Κολοκύθια με τη ρίγανη

της Αγάπης Μαργετίδη

Προ ημερών που είχε αρκετή ζέστη ήθελα να φάμε κάτι ελαφρύ και δροσερό, κατά προτίμηση χωρίς κρέας, και το κυριότερο, χωρίς ιδιαίτερο κόπο.  Όσο και να δουλεύει ο κλιματισμός, τα πολύωρα μαγειρέματα δεν είναι ό, τι το καλύτερο, αλλά ούτε και το στομάχι μας σηκώνει πολλά πολλά. 

Έφτιαξα λοιπόν μια ωραιότατη σαλάτα με ψητά κολοκυθάκια και κατσικίσιο τυρί, αρωματική και εξαιρετικά νόστιμη.  Την φάγαμε σαν κυρίως γεύμα και ήταν ακριβώς αυτό που ζητούσα εκείνο το βράδυ.  Τώρα που την περνάω στον υπολογιστή, σαν κάτι να μου θυμίζει.  Σπάω το κεφάλι μου αλλά τίποτα.  Δεν πειράζει, θα το θυμηθώ αργότερα.  Ας σας γράψω πρώτα τη συνταγή και βλέπουμε. 

Γι’ αυτό το απλούστατο φαγητό δεν χρειάζονται συγκεκριμένες ποσότητες και λοιπές κουραστικές λεπτομέρειες.  Εκτός κι αν θέλετε να παίξουμε την κολοκυθιά!  Τι σας λέω τώρα… Δεν νομίζω πως έχετε καν ακούσει για το παλιομοδίτικο αυτό παιχνιδάκι. Αν θέλετε, για την εγκυκλοπαιδική σας μόρφωση και μόνο, ρωτήστε όποιον από τους γύρω σας θυμάται με τι διασκέδαζαν τα παιδιά την προηλεκτρονική εποχή.  Να σας πω κι εγώ την αλήθεια μου και παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας, χαζούλικα ήταν όλα αυτά τα παιχνίδια, κι ας μιλούν οι συνομήλικοί μου περί χαμένης αθωότητας κ.λπ. Κουραφέξαλα, ή για να μείνουμε εντός θέματος, κολοκύθια με τη ρίγανη!
 

ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΜΑΡΙΝΑΡΙΣΜΕΝΑ ΨΗΤΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΙΚΙΣΙΟ ΤΥΡΙ

Διαλέγουμε όμορφα, σφιχτά, μικρά κολοκυθάκια, τα πλένουμε και τα στεγνώνουμε.  Τα κόβουμε κατά μήκος σε λεπτές φέτες σαν κορδέλες (όχι σαν τσιγαρόχαρτο γιατί θα ψηθούν, επομένως θέλουμε να έχουν λίγη σάρκα). Τα βάζουμε σε ένα μπολ, τα αλατοπιπερώνουμε, τα αρωματίζουμε με ξερή ρίγανη ή θυμάρι ή όποιο άλλο μυρωδικό μας αρέσει, τα αλείφουμε με λίγο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (ίσα να γυαλίσουν) και τα ανακατεύουμε καλά με τα χέρια μας. Τα αραδιάζουμε σε μονή στρώση στη λαμαρίνα του φούρνου που έχουμε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ο C για περίπου 10΄- 15΄, μέχρι να μαλακώσουν και να αρπάξουν στις άκρες, χωρίς όμως να παραψηθούν.  Ετοιμάζουμε τη sauce με χυμό και ξύσμα λεμονιού, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, λίγη μουστάρδα, αλατοπίπερο, chili ή πάπρικα σε σκόνη, μπόλικα ψιλοκομμένα φρέσκα μυρωδικά σε όποιον συνδυασμό μας αρέσει (δυόσμο, βασιλικό, μαϊντανό, ρίγανη, άνηθο) και προαιρετικά σκόρδο πολτοποιημένο με το ειδικό εργαλείο. Ανακατεύουμε τα ψητά κολοκυθάκια με τη sauce και τα αφήνουμε να μαριναριστούν στο ψυγείο για 1 ώρα οπωσδήποτε. Στο μεταξύ καβουρδίζουμε  κουκουναρόσπορους και τους αφήνουμε να κρυώσουν.  Επίσης πλένουμε και στεγνώνουμε καλά τρυφερά φύλλα μαρουλιού.  Βγάζουμε τα κολοκυθάκια από το ψυγείο λίγη ώρα πριν την ώρα του φαγητού για να μην είναι παγωμένα. Στρώνουμε μια πιατέλα με τα φύλλα του μαρουλιού, από πάνω βάζουμε τα κολοκυθάκια με τη sauce και τρίβουμε λίγο κατσικίσιο τυρί (ή φέτα, αν προτιμάμε) και φρέσκο πιπέρι ή κοκκινοπίπερο.  Τέλος, πασπαλίζουμε με τους κουκουναρόσπορους και ραντίζουμε με λίγο ακόμη έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

Ω ναι, τώρα θυμήθηκα τον περσινό εφιάλτη με το χαλασμένο air conditioning μέσα σε φριχτό πολυήμερο καύσωνα και τη συνταγή που βγήκε από την αναγκαστική αργία από το μαγείρεμα.  Ήταν μια παρόμοια σαλάτα με ωμά όμως τα κολοκυθάκια που έχουν άλλη υφή βεβαίως, αλλά και γεύση.  Ναι, αυτό ήταν. Πολύ νόστιμη κι εκείνη η σαλάτα.  Όσο για το μηχάνημά μου, σας πληροφορώ με χαρά πως φέτος  δείχνει να δουλεύει άριστα, το καλό που του θέλω.  Ελπίζω και τα δικά σας κλιματιστικά να είναι το ίδιο φρόνιμα και η επιλογή της συνταγής να είναι μόνο θέμα κεφιού και γούστου.  Καλή όρεξη!