της Αγάπης Μαργετίδη
Η αδυναμία μου για ό,τι έχει ζυμάρι είναι γνωστή. Η άλλη μου αδυναμία παίρνει το κακό νόημα της λέξης, αυτό του ελαττώματος κι έχει σχέση με την, επίσης γνωστή, ανικανότητα παύλα τεμπελιά μου να ανοίγω σπιτικό φύλλο. Κι έπειτα, ποιος θέλει να παιδεύεται Ιούλιο μήνα να ανοίγει φύλλα; Pas moi, που λένε κι οι φίλοι μας οι Γάλλοι.
Αγαπώ πολύ, επίσης, τα αλμυρά κέικ για την ευκολία τους, τη νοστιμιά τους και τις πάμπολλες παραλλαγές στα υλικά τους. Τις προάλλες έπεσα πάνω σε μία συνταγή για ένα τέτοιο κέικ με κολοκυθάκια και παρμεζάνα κι εκεί μου κατέβηκε η φαεινή -και απόλυτα πετυχημένη, εκ του αποτελέσματος- ιδέα να φτιάξω κέικ σαν κολοκυθόπιτα και σαν σπανακόπιτα, ακριβώς όπως κάνουμε τις αντίστοιχες πίτες, χωρίς να πειράξω τίποτα από τα κλασικά υλικά, παρά μόνον προσθέτοντας στη ζύμη λίγη μουστάρδα. Εντάξει, ας πούμε πως και ο βασιλικός στην κολοκυθόπιτα δεν είναι συνηθισμένο βότανο, αλλά του έχω κι αυτουνού τεράστια αδυναμία κι άλλωστε ταιριάζει απίθανα. Εξαιρετική ιδέα, μπράβο Αγάπη! Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου κ.λπ., κ.λπ.
Με ακριβώς τις ίδιες ποσότητες των βασικών υλικών μπορείτε να φτιάξετε και τις δύο πίτες/κέικ, αλλά και να διαλέξετε εάν θα είναι ένα μεγάλο κέικ ή μικρότερα muffins. Θα έχετε, έτσι, δύο τέλεια σνακ που τρώγονται σαν πρωινό, σαν μεσημεριανό, πηγαίνουν κι εκδρομή, στην παραλία, στο γραφείο, στο σχολείο, στο πάρκο κι όπου αλλού γουστάρετε. Στο ερώτημα του τίτλου, εάν είναι οι πίτες που είναι σαν κέικ ή τα κέικ σαν πίτες, ισχύουν αμφότερα. Αυτό που έχει σημασία είναι η νοστιμιά, αλλά και η ευκολία, η γρηγοράδα και τα λίγα τσουμπλέκια που χρειάζονται.
ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ Ή/ΚΑΙ ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ ΣΑΝ ΚΕΙΚ Ή/ΚΑΙ MUFFINS
Κοινά υλικά για κάθε είδος (αν φτιάξετε και τα δύο, θα τα διπλασιάσετε)
160 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φακελάκι ξηρή μαγιά
3 αυγά
120 γρ. φέτα θρυμματισμένη
100 γρ. στραγγιστό γιαούρτι (1/2 κεσές)
60 ml εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
1 κ.σ. μουστάρδα
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
Κολοκυθόπιτα
200 γρ. κολοκυθάκια κομμένα σε μικρούς κύβους
Δυόσμος και βασιλικός
Σπανακόπιτα
200 γρ. φρέσκο σπανάκι χοντροκομμένο
Άνηθος ή μάραθος
Σε ένα τηγάνι βάζουμε ελάχιστο ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια με λίγο αλάτι και τα λαχανικά κατά περίπτωση. Το σπανάκι χρειάζεται ίσα να μαραθεί, γι’ αυτό σοτάρουμε πρώτα τα κρεμμυδάκια σκέτα για να μαλακώσουν και κατόπιν βάζουμε το σπανάκι για λίγα λεπτά. Αντιθέτως, επειδή τα κολοκυθάκια χρειάζονται λίγη ώρα παραπάνω για να μαλακώσουν (χωρίς, βεβαίως, να παραμαγειρευτούν), τα σοτάρουμε μαζί με τα κρεμμυδάκια από την αρχή. Αλατοπιπερώνουμε : το αλάτι με φειδώ λόγω της φέτας αλλά και ανάλογα με το πόσο αυτή είναι λιγότερο ή περισσότερο αλμυρή, το πιπέρι με γενναιοδωρία . Αφήνουμε να χλιάνουν και προσθέτουμε τα αρωματικά βότανα κατά περίπτωση.
Σε ένα μπολ χτυπάμε με το σύρμα τα αυγά με το γιαούρτι, τη μουστάρδα και το ελαιόλαδο, μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές μίγμα. Αλατοπιπερώνουμε (με την ίδια, πιο πάνω λογική) και προσθέτουμε το αλεύρι και τη μαγιά (δεν χρειάζεται κοσκίνισμα). Αφήνουμε το σύρμα και ανακατεύουμε με σπάτουλα σιλικόνης ή ξύλινη κουτάλα μέχρι να απορροφηθούν τα στερεά υλικά. Προσθέτουμε την φέτα και τα σοταρισμένα λαχανικά κατά περίπτωση και ανακατεύουμε. Το τελικό μίγμα θα είναι σχετικά σφιχτό.
Αν κάνουμε κέικ βάζουμε το μίγμα σε μακρόστενη φόρμα μήκους περίπου 25 εκ., αφού πρώτα την «ντύσουμε» με λαδόκολλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα για περίπου 45’. Αν κάνουμε muffins μοιράζουμε το μίγμα σε αντικολλητικές θήκες, σχεδόν μέχρι το χείλος, και ψήνουμε στην ίδια θερμοκρασία για περίπου 25’-30’. Επειδή υπάρχουν πολλών μεγεθών θήκες για muffins, δεν μπορώ να σας πω με ακρίβεια πόσα θα έχετε στο τέλος. Στις δικές μου, που είναι αρκετά μεγάλες, το μίγμα έφτασε για 10 κομμάτια.