«Συνέπεια, συμπόνια και αγάπη»

Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωσε νωρίτερα ο κ. Αντώναρος τις σημερινές δηλώσεις του αναφερόμενος στην στάση της Πολιτείας απέναντι στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη –σε όσους δηλαδή επλήγησαν από τις φωτιές. Με την ίδια την κυβέρνηση, ωστόσο, να έχει δεχθεί την μεγαλύτερη πληγή, αμφιβάλλουμε αν τα συναισθήματα των πληγέντων είναι αμφίδρομα.
Τα πράγματα είναι απλά. Είναι τόσο απλά που απορώ πώς γίνεται ακόμα και σήμερα να κοιτάμε το δέντρο και να μην βλέπουμε το δάσος (σχήμα λόγου, βέβαια, καθώς σήμερα ούτε δέντρο ούτε δάσος βλέπουμε). Τον περασμένο Απρίλιο, ο κ. Σουφλιάς παρουσίασε το Σχέδιο Νόμου για το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής, με σκοπό την βιώσιμη ανάπτυξη της Αθήνας και της Αττικής στα προσεχή 20 έτη. Στο Σχέδιο αυτό, ο κ. Σουφλιάς ανακοίνωσε μεταξύ άλλων ότι θα ενταχθούν στο σχέδιο πόλης περίπου 250.000 στρέμματα γης στην Ανατολική Αττική και μάλιστα ότι σε αυτά θα χτίζονται μόνο σπίτια με χαμηλό συντελεστή δόμησης (μεζονέτες το πολύ). Πού ακριβώς θα είναι αυτή γη δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Ένα το κρατούμενο.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις από το Ευρωπαϊκό Πληροφοριακό Σύστημα Δασικών Πυρκαγιών, το περασμένο τριήμερο κάηκαν στην Αττική μόνο περίπου 212.710 στρέμματα δασικής γης, ενώ αν μετρήσουμε τα στρέμματα που κάηκαν από την αρχή του φετινού καλοκαιριού, αυτά φτάνουν τα 235.490. Δύο τα κρατούμενα.

Ο ίδιος ο κ. Σουφλιάς επιβεβαίωσε σήμερα ότι πριν την διάταξη (όχι νόμος –διάταξη) που ψηφίστηκε στη Βουλή το 2007 σχετικά με τα αυθαίρετα στα καμένα -βάσει της οποίας όταν διαπιστώνεται ότι σε δασική έκταση που καταστράφηκε από πυρκαγιά κτίζεται αυθαίρετο, αυτό θα κατεδαφίζεται αμέσως- αμέτρητοι ήταν αυτοί που συνέχιζαν να χτίζουν στα καμένα, προσφεύγοντας σε ένδικα μέσα προκειμένου να κερδίσουν χρόνο και να ολοκληρώσουν τελικά το σπίτι τους. (Off the record και μετά την ψήφιση της διάταξης συνέχισαν να χτίζονται καμένες δασικές εκτάσεις, οι οποίες απλά χαρακτηρίστηκαν αμφισβητούμενες –δείτε φωτιές Πεντέλης 2008). Τρία τα κρατούμενα. Πρόσθεσε, φυσικά, ότι «έχουν γίνει από πλευράς νομοθεσίας τα πάντα ώστε να μην επιτραπεί αυτό», και ότι οι αρμόδιοι πρέπει να εφαρμόζουν με αυστηρότητα της απαγορευτικές διατάξεις για την εκτός σχεδίου δόμηση. Και κατέληξε πως «όπου ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος.»

Για να «ξαναγίνει» ένα δάσος χρειάζονται δεκάδες χρόνια. Τόσα που ούτε ο κ. Σουφλιάς ούτε κανένας από εμάς θα είναι πια εδώ για να το δει. Για να οικοπεδοποιηθεί, όμως, ένα δάσος ή έστω ένα «αμφισβητούμενο» μέρος αυτού, χρειάζεται μόνο «συνέπεια» (για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του κ. Αντώναρου). «Συνέπεια» από τους οικοπεδοφάγους που με «συμπόνια και αγάπη» προς και από την εκάστοτε κυβέρνηση θα φροντίσουν για την «βιώσιμη ανάπτυξη» της Ανατολικής Αττικής.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v