Η πρώτη σούπα του χρόνου

Η πρώτη σούπα του χρόνου είναι απαλή σαν χάδι, σαν φιλί, σαν ευχή. Είναι ζεστή σαν μαλακή κασμιρένια κουβερτούλα. Είναι όμορφη και γιορτινή σαν καλός οιωνός, σαν καλωσόρισμα. Είναι η πρώτη σούπα του χρόνου!

Καλή και τυχερή να είναι η νέα χρονιά φίλοι μου. Να έχουμε υγεία, χαρά και αφθονία, μπόλικα αποθέματα δυνάμεων και ευελιξία, καθαρό και εύστροφο μυαλό για να πορευτούμε όσο καλύτερα μπορούμε σε όποιον δρόμο βρεθεί μπροστά μας.

ΣΟΥΠΑ ΒΕΛΟΥΤΕ ΜΕ ΣΕΛΙΝΟΡΙΖΑ, ΜΑΡΑΘΟΡΙΖΑ & ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΗΛΟ
Η πρώτη σούπα του χρόνου είναι λευκή, χειμωνιάτικη, κι ας μην μας έχει ακόμα καταδεχτεί ο χειμώνας. Είναι ελαφριά αλλά, συγχρόνως, πλούσια σε γεύση και σε αρώματα. Είναι ευεργετική για το στομάχι που έχει παραφορτωθεί αυτές τις μέρες. Είναι χορτοφαγική γιατί αρκετό κρέας φάγαμε, τόσο, που προσωπικά δεν θέλω να βάλω στο στόμα μου, ούτε καν να βλέπω μπροστά μου, για πολύ καιρό.

Για 6 άτομα
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά 2 κ.σ. αγελαδινό βούτυρο και σοτάρουμε 1 μεγάλο πράσο ψιλοκομμένο (το λευκό και το ανοιχτό πράσινο μέρος). Το βοηθάμε με λίγο αλάτι, ενδεχομένως και ελάχιστο νερό, για να βγάλει τα υγρά του και να μαλακώσει χωρίς να πάρει χρώμα. Προσθέτουμε μία σελινόριζα κομμένη σε κύβους και μία μεγαλούτσικη μαραθόριζα (φινόκιο) κομμένη σε κύβους (κρατάμε τις φουντίτσες για το γαρνίρισμα) και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για λίγα λεπτά. Αλατίζουμε, πιπερώνουμε με άσπρο πιπέρι και προσθέτουμε ½ κ.γλ. τριμμένο μοσχοκάρυδο. Σκεπάζουμε με σπιτικό ζωμό λαχανικών και σιγοβράζουμε τη σούπα μέχρι να μαλακώσουν καλά τα λαχανικά (βλ. tips) . Προς το τέλος προσθέτουμε κι ένα μεγάλο πράσινο μήλο καθαρισμένο και κομμένο σε κύβους. Μόλις μαλακώσει και αυτό αποσύρουμε από τη φωτιά και πολτοποιούμε τη σούπα είτε με το ραβδομπλέντερ είτε στο μεγάλο μπλέντερ (βλ. tips). Δοκιμάζουμε και, εάν χρειαστεί, διορθώνουμε τη γεύση. Τέλος, προσθέτουμε 100 ml κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε. Σερβίρουμε σε πιάτα και γαρνίρουμε με κόκκους ροζ πιπεριού και τις φουντίτσες από τη μαραθόριζα που κρατήσαμε.

Tips

Οι αναλογίες των υλικών είναι τέτοιες, που μπορούμε στη γεύση να αναγνωρίσουμε το καθένα ξεχωριστά, πράγμα που είναι και το ζητούμενο.
Εάν δεν έχουμε ζωμό λαχανικών, μπορούμε να βάλουμε ζωμό κότας, σπιτικό πάντα, αλλιώς βάζουμε νερό. Τώρα μόλις μου ήρθε και μια άλλη ιδέα: αν έχετε ένα κομμάτι γάζα ή τουλπάνι, τυλίξτε τα σκληρά κομμάτια του πράσου και τις φλούδες και τα κάτω σκληρά κομμάτια της σελινόριζας και της μαραθόριζας, αφού τα πλύνετε καλά, προσθέστε και κάποια αρωματικά π.χ. δάφνη, θυμάρι, κόκκους πιπεριού, δέστε το ύφασμα σαν πουγκί και βάλτε το στη σούπα για όση ώρα βράζουν τα λαχανικά. Αφαιρέστε το στο τέλος. Έτσι, το νερό θα αρωματιστεί και η γεύση θα ενισχυθεί, περίπου σαν να είχατε βάλει ζωμό λαχανικών.
Προτείνω άσπρο πιπέρι όχι μόνο λόγω του χρώματος της σούπας που είναι υπόλευκο αλλά και γιατί έχει πιο λεπτό άρωμα από το μαύρο.
Το ροζ πιπέρι για το γαρνίρισμα, εκτός από το υπέροχο χρώμα του, έχει πολύ ιδιαίτερο, φρουτώδες, λεπτεπίλεπτο άρωμα και δεν είναι σχεδόν καθόλου καυτερό. Άλλωστε δεν ανήκει καν στην ευρύτερη οικογένεια του πιπεριού.
Αν δεν είχε χαλάσει το μεγάλο μου μπλέντερ θα πολτοποιούσα εκεί τη σούπα για να γίνει τέλεια βελούδινη χωρίς ίχνος κόκκου. Άλλη λύση είναι, μετά από την πολτοποίηση με το ραβδομπλέντερ, να περαστεί η σούπα από τριγωνικό chinois. Αυτό το εργαλείο είναι στη λίστα με τις προσεχείς αγορές μου γιατί χρησιμεύει σε πολλά πράγματα, όπως σάλτσες, μαρμελάδες, κρέμες, κλπ.