«Συνέπεια, συμπόνια και αγάπη»

Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωσε νωρίτερα ο κ. Αντώναρος τις σημερινές δηλώσεις του αναφερόμενος στην στάση της Πολιτείας απέναντι στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη –σε όσους δηλαδή επλήγησαν από τις φωτιές. Με την ίδια την κυβέρνηση, ωστόσο, να έχει δεχθεί την μεγαλύτερη πληγή, αμφιβάλλουμε αν τα συναισθήματα των πληγέντων είναι αμφίδρομα.

Μικροί Νέρωνες και… πυρκαγιοτουρισμός

Μια νέα παγκόσμια πρωτοτυπία θα μπορούσε να λανσάρει η (εκάστοτε) ελληνική κυβέρνηση, αν έκοβε εισιτήρια σε όλες τις ελληνικές οικογένειες που προστρέχουν στις φλεγόμενες περιοχές όχι για να βοηθήσουν αλλά για να απολαύσουν και να φωτογραφήσουν το... θέαμα. Και το όνομα αυτής; Πυρκαγιοτουρισμός.

Μνήμη χρυσόψαρου

Τι σημαίνει "δεν υπάρχει ανάγκη για νέο Πανεπιστήμιο"; Και ξέρετε εσείς καλύτερα από την Κυβέρνηση; Κοιτούν τις δημοσκοπήσεις οι άνθρωποι και λένε: Που είμαστε πεσμένοι; Που έχουν προϊόντα που δε μπορούν να τραβήξουν άλλες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις; Εκεί. Ε, κάν΄τους ένα πανεπιστήμιο και το πολύ- πολύ σε καμιά πενταετία το συγχωνεύουμε με κανά γειτονικό.

Τι υπονοείτε, κύριε;

Μαζεύουν μαζεύουν άτομα από τον ευρύτερο χώρο των συμπαθούντων την αριστερά και μετά αυτά κάνουν μια δηλωσούλα και τρέχα εσύ να ξεπλύνεις την ντροπή. Γιατί η αριστερά στην Ελλάδα, για ένα κούτελο ζει- άντε και για ένα ξεροκόμματο εξουσίας μια φορά στα 50 χρόνια.  Έθιξες την ακεραιότητά της; Δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Αμ πως;       

Την συναυλίαν ημών την επιούσιαν

Έχετε παρατηρήσει κι εσείς πώς όταν κάποια εταιρεία καταφέρνει να κλείσει έναν καλλιτέχνη που δεν έχει να βγάλει album από την εποχή του βινυλίου για συναυλία στην Αθήνα συμπεριφέρεται λες και πιστεύει ότι κλαίμε νυχθημερόν από χαρά για τις προσευχές μας που εισακούστηκαν;

Πιο γρήγορος από τη σκια (της υποψίας)

Γνωστός μου νεαρός αθλητής έλεγε σε συνεστίαση ότι από τον προπονητή του τού τέθηκε το ερώτημα τι θέλει να κάνει: Θέλει να ασχολείται με το στίβο ως χόμπυ ή θέλει να κάνει πρωταθλητισμό οπότε πρέπει να αρχίσει τη σχετική φαρμακευτική αγωγή;

v