Σε κλουβιά και με ιθαγένεια

Πεδίον δόξης λαμπρό βλέπει ο πρόεδρος του Λάος (ναι, όχι «Λαός»- έτσι μ΄αρέσει) στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο για την ιθαγένεια και την ψήφο των μεταναστών, καθώς δικαίως θεωρεί ότι ορισμένοι Έλληνες πολίτες θα ανησυχήσουν με την απώλεια των πατρογονικών δικαιωμάτων τους και θα σπεύσουν να εναποθέσουν τα συμφέροντά τους υπό τις φτερούγες της- μάλλον θέσει παρά φύσει- ελληνικής λαϊκής ακροδεξιάς.

Θεωρώντας δε μάλλον προνομιακό του πεδίο το συγκεκριμένο θέμα βρίσκει την ευκαιρία να δείξει και στους νεοδημοκράτες ποιος είναι ο πραγματικός Έλληνας του κοινοβουλίου σε σχέση με τον Αντώνη Σαμαρά του οποίου τα λαϊκά δεξιά ερείσματα στην κοινή γνώμη είναι επίσης πολλά. Πρόλαβε μάλιστα το Δεκέμβριο και τον «συμβούλεψε» να μην «συναινέσει στο έγκλημα».

Εκείνο που με ανησυχεί δεν είναι το αν οι μετανάστες θα αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές ή τις εθνικές εκλογές- στο κάτω κάτω αν μένουν εδώ, εργάζονται πληρώνουν φόρους, νομίζω ότι δικαιούνται να έχουν άποψη και για την εδώ πολιτική.

Φοβάμαι ότι το ενδιαφέρον θα μετακηλυθεί από το πραγματικό πρόβλημα της μετανάστευσης που περιλαμβάνει την κατάρτιση ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής (δεν υπάρχει), της οργάνωσης των σημείων υποδοχής (σήμερα είναι σχεδόν απάνθρωπα) και την ένταξη των μεταναστών στην κοινωνική πραγματικότητα χωρίς γκετοποίηση.

Αυτά είναι θέματα που απαιτούσαν λύσεις ακόμη και πριν τα περσινά γεγονότα του Αγίου Παντελεήμονα που οδήγησαν στις "σκούπες" και στη μεταφορά των ανθρώπων και εγώ δεν ξέρω που. Αν τα αστυνομικά μέτρα στάθηκαν ικανά να ωραιοποιήσουν την κατάσταση εν όψει των εκλογών του φθινοπώρου είναι σίγουρο ότι δεν έλυσαν το ίδιο το πρόβλημα.