Σήμερα δεν θα γκρινιάξω. Η κυβέρνηση φαίνεται να προχωρά στον πολυακουσμένο διαχωρισμό των μαλακών από τα σκληρά ναρκωτικά και ο Ιοβόλος σκέφτεται σοβαρά να πει ένα "μπράβο", ελπίζοντας ότι δεν θα πέσει φωτιά να τον κάψει.
Μια νέα καταπληκτική ιδέα του κυβερνητικού επιτελείου θα βάλει στην καθημερινότητά σας λίγη από την πρωθυπουργική λάμψη και θα σας φτιάξει τη διάθεση. Επιτέλους, η ευκαιρία που όλοι περιμέναμε!
Έχουν δικαίωμα οι φίλοι επαγγελματίες αυτοκινητιστές να μπλοκάρουν και άλλες μορφές κοινωνικής ζωής; Επ' αυτού αναρωτιώμουν στο γραφείο και μπλέξαμε σε μια συζήτηση για το πόσο μακριά δικαιούνται να το πηγαίνουν οι απεργίες.
Ο κ. Παμπούκης κάλεσε πολύ ευγενικάτους ναυτεργάτες να προσέλθουν σε συνάντηση μαζί του προκειμένου να αποφύγει την επικείμενη απεργία που θα καθηλώσει τα πλοία στα λιμάνια. "L' oblige, obliges" λένε οι Γάλλοι, που- αν θυμάμαι καλά- σημαίνει "η ευγένεια υποχρεώνει". Βέβαια, για τις περικοπές στις συντάξεις τους και το ΝΑΤ, ούτε κουβέντα.
Τα ταξί δείχνουν τον δρόμο. Τώρα ποιον ακριβώς δρόμο, ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει. Τον δρόμο του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς; Το δρόμο του μπάχαλου ή μήπως το δρόμο στον οποίο τρεκλίζει η κυβερνητική οικονομική πολιτική; Όποιος μάθει ας μου πει.
