Ψωμιά τέρμα!

της Αγάπης Μαργετίδη

Χθες γέλασα πολύ με την ανάρτηση ενός φίλου.  Ζητούσε, όποιος από εμάς δεν πήρε κιλά κατά την περίοδο της καραντίνας, να κάνει ένα βήμα μπροστά.  Σας πληροφορώ, πως αντίθετα σε κάθε πρόβλεψη, πολλά βήματα μπροστά έγιναν από φίλες και φίλους.  Τι στο καλό, ποιος έφαγε όλα τα ψωμιά, τα κέικ και τις πίτσες που πόζαραν περήφανα σε καθημερινή βάση; Μέγα μυστήριο! Μήπως η μετακίνηση με τον κωδικό Β6 έκαιγε τις θερμίδες;  Άλλο μυστήριο αυτό. Πού βρέθηκαν ξαφνικά τόσοι αθλητικοί τύποι;  Πού κρυβόντουσαν τόσον καιρό και δεν τους είχαμε πάρει χαμπάρι;  Ποιος ξέρει. 

Σε ό,τι με αφορά πάντως, ένα μικρό βηματάκι μπροστά το έκανα και είμαι πολύ ευχαριστημένη γι’ αυτό.  Πρώτον, μαγείρευα πολύ για να σας τροφοδοτώ με συνταγές, κι ως γνωστόν, όποιος μαγειρεύει μπουχτίζει και τρώει λιγότερο.  Ένα το κρατούμενο.  Δεύτερον, ψωμιά δεν έκανα κι ας λατρεύω οτιδήποτε έχει ζυμάρι.  Τρίτον, ενώ δεν μου έλειψε τίποτα, και το κρασάκι μου έπινα, και το γλυκάκι μου απολάμβανα πού και πού, έτρωγα σε πολύ συγκεκριμένες και τακτικές ώρες με μηδέν τσιμπολογήματα ενδιάμεσα.  Θαρρώ πως εδώ κρύβεται το μεγάλο μυστικό και μάλιστα, τώρα θυμάμαι τα λόγια ενός διαιτολόγου, από τους πάμπολλους που έχω επισκεφθεί - και πληρώσει αδρά - κατά καιρούς.  Μου είχε πει πως ακόμα και μην αλλάζοντας τις διατροφικές μας συνήθειες, εάν τρώμε τα γεύματά μας σε συγκεκριμένες ώρες και τα μοιράζουμε σε μικρότερες και περισσότερες μερίδες κατά τη διάρκεια της ημέρας, το βάρος θα μειωθεί με αργό και σταθερό ρυθμό σε βάθος χρόνου.  Δίκιο είχε ο άνθρωπος!

Εσείς σε ποια ομάδα ανήκετε;  Είστε από αυτούς οι οποίοι κατά την περίοδο της καραντίνας έφαγαν σαν να μην υπάρχει αύριο;  Πόσα ψωμιά φτιάξατε και πόσα κέικ;  Αν αδυνατίσατε, έστω και λίγο, μπράβο και πάλι μπράβο.  Αν όχι, μην στενοχωριέστε και μην αγχώνεστε.  Το ευχαριστηθήκατε;  Αυτό έχει σημασία,  το να κλαις πάνω από τη ζυγαριά δεν χρησιμεύει σε τίποτα. 

Αδυνατισμένοι ή όχι, σήμερα έχω ένα φαγητό που τα έχει όλα και κάνει για όλους.  Είναι νόστιμο, είναι υγιεινό, το λες και διαιτητικό, είναι εύκολο, γίνεται και στο λεπτό.  Η συνταγή είναι μια παράγραφος όλη κι όλη.  Ούτε ιδιαίτερες δεξιότητες απαιτούνται, ούτε tips χρειάζονται, ούτε τίποτα. 

Τα φιλέτα του μπακαλιάρου μαγειρεύονται πολύ γρήγορα σε μια ελαφριά σάλτσα που μοσχοβολάει από τη ζαφορά, αυτό το πολύτιμο υλικό που δεν εμφανίζεται συχνά στην κουζίνα μας και είναι κρίμα μεγάλο. 

ΦΙΛΕΤΑ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΥ ΜΕ ΕΛΑΦΡΙΑ ΣΑΛΤΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ
ΜΕ  ΖΑΦΟΡΑ

Για 4 άτομα.  Σε ένα βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο και σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά 1 σκ. σκόρδου ψιλοκομμένη και λίγο μπούκοβο (όχι πάνω από μια πρέζα, γιατί δεν θέλουμε να καούμε, ούτε να σκεπάσουμε το λεπτεπίλεπτο άρωμα της ζαφοράς, απλώς να προσθέσουμε ένα κικ στη γλώσσα).  Μόλις μυρίσει το σκόρδο προσθέτουμε 1 κονσέρβα ολόκληρα ντοματάκια σε χυμό που τα έχουμε κόψει σε μικρότερα κομμάτια (επιλέξτε την καλύτερη ποιότητα που θα βρείτε‧ τα άνυδρα της Σαντορίνης είναι αξεπέραστα), 1 ποτήρι του κρασιού λευκό ξηρό κρασί, 2 φύλλα δάφνης και 1 πρέζα ζαφορά σε κλωστές διαλυμένες σε λίγο ζεστό νερό (ή 1 φακελάκι ζαφορά σε σκόνη).  Αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε τη σάλτσα για περίπου 10΄.  Αλατοπιπερώνουμε 4 φιλέτα μπακαλιάρου και τα προσθέτουμε στη σάλτσα.  Σιγοβράζουμε για λίγα λεπτά ακόμη μέχρι να μαγειρευτεί το ψάρι.  Συνοδεύουμε με χιονάτο ρύζι μπασμάτι.