Ξεκίνησα να γράφω αυτές τις γραμμές με σκοπό να σας περιγράψω απλά την όμορφη εκδήλωση που έλαβε χώρα στην Κεφαλονιά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, και στο οποίο είχα τη χαρά να συμμετέχω. Στην πορεία, όμως, έσβησα ό,τι είχα γράψει και αποφάσισα να προσεγγίσω το θέμα εντελώς διαφορετικά. Μπορεί βέβαια σε κάποιους να φανεί λίγο κλισέ, αλλά όντως δεν υπάρχει μόνο η Ελλάδα της κρίσης, του εκνευρισμού και της μιζέριας, της απεργίας των ταξιτζήδων, των σκανδάλων, και πάει λέγοντας. Αν κοιτάξουμε λίγο καλύτερα, θα βρούμε πολλές διαφορετικές Ελλάδες. Και μία από αυτές, εγώ την βρήκα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Κεφαλονιά...
Αναφέρομαι σε μία Ελλάδα στην οποία ένα Ίδρυμα αφιερώνει πόρους και εργατώρες για να βοηθήσει τους νέους να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν την δημιουργικότητά τους και να προετοιμαστούν για το αύριο που τους περιμένει. Στην ίδια Ελλάδα είδα μερικούς από τους πιο γνωστούς και πλέον καθιερωμένους Έλληνες οινοποιούς, να αφήνουν στην άκρη τον ανταγωνισμό που τους κάνει να κονταροχτυπιούνται στα ράφια για περισσότερες πωλήσεις και μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, και να παίρνουν τις συζύγους τους για να συναντηθούν στην Κεφαλονιά. Εκεί τους είδα - ή, μάλλον, τους έζησα - να πηγαίνουν στην παραλία και στα ταβερνάκια όλοι μαζί, και το βράδυ της 23ης Ιουλίου να σερβίρουν οι ίδιοι τα κρασιά τους στον κόσμο πριν το δείπνο, κατά τη διάρκεια του οποίου πήραν ένας-ένας το μικρόφωνο και είπαν λίγα λόγια για την πορεία τους, τη φιλοσοφία τους και το κρασί τους. Και βέβαια, είδα και 200 περίπου άτομα να έρχονται στην ώρα τους, να ενδιαφέρονται και να ρωτούν για τα κρασιά που με ιδιαίτερο ενθουσιασμό δοκίμασαν, και, εν τέλει, να ευχαριστιούνται το δείπνο τους, απολαμβάνοντας μερικά από τα πιο αξιόλογα Ελληνικά κρασιά, με την μοναδική "ηχητική υπόκρουση" μίας συναυλίας από τους γρύλλους, τα τριζόνια, τα βατραχάκια και το θρόισμα του ρυακιού στον καταπράσινο Βοτανικό Κήπο του Αργοστολίου.
Ευχαριστώ θερμά το Ίδρυμα Φωκα-Κοσμετάτου που μου έκανε την τιμή να με προσκαλέσει να παρουσιάσω αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση. Και ήταν μεγάλη μου χαρά που βρέθηκα ανάμεσα σε οινοποιούς που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα, όπως ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, ο Γιώργος Σκούρας, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, ο Βασίλης Κανελλακόπουλος, η Μαριάννα Κοσμετάτου και ο Πέτρος Μαρκαντωνάτος. Δεν πρέπει δε να ξεχάσω να σας πω ότι ο Γιάννης Μπουτάρης άλλαξε τα πλάνα του τελευταία στιγμή και δεν βρέθηκε μαζί μας λόγω μίας επείγουσας υποχρέωσης στη Δημαρχία της Θεσσαλονίκης, φρόντισε ωστόσο να μας στείλει τα κρασιά του και την αγάπη του. Τέλος, θεωρώ ιδιαίτερο προνόμιο το γεγονός ότι συνέφαγα με τους εκλεκτούς καλεσμένους του Ιδρύματος, κάποιοι από τους οποίους ταξίδεψαν από πολύ μακριά, μόνο και μόνο για να παρευρεθούν στο όμορφο αυτό δείπνο και να ενισχύσουν με αυτό τον τρόπο τους ευγενείς σκοπούς του Ιδρύματος Φωκά-Κοσμετάτου.
Ήταν ένα δείπνο στο οποίο το ποιοτικό, επώνυμο Ελληνικό κρασί βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής και έγινε αντικείμενο γνώσης και απόλαυσης, όπως του αξίζει. Και είμαι πολύ χαρούμενος που η επιτυχία του και η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία! Α, και θέλω να σας πω, κλείνοντας, ότι έχουμε ήδη κάμποσες ιδέες για το αντίστοιχο event που θα οργανώσουμε του χρόνου, και μάλλον προσανατολιζόμαστε προς κάτι που θα ακουστεί - και θα γραφτεί - και εκτός συνόρων. Όταν κατασταλάξουμε στην τελική ιδέα, θα είστε - εννοείται - από τους πρώτους που θα ενημερωθούν.
