Αγαπάς τον κόλιανδρο; Απόδειξη!

της Αγάπης Μαργετίδη

Πρωτοδοκίμασα τον φρέσκο κόλιανδρο στο Παρίσι, όταν εδώ ούτε που τον ξέραμε.  Κι αν, όπως έχω διαβάσει, σε κάποια μέρη της Ελλάδας τον βάζουν στην ξηρή του μορφή, δηλαδή τους σπόρους κοπανισμένους ή κονιορτοποιημένους σε κουλούρια και ψωμιά, αυτό έχει μείνει σε απολύτως τοπικό επίπεδο.  Άλλωστε οι ξεροί σπόροι και τα φρέσκα φύλλα δεν βγάζουν ακριβώς τα ίδια αρώματα. 

Όπως και να ‘χει, όταν μύρισα τον φρέσκο κόλιανδρο και τον έβαλα στο στόμα μου έπαθα σοκ, απίστευτα ευχάριστο σοκ και κάθε φορά που τον τρώω από τότε, κι αυτό γίνεται πολύ συχνά, ενθουσιάζομαι με την ίδια ένταση της πρώτης φοράς.  Αγοράζω κάθε βδομάδα και όλο και κάπου θα τον βάλω.  Είναι ο δικός μου μαϊντανός. Είναι καταπληκτικός στην ομελέτα, στις ντοματοσαλάτες του καλοκαιριού, στη σαλάτα λάχανο-καρότο του χειμώνα, σε σούπες.  Και βεβαίως σε πάρα πολλά εξωτικά φαγητά, από αυτά που μαγειρεύω συχνά-πυκνά κι από τα οποία ο κόλιανδρος δεν γίνεται να λείπει.

 
Έχω διαβάσει πως όσοι δεν αντέχουν την μυρωδιά του και παραπονιούνται πως είναι σαν να τρώνε σαπούνι δεν είναι απλώς παράξενοι αλλά πως αυτή τους η απέχθεια οφείλεται στην παρουσία ενός γονιδίου το οποίο αναγνωρίζει τη συγκεκριμένη μυρωδιά ως σαπούνι.  Πόσο χαίρομαι που δεν έχω αυτό το γονίδιο, δεν λέγεται!  Κι όχι μόνο λόγω του ότι λατρεύω τον κόλιανδρο αλλά και για το ότι, όπως φαίνεται, αυτό το βότανο έχει εξαιρετικά ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό. 

Να όμως που έχω την απτή απόδειξη πως δεν είναι όλα θέμα του εν λόγω γονιδίου.  Αυτή δεν είναι άλλη από τον αγαπημένο μου σύζυγο, ο οποίος παλιά ούτε να τον πλησιάσει τον κόλιανδρο και σήμερα του αρέσει κιόλας.  Πώς γίνεται αυτό;  Πιθανολογώ κάπως σαν την δική μου περίπτωση με τις μπάμιες και τις αγκινάρες, που κάποτε απεχθανόμουν και πλέον δεν χάνω ευκαιρία να τις γευτώ. 

Η συνταγή που έφτιαξα σήμερα είναι ωδή στον κόλιανδρο και όσοι από εσάς την τιμήσουν θα έχουν αποδείξει την αγάπη τους γι’ αυτόν πέραν πάσης αμφιβολίας.  Είναι ένα απλούστατο φαγητό που ετοιμάζεται εν ριπή οφθαλμού, είναι και εντελώς κατάλληλο για ελαφριά διατροφή.  Όσοι πιστοί προσέλθετε.  Οι υπόλοιποι, τι να πω, βάλτε μαϊντανό!

                                                                                                                                                  

ΣΟΛΟΜΟΣ ΜΕ ΚΟΛΙΑΝΔΡΟ, GINGER  & LIME
Για 2 άτομα

Έχουμε φροντίσει να βγάλουμε το ψάρι από το ψυγείο περίπου μισή ώρα πριν το μαγειρέψουμε. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο C. Στεγνώνουμε 2 φιλέτα σολομού με απορροφητικό χαρτί, τα αλείφουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και τα αλατοπιπερώνουμε.  Ψιλοκόβουμε είτε με το μαχαίρι είτε στο multi 1 μάτσο κόλιανδρο και 1-2 πιπερίτσες chili (βλ. tips).  Προσθέτουμε το ξύσμα και τον χυμό από 2 limes (μοσχολέμονα) και ένα κομμάτι ginger ίσο περίπου με το μεγάλο μας δάχτυλο τριμμένο στον λεπτό τρίφτη.

