Καλοπιάσματα

της Αγάπης Μαργετίδη

Τώρα, με συγχωρείτε, είναι καιρός αυτός;  Δεν προλάβαμε, όχι να χαρούμε από το άνοιγμα των εστιατορίων, ούτε καν να κλείσουμε τραπέζι προκάναμε και να ‘σου οι βροχές.  Αυτά την προηγούμενη Δευτέρα.  Χθες, μια Δευτέρα μετά, είπαμε τι καλά, ανοίγουν τα θερινά τα σινεμά. Για να δούμε τι παίζουν.  Ό,τι και να παίζουν δηλαδή, μια χαρά θα είναι, στο ανοιχτό σινεμά πας και για την μπύρα, που λέει ο λόγος.  Κάποιο έργο θα βρούμε να μας κάνει κλικ.  Μπα, ποιο έργο, καταιγίδες και ψοφόκρυο παίζουν.  Α μα πια, τι θα γίνει;  Και καλά εμείς, ψιλοσυνηθίσαμε στην κλεισούρα, μια μέρα πάνω δυο μέρες κάτω δεν χάθηκε ο κόσμος.  Οι άνθρωποι που περίμεναν τόσο καιρό μπας και βάλουν στην τσέπη τους κάνα φράγκο, τι φταίνε;  Τι να σας πω, χαμένα τα ‘χω κι εγώ.

Με τα ξεματιάσματα, τα ευχέλαια και τα παντός είδους παγανιστικά και μεταφυσικά τελετουργικά δεν τα πάω καλά.  Ούτε τα κατέχω, ούτε τα πιστεύω.  Θέλω το χειροπιαστό. Το τι συμβαίνει εκεί που δεν βλέπω, ούτε ακούω, ούτε αγγίζω, δεν με απασχολεί.  Ούτε το πριν, ούτε το μετά.  Εδώ και τώρα, τι μπορούμε να κάνουμε;  Όχι και πολλά, φοβούμαι. 

Το μόνο που μπόρεσα να σκεφτώ ήταν μια δροσερή, νόστιμη και κουκλάρα σούπα για τα καλωσορίσματα του καλοκαιριού, μιας και μπήκαμε στον Ιούνιο. Ήρθε και η Μόνικα και την απαθανάτισε εκπληκτικά.  Σημασία δεν μας έδωσε.  Δεν πειράζει, δεν κρατάμε κακία, εμείς τη σούπα τη χαρήκαμε κι ας ήμασταν στο τσακ να ανάψουμε την θέρμανση.  Κι αφού καλωσορίσματα δεν ήταν, ας τα πούμε καλοπιάσματα, μπας και δούμε χαΐρι.   

Φωτό : Μόνικα Κρητικού

Η σούπα είναι παραλλαγή του gazpacho το οποίο, όπως γνωρίζετε, είναι κρύα σούπα με ντομάτες, ψωμί, σκόρδο, ελαιόλαδο και ξύδι, και κατάγεται από την Ανδαλουσία.  Ενώ είναι πολύ εύκολη στην εκτέλεσή της, πρώτον απαιτεί τα τέλεια υλικά, με προεξάρχον την μυρωδάτη καλοκαιρινή ντομάτα και δεύτερον την προσοχή ως προς την ισορροπία των γεύσεων.  Μου έχει τύχει συχνά να μου σερβίρουν ένα συνονθύλευμα χωρίς χαρακτήρα, με πολύ σκόρδο και κακό ξύδι.  Κι επειδή οι ντομάτες τον Ιούνιο, τουλάχιστον στην Αθήνα, απέχουν παρασάγγας από το τέλειο, η gazpacho γι’ αυτόν τον μήνα έγινε με ραπανάκια και αγγούρι. 

