της Αγάπης Μαργετίδη
Όπως έγραψα στο πρώτο μέρος του μεγάλου αυτού αφιερώματος που θα εξαπλωθεί σε πολλά ακόμη κεφάλαια, οι πατάτες στην Ελλάδα είναι σχεδόν συνομήλικες με την απελευθερωμένη από τον Τουρκικό ζυγό πατρίδα μας. Αγαπημένο πλέον λαχανικό όλων, έχει την καταπληκτική ικανότητα να παίρνει χίλιες δυο μορφές. Να μαγειρεύεται με όλους τους τρόπους, να ντύνεται με κάθε είδους φορεσιά‧ άλλοτε απλή κι απέριττη, κι άλλοτε πλουμιστή και γιορτινή.
Σήμερα σειρά έχουν οι ψητές πατάτες. Στο λατρεμένο ψητό αρνάκι της Κυριακής τις θέλουμε με ξεροψημένες άκρες, έξτρα λεμονάτες και ριγανάτες. Τις χειμωνιάτικες βραδιές στην εξοχή, μας αρέσουν ψημένες στο τζάκι ή τον ξυλόφουρνο, ενώ αν θέλουμε να πάμε προς Αγγλία ή Αμερική, τους φοράμε jacket και τις περιποιούμαστε με βούτυρο ή ξινή κρέμα ή cheddar.
Διάλεξα τρεις συνταγές, και τις τρεις ψημένες στον συμβατικό οικιακό μου φούρνο, αφού ούτε τζάκι διαθέτω, ούτε και ξυλόφουρνο. Ενώ έχουν κοινό τρόπο ψησίματος, οι τρεις συνταγές δεν μοιάζουν καθόλου μεταξύ τους. Μοναδικός κοινός παρανομαστής τους είναι η νοστιμιά.
ΟΙ ΡΟΥΣΤΙΚ : ΠΑΤΑΤΕΣ ΨΗΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΑΛΑΤΙ
Έτσι τις έφαγα για πρώτη φορά στο σπίτι μιας φίλης, ενθουσιάστηκα και έκτοτε τις φτιάχνω συχνά με αυτόν τον τρόπο. Έχοντας ελάχιστο ελαιόλαδο, δεν είναι πολύ παχυντικές κι αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, δεν νομίζετε;
Στρώνουμε τον πάτο ενός ταψιού ή πυρίμαχου σκεύους με ημίχοντρο θαλασσινό αλάτι (βλ. tips). Πλένουμε μικρές πατάτες με τη φλούδα τους, τις σκουπίζουμε και με ένα ξυλάκι για σουβλάκι κάνουμε τρύπες γύρω γύρω, πηγαίνοντας αρκετά βαθιά μέσα στη σάρκα τους, χωρίς όμως να τις τρυπήσουμε μέχρι τέρμα. Τις τοποθετούμε πάνω στο στρώμα αλατιού σε μονή στρώση και σκεπάζουμε όλη τους την επιφάνεια με αλάτι, επίσης. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για περίπου 30΄- 40΄, μέχρι να μαλακώσουν μέχρι μέσα. Λίγο πριν να είναι έτοιμες, ζεσταίνουμε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά λίγο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο σε ένα μικρό κατσαρολάκι, προσθέτουμε λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο δενδρολίβανο και λίγο ψιλοκομμένο ή πολτοποιημένο σκόρδο. Αποσύρουμε μόλις ζεσταθεί το λάδι και μυρίσουν τα αρωματικά, πριν σκουρύνει το σκόρδο. Μεταφέρουμε τις ζεστές πατάτες σε μπολ, απομακρύνοντας το περισσότερο αλάτι, αφήνοντας όμως λίγους κόκκους. Περιχύνουμε με το αρωματισμένο λάδι, πιπερώνουμε, ανακατεύουμε και σερβίρουμε.
Tips
- Στην πρώτη μου απόπειρα χρησιμοποίησα πολύ χοντρό αλάτι, αποδείχθηκε όμως κακή επιλογή γιατί δεν απορροφήθηκε σχεδόν καθόλου από τις πατάτες, με αποτέλεσμα να χρειάζονται κι άλλο αλάτι στο σερβίρισμα. Το ημίχοντρο που χρησιμοποίησα την δεύτερη φορά ήταν αυτό που έπρεπε. Όπως και να ‘χει, το σημαντικότερο είναι να έχουμε φυσικό θαλασσινό αλάτι.
- Το ελαιόλαδο πρέπει να είναι τόσο, ούτως ώστε απλώς να γυαλίσει τις πατάτες. Δεν χρειάζεται παραπάνω.
- Εννοείται πως δεν πετάμε το αλάτι. Αφού αφαιρέσουμε κάποια μέρη που έχουν γίνει πολύ σκούρα από το ψήσιμο, το απλώνουμε καλά, το αφήνουμε να στεγνώσει εντελώς από τη λίγη υγρασία που έχουν αφήσει οι πατάτες και το χρησιμοποιούμε πάλι.
- Χρησιμοποιώ μικρές πατάτες για να είναι ολοστρόγγυλες χωρίς να εξέχουν γωνίες που θα ξεροψηθούν στις άκρες. Εάν βάλετε μεγάλες πατάτες, δεν θα τις κόψετε κυδωνάτες όπως κάνουμε συνήθως, αλλά σε μικρότερα ομοιόμορφα και στρογγυλεμένα, κατά το δυνατόν, κομμάτια. Επίσης, θα τις τοποθετήσετε με την κομμένη πλευρά προς τα κάτω για να είναι η στρογγυλή πλευρά επάνω.
- Κάποιες φορές, όταν βαριέμαι, βάζω τις πατάτες αξεφλούδιστες. Μια χαρά είναι κι έτσι, όμως οι ξεφλουδισμένες σε αυτή τη συνταγή είναι πιο ενδεδειγμένες γιατί απορροφούν καλύτερα τα υλικά με τέλειο αποτέλεσμα.
- Μην το παρακάνετε με το σκόρδο για να μην σκεπαστούν οι γεύσεις των άλλων υλικών. Προσωπικά σε 1 κιλό πατάτες βάζω μόνο μία μικρή σκελίδα.
- Αν δεν έχετε σπιτικό ζωμό θα βάλετε σκέτο νερό. Σε αυτή την περίπτωση θα βάλετε λίγο παραπάνω ελαιόλαδο, και για έξτρα άρωμα, σας προτείνω να προσθέσετε λίγο φρέσκο αιγοπρόβειο βούτυρο (σαν αυτό που βάζουμε στους κουραμπιέδες) ή κάποιο άλλο λίπος, όπως αυτό της πάπιας. Μην με στραβοκοιτάζετε, είναι ένα από τα πιο νόστιμα υλικά που υπάρχουν, κι άλλωστε, αυτές τις πατάτες τις φτιάχνουμε για έξτρα περιστάσεις.
- Εάν διαθέτετε μαντολίνο, θα κόψετε τέλεια τις πατάτες. Εγώ, να σας πω την αλήθεια, το φοβάμαι αυτό το σατανικό εργαλείο! Έχω όμως δει ότι στην αγορά κυκλοφορούν πλέον μαντολίνα με προστατευτικό εξάρτημα κι έτσι, ίσως κάποια στιγμή το τολμήσω.
- Το θυμάρι μπορεί να αντικατασταθεί με άλλο φρέσκο βότανο, όπως ρίγανη, μαντζουράνα, δενδρολίβανο.
Εδώ κάπου σας αφήνω, σας εύχομαι καλή όρεξη και σας δίνω ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα, με ακόμη ένα κεφάλαιο-ωδή στην πατάτα.