 

Κόβουμε 2 κομμάτια λαδόκολλα σε παραλληλόγραμμο σχήμα τα οποία μετά θα διπλώσουμε σαν πακέτα.  Στο μέσον κάθε κομματιού τοποθετούμε μια σειρά από ψιλοκομμένες φέτες lime και πάνω τους βάζουμε τον σολομό.  Καλύπτουμε την επιφάνεια κάθε φιλέτου με το μίγμα του κόλιανδρου και από πάνω τοποθετούμε κι άλλη μια σειρά από φέτες lime.  Διπλώνουμε τα φύλλα της λαδόκολλας και τα τυλίγουμε και με αλουμινόχαρτο (βλ. tips).  Τα βάζουμε σε ένα ταψί και ψήνουμε στον φούρνο για 10΄-15΄ , μέχρι να ψηθεί ο σολομός. 

Ανοίγουμε τα πακέτα, αφαιρούμε τις φέτες του lime από τα φιλέτα του ψαριού και τα βάζουμε σε δύο μπολ ή βαθιά πιάτα πάνω από ένα στρώμα ρυζιού basmati ή jasmine που έχουμε αρωματίσει με  ξύσμα lime.  Από πάνω βάζουμε ακόμη λίγο ψιλοκομμένο ωμό κόλιανδρο.  Σερβίρουμε με μία έξτρα φέτα lime. 

 

Tips

• Προτιμώ να ψιλοκόβω τα αρωματικά βότανα με μαχαίρι παρά στο multi για να μην πολτοποιούνται εντελώς, πρώτον για την υφή, και δεύτερον γιατί στο multi αφήνουν πολλά υγρά.  Εάν προτιμήσετε το μηχάνημα λόγω ευκολίας, θα φροντίσετε να το λειτουργήσετε με διακεκομμένες κινήσεις για να αποφύγετε όσο το δυνατόν την πολτοποίηση και θα στραγγίσετε το μίγμα για να απομακρύνετε τα υγρά.
• Δεν κάνω τον κόπο να αφαιρέσω τα φύλλα από τα κοτσάνια ένα προς ένα.  Τα βάζω και αυτά, τα πιο πάνω που είναι τρυφερά, βεβαίως.
• Αν και για χρόνια ψήναμε τα τρόφιμα τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο, ξέρουμε πλέον ότι δεν είναι καθόλου υγιεινό να εφάπτονται αυτά τα δύο, εξ ου και βάζουμε πρώτα λαδόκολλα και μετά αλουμινόχαρτο. Έχω όμως βρει στην αγορά ένα τέλειο προϊόν που συνδυάζει τη λαδόκολλα από τη μέσα πλευρά και το αλουμινόχαρτο από την έξω και αυτό μου έχει διευκολύνει πολύ τη ζωή.  Επειδή δε είναι αρκετά χοντρό, δεν φεύγουν τα υγρά από το ψήσιμο κι έτσι δεν λερώνεται το ταψί. 
• Αν δεν έχετε φρέσκα chili αντικαταστήστε με σκόνη chili ή cayenne ή και γλυκιά πάπρικα, στην περίπτωση που δεν αγαπάτε καθόλου τα καυτερά. 
• Πολύς λόγος γίνεται για τα βαρέα μέταλλα που έχουν τα μεγάλα ψάρια όπως ο σολομός, ο ξιφίας, ο τόνος, κ.α., λόγω της μόλυνσης των θαλασσών.  Γι’ αυτόν τον λόγο καλό είναι να επιλέγουμε βιολογικό σολομό εκτροφείου, φρέσκο ή κατεψυγμένο. 
• Μπορείτε να αντικαταστήσετε τον σολομό με άλλο ψάρι, π.χ. μπακαλιάρο ή γλώσσα.