύο πολιτικών αρχηγών; Ότι ο μεν δε δικαιούται να μιλά για σκάνδαλα και να ξεχνά το Χρηματιστήριο, κι ο δε δεν δικαιούται να μιλά για αξιοπιστία και να ξεχνά τους προϋπολογισμούς του, που έπεσαν έξω. Γενικώς, ότι κανείς δε δικαιούται να μιλά για τίποτα. Κι ότι κανείς δε φταίει. Φταίνε πάντα οι προηγούμενοι. Και οι Αμερικάνοι.

Αν οι τηλεοπτικές μονομαχίες δεν έχουν ξεμάλιασμα, προσβολές και αντεγκλήσεις είναι απλώς νερόβραστες. Νερόβραστες- ξενερόβραστες όμως έχουμε ξεχάσει πόσο απαράδεκτο είναι να αποτελεί κορυφαίο πολιτικό γεγονός μια τηλεοπτική εκπομπή.