Η φασολάδα του φθινοπώρου

της Αγάπης Μαργετίδη

Φασολάδα του φθινοπώρου είπα; Του ελληνικού φθινοπώρου, θα έπρεπε να συμπληρώσω.  Και του 21ου αιώνα, θα έλεγα.  Όσο περνάνε τα χρόνια κι ο καιρός τρελαίνεται, τόσο τα καλοκαίρια μπαίνουν ολοένα και πιο βαθιά μέσα στο φθινόπωρο.  Ο κίνδυνος πλήρους εξολόθρευσής του είναι ορατός, έτσι όπως ασφυκτιά, στριμωγμένο, ανάμεσα στο καλοκαίρι και στον χειμώνα.  Δεν τρελαίνεται μόνος του ο καιρός, βέβαια.  Εμείς, οι άνθρωποι, φέρουμε ολόκληρη την ευθύνη γι’ αυτό και μυαλό, δεν φαίνεται να βάζουμε.  Οι αποσπασματικές αποφάσεις και διορθωτικές κινήσεις είναι μάλλον ανεπαρκείς, κινούνται με πολύ αργό ρυθμό και συναντούν κύματα αντιδράσεων από ισχυρούς παγκόσμιους παίκτες, από αρνητές και κάθε λογής συνωμοσιολόγους. Τι πρέπει να γίνει;  Δεν είμαστε εμείς που αποφασίζουμε. Το ελάχιστο που μπορούμε είναι να ακολουθούμε όσο περισσότερους κανόνες είναι στις δυνατότητές μας.  Αν το κάναμε όλοι, η κατάσταση θα ήταν σίγουρα λιγότερο επικίνδυνη.

Έτσι, μπαίνουμε στο τρίτο και τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου και καλά καλά ούτε ζακέτα το βράδυ δεν έχουμε βάλει. Από την άλλη, οι μαγειρικές δεν μπορεί πια να είναι αυγουστιάτικες.  Γι’ αυτό σήμερα έφτιαξα μια φασολάδα πολύ πιο ελαφριά από την κλασική χειμωνιάτικη.  Είναι μεν σούπα, αλλά με ελαφρύ ζωμό και λιγότερο σε ποσότητα.  Τρώγεται χλιαρή και όχι καυτή.  Και πάνω απ’ όλα, είναι πολύ νόστιμη.

 
ΕΛΑΦΡΙΑ ΛΕΥΚΗ ΦΑΣΟΛΑΔΑ ΜΕ ΠΑΡΜΕΖΑΝΑ
Για 4 άτομα

Ετοιμασία 

Μουλιάζουμε για μια νύχτα 250 γρ. ξερά φασόλια σε άφθονο νερό.  Την επομένη τα σουρώνουμε, τα ξεπλένουμε και τα βάζουμε σε μία κατσαρόλα.  Σκεπάζουμε με κρύο νερό και φέρνουμε σε βρασμό.   Ξαφρίζουμε με επιμέλεια μέχρι να καθαρίσει εντελώς το νερό από αφρό.  Στο μεταξύ παίρνουμε δύο μεγάλες γάζες και φτιάχνουμε δύο πουγκιά : το πρώτο με ένα ολόκληρο κρεμμύδι και το δεύτερο με 1-2 σκ. σκόρδου αξεφλούδιστες και πατημένες με τη λάμα ενός μαχαιριού, λίγους κόκκους πιπεριού, 2-3 φλοίδες από παρμεζάνα και τις φλοίδες από ένα λεμόνι.  Μόλις τελειώσουμε με το ξάφρισμα προσθέτουμε τα δύο πουγκιά και δύο φύλλα δάφνης και συνεχίζουμε το βράσιμο των φασολιών σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν, χωρίς να χυλώσουν ιδιαίτερα : η δική μου προτίμηση για τη συγκεκριμένη σούπα είναι αφενός ο ζωμός να μην είναι πολύς και αφετέρου να είναι σχετικά αραιός και διαφανής.  Αν κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος χρειαστεί, προσθέτουμε σταδιακά βραστό νερό.  Προς το τέλος αλατίζουμε ελαφρά, υπολογίζοντας και την αλμύρα του τυριού.    

 
Σερβίρισμα

Μοιράζουμε τη σούπα σε 4 βαθιά πιάτα ή μπολ και γαρνίρουμε με λίγο μαϊντανό τον οποίον έχουμε πολτοποιήσει στο multi με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Προσθέτουμε φρεσκοτριμμένο πιπέρι ή μπούκοβο.  Συνοδεύουμε με φρυγανισμένο ψωμί το οποίο έχουμε αλείψει με ελαιόλαδο και πασπαλίσει με τριμμένη παρμεζάνα.  Όσοι αγαπούν πολύ το σκόρδο, μπορούν να τρίψουν πάνω στις ζεστές φέτες του ψωμιού μία σκελίδα σκόρδου.

 
Tips

• Το σημαντικότερο όλων όταν αγοράζουμε όσπρια είναι να ξέρουμε από πού βαστάει η σκούφια τους και να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον προμηθευτή μας, κυρίως όταν πρόκειται για χύμα προϊόν.  Τα συσκευασμένα, εφόσον παράγονται/συσκευάζονται από γνωστές και σοβαρές εταιρίες, είναι μια πιο σίγουρη επιλογή.  Αν τα όσπρια είναι πολυκαιρισμένα δεν πρόκειται να βράσουν ποτέ.
• Ως προς το εάν πρέπει να πετάμε το πρώτο νερό στο οποίο βράζουν τα όσπρια, οι γνώμες διίστανται.  Προσωπικά δεν το κάνω γιατί θεωρώ ότι μαζί με το νερό θα φύγει και ένα μεγάλο μέρος των θρεπτικών τους στοιχείων.
• Αντί για παρμεζάνα μπορείτε να βάλετε κάποιο άλλο ώριμο κίτρινο σκληρό τυρί, μια νόστιμη γραβιέρα, ας πούμε.  Αγαπώ πολύ τη γραβιέρα της Σύρου που είναι ιδιαιτέρως πικάντικη, όμως δεν την βρίσκω πάντα.  Αν την βρείτε σε ένα κατάστημα που φέρνει καλής ποιότητας τυριά, δοκιμάστε την.  Αν πάλι αγαπάτε τα πολύ αλμυρά τυριά, δοκιμάστε μια κεφαλογραβιέρα. 
• Μην πετάτε τις φλοίδες των σκληρών κίτρινων τυριών.  Νοστιμίζουν οποιονδήποτε ζωμό ή σούπα, αλλά και σάλτσες.

Φωτογραφίες : Μόνικα Κρητικού