Το (ελληνικής έμπνευσης) "πάτσι" της ιστορίας

Τώρα που οι επιπλήξεις- καρπαζιές από την Ευρώπη πέφτουν βροχή δεν είναι λίγοι αυτοί που από ό,τι ακούω θυμήθηκαν ότι οι Γερμανοί, δεν έχουν δικαίωμα να μιλούν για χρέη και ελλείμματα, αφού ακόμη μας χρωστούν τις πολεμικές αποζημιώσεις από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πολιτική μας είναι από ό,τι φαίνεται ξεκάθαρη: Χρωστάς εσύ, χρωστάω και εγώ. Μη μιλάς για να μη μιλάω.   

Χέρια ψηλά...

Παρατηρώ πολύ συχνά σε δημόσιες τουαλέτες, ανθρώπους που βγαίνουν έξω και φεύγουν χωρίς να πλύνουν τα χέρια τους. Εντάξει, και τι έγινε; Δεν πρόκειται να τους σφίξω το χέρι κι έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα σχολαστικός σε αντίστοιχες διαδικασίες καθαρισμού.

Κάτι σάπιο υπάρχει

Θα βρεθεί κάποια ελληνική κυβέρνηση να πει στους αγρότες τι πραγματικά μπορεί να τους προσφέρει; Να τους εξηγήσει ότι η ελληνική αγορά πιθανότατα δεν μπορεί να απορροφήσει την παραγωγή τους στις τιμές που θέλουν και ότι αρκετοί εξ αυτών ίσως χρειάζεται να ασχοληθούν με κάτι άλλο. Τι περιμένουν οι ιθύνοντες; Ότι θα βαρεθούν οι αγρότες να πεινάνε; Ή ότι θα πάψουν να διαμαρτύρονται για αυτό;   

Σε κλουβιά και με ιθαγένεια

Πολύς αχός ακούγεται για το αν πρέπει ή όχι οι μετανάστες να έχουν ιθαγένεια και δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές, τις βουλευτικές εκλογές ή και στις δύο. Μπορεί το ζήτημα να αποτελεί "highlight" στο θέμα 'μετανάστευση', αλλά δεν βλέπω να αγγίζει- πόσο μάλλον να λύνει- ούτε ένα από τα βασικά προβλήματά του. 

Ο Λόγος και η Φωτιά

Το 1927, ο Σινκλέρ Λιούις εξέδωσε στην Αμερική το σατιρικό μυθιστόρημα “Elmer Gantry”. Μιας και δεν το έχω διαβάσει, μεταφέρω απ' τη σύνοψη της Wikipedia ότι πρόκειται για την ιστορία ενός νεαρού, νάρκισσου κολεγιόπαιδου που εγκαταλείπει το όνειρο να γίνει αθλητής για χάρη της δικηγορίας.

v