ΑΠΟΨΕΙΣ

Εχουμε πολιτεία για την οποία το να μην της ζητάται να ακολουθήσει κάποια λύση που υποδεικνύεται σημαίνει ότι δικαιούται να ακολουθήσει όποιο δρόμο θέλει. Φαίνεται, ορισμένοι εξ ημών έχουν ξεχάσει (δεν είναι δα και δύσκολο) ότι δουλειά των κυβερνήσεων δεν είναι απλώς να διαχειρίζονται τις υποδείξεις που τους γίνονται, αλλά να επιλύουν.      

Οι σπουδάζοντες σε μεταπτυχιακούς κύκλους σπουδών επιτελούν σπουδαίο λειτούργημα για τις ελληνικές Κυβερνήσεις. Πρώτον, απαλύνουν τους δείκτες της ανεργίας και γκρινιάζει λιγότερο ο κόσμος. Δεύτερον, φέρνει ένα βήμα πιο κοντά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τρίτον, ικανοποεί την παραδοσιακή δίψα του Έλληνος για γόνους- φωστήρες.       

Με ευγλωττία ο Θεόδωρος Πάγκαλος απάντησε στο ερώτημα που επισταμένα του θέτουν αρκετοί πολίτες γαιτο που πήγαν τα λεφτά: "Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά, ρε!". Επιτέλους! Κάποιος έπρεπε να αναλάβει και την υπεράσπιση των πολιτικών που κλέφτες τους ανεβάζουν, κλέφτες τους κατεβάζουν. Νησάφι! (Και πάλι η φωτογραφία του ένδοξου προγόνου του).      

Αυτές τις ημέρες, βγαίνει στις αίθουσες το “The Killer Inside Me” του Μάικλ Γουιντερμπότομ. Είναι ένα φιλμ νουάρ βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Τζιμ Τόμσον που περιστρέφεται γύρω από έναν ενδιαφέροντα, αλλά χωρίς καμία ελπίδα σ' αυτόν τον κόσμο, χαρακτήρα...

Οι μεταφορείς είναι συμπαθείς σε λίγο γενικά κόσμο, ενώ η απεργία τους φαίνεται να στερεί ακόμη περισσότερη δημοφιλία από τον κλάδο. Και όμως αυτό δεν μοιάζει να τους απασχολεί! Περισσότερο τους ανησυχεί που μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ που έδωσαν θα αποκτήσουν μηδενική αξία. Γιατί άραγε;  

O ηθοποιός Τόμας Μακάρθι έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως σκηνοθέτης με το υπέροχο (κι οσκαρικό) “The Visitor”. Εκεί, διερεύνησε σε ένα βαθμό τη σχέση των συμπατριωτών του με τις άλλες κουλτούρες. Κάτι παρόμοιο όμως, είχε κάνει και στη λιγότερο γνωστή πρώτη του ταινία, το αντίστοιχα υπέροχο “The Station Agent”.

Οι εντάσεις στον Άγιο Παντελεήμονα καλά κρατούν και από ό,τι βλέπω οι ελληνικές κυβερνήσεις εμφανίζουν συνεχή και αμετάβλητη στάση: περιμένουν το πρόβλημα να λυθεί από μόνο του, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Α, και υπάρχει και η αριστερά (ή τέλος πάντων οι αριστερές) που δεν μας επιτρέπει να λέμε ότι υπάρχει πρόβλημα γιατί είμαστε "ξενοφοβικοί".