Φωτό : Μόνικα Κρητικού

GAZPACHO ΜΕ ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ & ΑΓΓΟΥΡΙ

Για 4 άτομα. Βάζουμε να μουλιάσουν 2 χοντρές φέτες μπαγιάτικου ψωμιού σε λίγο νερό.  Πλένουμε και κόβουμε τις άκρες από 250 γρ. ραπανάκια.  Πλένουμε, ξεφλουδίζουμε και κόβουμε σε χοντρές φέτες 2 σφιχτά μεγάλα αγγούρια.  Κρατάμε στην άκρη για το στόλισμα 4 ραπανάκια και ¼ αγγουριού (αυτό το κράτησα αξεφλούδιστο) και βάζουμε τα υπόλοιπα υλικά στο μπλέντερ.  Προσθέτουμε 1 σκ. σκόρδου.  Στύβουμε καλά το ψωμί και το βάζουμε στο μπλέντερ.  Προσθέτουμε 1 κεσέ στραγγιστό γιαούρτι και 2 κ.σ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.  Πολτοποιούμε και αρχίζουμε να αρτύζουμε σταδιακά με αλατοπίπερο, καλής ποιότητας ξύδι από λευκό ή κόκκινο κρασί και λίγες σταγόνες Tabasco ή άλλη καυτερή σάλτσα.  Μόλις η γεύση είναι όπως την θέλουμε, διορθώνουμε, εάν χρειαστεί, και την πυκνότητα,  προσθέτοντας νερό, κουταλιά κουταλιά.  Παγώνουμε τη σούπα στο ψυγείο αλλά την βγάζουμε λίγη ώρα πριν την σερβίρουμε για να είναι δροσερή κι όχι παγωμένη.  Σερβίρουμε γαρνίροντας με τα ραπανάκια και το αγγούρι που κρατήσαμε, κομμένα είτε σε λεπτές φέτες είτε σε λεπτές λωρίδες σαν σπίρτα, λίγες φύτρες εάν έχουμε ή ψιλοκομμένο σχινόπρασο (ή το πράσινο μέρος από φρέσκα κρεμμυδάκια).  Στάζουμε και λίγες έξτρα σταγόνες ελαιολάδου και απολαμβάνουμε. 

Φωτό : Μόνικα Κρητικού

Tips

• Το ψωμί που κατά τη γνώμη μου ταιριάζει περισσότερο είναι αυτό με το προζύμι με την υπόξινη γεύση και την πυκνή του υφή.  Βάζω και την κόρα και την ψίχα διότι βρίσκω πως με την κόρα η γεύση εντείνεται και πως επίσης η υφή αποκτά περισσότερη υπόσταση, από το γεγονός πως η πιο σκληρή κόρα που δεν πολτοποιείται εντελώς, αφήνει αυτόν τον κόκκο στο στόμα ο οποίος, για μένα, είναι πολύ ευχάριστος. 
• Δεν βρήκα ραπανάκια σε μάτσο, παρά μόνον αυτά από τον Μαραθώνα, που κυκλοφορούν στα τριγωνικά σακουλάκια.  Χωρίς να είναι τέλεια, άνοστα δεν τα λες. Αντιθέτως, τα αγγούρια ήταν αρκετά αρωματικά κι ευτυχώς σφιχτά και χωρίς σπόρια. Φαντάζομαι να είχα στη θέση τους ζαρζαβατικά από περιβόλι, αλλά δεν…
• Το ξύδι παίζει τεράστιο ρόλο σε αυτή τη σούπα.  Εάν έχετε το ισπανικό ξύδι από κρασί jerez (sherry), που κι αυτό γίνεται στην Ανδαλουσία, την πατρίδα του gazpacho, το αποτέλεσμα θα είναι άψογο.  Αν όχι, χρησιμοποιείστε ένα καλό ελληνικό ξύδι από λευκό ή κόκκινο κρασί.  Μην βάλετε μπαλσάμικο, σας θερμοπαρακαλώ. 
• Όσοι έχουν δυσανεξία στη γλουτένη ή είναι σε δίαιτα, μπορούν να αντικαταστήσουν το ψωμί με ανάλατα και άψητα αμύγδαλα.  Υπολογίζω μια γεμάτη χούφτα.
• Χρησιμοποίησα γιαούρτι με όλα του τα λιπαρά, αλλά μπορείτε να βάλετε και άπαχο ή με μειωμένα λιπαρά, κάνοντας βέβαια, ένα μικρό σκόντο στην τελική γεύση.