Σούπα γλωσσοδέτης παντός καιρού

της Αγάπης Μαργετίδη

Την περασμένη εβδομάδα που ετοίμαζα την καλοκαιρινή σούπα που θα σας δείξω σήμερα, ο καιρός μόνο για κρύα σούπα δεν ήταν.  Ο Ιούνιος έφτανε στο τέλος του και δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν τόσο κακιωμένος μαζί μας.  Ποιος ξέρει τι ζόρι τράβαγε!  Έφταιγε αυτός ή τον είχαμε πειράξει εμείς χωρίς να το θέλουμε;  Δεν ξέρω να σας πω, ούτε να το εξηγήσω, όμως ήταν λες και ήθελε να μας εκδικηθεί. 

Η ουσία πάντως είναι πως αφού φωτογράφισα τη σούπα με την καλοκαιρινή της χαριτωμένη και δροσερή ενδυμασία, μετά την ζέστανα γιατί κρύα δεν τραβιόταν με τίποτα εκείνο το βράδυ.  Αυτό είναι το καλό με την vichyssoise, είναι παντός καιρού και double face.  Η προέλευσή της ομιχλώδης, με κυρίαρχη εκδοχή αυτήν που θέλει τον Louis Diat, Γάλλο σεφ του Νεοϋορκέζικου περίφημου ξενοδοχείου Ritz Carlton, να την λανσάρει ως κομψή καλοκαιρινή δημιουργία το 1917, αφού είχε θυμηθεί και εμπνευσθεί από την απλούστατη αλλά πεντανόστιμη σούπα με πράσα και πατάτες της μητέρας του, που χόρταινε οικονομικά και ζέσταινε την οικογένεια τον χειμώνα.

Η εφημερίδα The New Yorker, με το αμίμητο χαρακτηριστικό της ύφος, έγραψε το 1943 : «ποτέ μια σούπα στο μέλλον, ζεστή ή κρύα, δεν  θα μπορέσει να φθάσει το κοινωνικό στάτους της vichyssoise, από ανθρώπους που δεν μπορούν καν να την προφέρουν!».  Είναι πράγματι αλήθεια, πως αν δεν είσαι Γάλλος, δυσκολεύεσαι πολύ να την προφέρεις σωστά, αν και εδώ έχω να απαντήσω πως αν δεν είσαι Αγγλοσάξων, για έλα να μου πεις Massachusetts, να σε δω να σε χαρώ!

Όπως και να έγινε, το καταπληκτικό γεγονός παραμένει πως η vichyssoise (προς ενημέρωσή σας προφέρεται βισισουάζ με παχύ το «σι»), ζεστή είναι νόστιμη και θρεπτική, ενώ το καλοκαίρι μεταμορφώνεται από αγρότισσα σε σοφιστικέ παριζιάνα, με τα ίδια ακριβώς υλικά, εξ ίσου εύκολα και γρήγορα.

 
ΣΟΥΠΑ VICHYSSOISE

Για 6 άτομα.  Καθαρίζουμε και κόβουμε σε κύβους 2 μεγαλούτσικα πράσα (το λευκό μέρος και λίγο από το ανοιχτό πράσινο που είναι τρυφερό).  Καθαρίζουμε και κόβουμε σε κύβους 500 γρ. πατάτες.  Σε μια κατσαρόλα λιώνουμε 1 κ.σ. βούτυρο και σοτάρουμε ελαφρά σε μέτρια φωτιά τα πράσα και τις πατάτες, με προσοχή να μην πάρουν χρώμα.  Αλατοπιπερώνουμε και αρωματίζουμε με λίγο μοσχοκάρυδο. Σκεπάζουμε με βραστό νερό (θα είναι ακόμη καλύτερα, αν έχουμε, να χρησιμοποιήσουμε σπιτικό ζωμό λαχανικών ή κότας) και σιγοβράζουμε τα λαχανικά μέχρι να μαλακώσουν εντελώς.  Πολτοποιούμε τη σούπα στο blender και την περνάμε απαραιτήτως και από ψιλή σήτα για να απομακρύνουμε όλες τις ίνες των πράσων. Προσθέτουμε 250 ml γάλα και 100 ml κρέμα γάλακτος, δοκιμάζουμε το αλατοπίπερο και διορθώνουμε εάν χρειαστεί.  Παγώνουμε στο ψυγείο.  Σερβίρουμε σε μπολ, φλιτζάνια ή ποτήρια και πασπαλίζουμε με ψιλοκομμένο σχινόπρασο και λίγο μοσχοκάρυδο ακόμη.  

Σήμερα που γράφω το κείμενο για να δημοσιευτεί, έχουμε μπει πανηγυρικά στον Ιούλιο και όπως όλα δείχνουν, έχουμε πλέον κανονικό καλοκαίρι.  Επειδή όμως κάπου πήρε το μάτι μου πως φέτος ο καιρός θα κάνει πολλά τερτίπια, κρατήστε τη συνταγή για να την έχετε σε πρώτη ζήτηση κι ό, τι βρέξει ας κατεβάσει, μπα που να φάω τη γλώσσα μου!