Παρεμπιπτόντως, και για να μην ξεχνιόμαστε, άδραξα την ευκαιρία και έμεινα μια βδομάδα στην Κεφαλονιά, όπου πέρασε εκπληκτικά. Εντός των ημερών, θα ακολουθήσει ένα μίνι-αφιέρωμά μου στα μέρη που επισκέφτηκα, στις γεύσεις που δοκίμασα, σε παραλίες, εστιατόρια, αξιοθέατα, κλπ, που μπορεί να φανούν χρήσιμα σε όποιον σκοπεύει να επισκεφτεί το πανέμορφο αυτό νησί του Ιουνίου φέτος το καλοκαίρι...
Αναφέρομαι σε μία Ελλάδα στην οποία ένα Ίδρυμα αφιερώνει πόρους και εργατώρες για να βοηθήσει τους νέους να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν την δημιουργικότητά τους και να προετοιμαστούν για το αύριο που τους περιμένει. Στην ίδια Ελλάδα είδα μερικούς από τους πιο γνωστούς και πλέον καθιερωμένους Έλληνες οινοποιούς, να αφήνουν στην άκρη τον ανταγωνισμό που τους κάνει να κονταροχτυπιούνται στα ράφια για περισσότερες πωλήσεις και μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, και να παίρνουν τις συζύγους τους για να συναντηθούν στην Κεφαλονιά. Εκεί τους είδα - ή, μάλλον, τους έζησα - να πηγαίνουν στην παραλία και στα ταβερνάκια όλοι μαζί, και το βράδυ της 23ης Ιουλίου να σερβίρουν οι ίδιοι τα κρασιά τους στον κόσμο πριν το δείπνο, κατά τη διάρκεια του οποίου πήραν ένας-ένας το μικρόφωνο και είπαν λίγα λόγια για την πορεία τους, τη φιλοσοφία τους και το κρασί τους. Και βέβαια, είδα και 200 περίπου άτομα να έρχονται στην ώρα τους, να ενδιαφέρονται και να ρωτούν για τα κρασιά που με ιδιαίτερο ενθουσιασμό δοκίμασαν, και, εν τέλει, να ευχαριστιούνται το δείπνο τους, απολαμβάνοντας μερικά από τα πιο αξιόλογα Ελληνικά κρασιά, με την μοναδική "ηχητική υπόκρουση" μίας συναυλίας από τους γρύλλους, τα τριζόνια, τα βατραχάκια και το θρόισμα του ρυακιού στον καταπράσινο Βοτανικό Κήπο του Αργοστολίου.
Ευχαριστώ θερμά το Ίδρυμα Φωκα-Κοσμετάτου που μου έκανε την τιμή να με προσκαλέσει να παρουσιάσω αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση. Και ήταν μεγάλη μου χαρά που βρέθηκα ανάμεσα σε οινοποιούς που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα, όπως ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, ο Γιώργος Σκούρας, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, ο Βασίλης Κανελλακόπουλος, η Μαριάννα Κοσμετάτου και ο Πέτρος Μαρκαντωνάτος. Δεν πρέπει δε να ξεχάσω να σας πω ότι ο Γιάννης Μπουτάρης άλλαξε τα πλάνα του τελευταία στιγμή και δεν βρέθηκε μαζί μας λόγω μίας επείγουσας υποχρέωσης στη Δημαρχία της Θεσσαλονίκης, φρόντισε ωστόσο να μας στείλει τα κρασιά του και την αγάπη του. Τέλος, θεωρώ ιδιαίτερο προνόμιο το γεγονός ότι συνέφαγα με τους εκλεκτούς καλεσμένους του Ιδρύματος, κάποιοι από τους οποίους ταξίδεψαν από πολύ μακριά, μόνο και μόνο για να παρευρεθούν στο όμορφο αυτό δείπνο και να ενισχύσουν με αυτό τον τρόπο τους ευγενείς σκοπούς του Ιδρύματος Φωκά-Κοσμετάτου.
Ήταν ένα δείπνο στο οποίο το ποιοτικό, επώνυμο Ελληνικό κρασί βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής και έγινε αντικείμενο γνώσης και απόλαυσης, όπως του αξίζει. Και είμαι πολύ χαρούμενος που η επιτυχία του και η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία! Α, και θέλω να σας πω, κλείνοντας, ότι έχουμε ήδη κάμποσες ιδέες για το αντίστοιχο event που θα οργανώσουμε του χρόνου, και μάλλον προσανατολιζόμαστε προς κάτι που θα ακουστεί - και θα γραφτεί - και εκτός συνόρων. Όταν κατασταλάξουμε στην τελική ιδέα, θα είστε - εννοείται - από τους πρώτους που θα ενημερωθούν.
Παρεμπιπτόντως, και για να μην ξεχνιόμαστε, άδραξα την ευκαιρία και έμεινα μια βδομάδα στην Κεφαλονιά, όπου πέρασε εκπληκτικά. Εντός των ημερών, θα ακολουθήσει ένα μίνι-αφιέρωμά μου στα μέρη που επισκέφτηκα, στις γεύσεις που δοκίμασα, σε παραλίες, εστιατόρια, αξιοθέατα, κλπ, που μπορεί να φανούν χρήσιμα σε όποιον σκοπεύει να επισκεφτεί το πανέμορφο αυτό νησί του Ιουνίου φέτος το καλοκαίρι...
