Γιατί δεν θα ψηφίσω τίποτα (ούτε καν Συριζα!)

 
Έχω μια ξεκάθαρη άποψη για τα κόμματα εξουσίας. Μέχρι πρότινος με τον όρο κόμματα εξουσίας καταχρηστικά εννοούσαμε το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Η εποχή που διανύουμε θα είναι η εποχή που όρος θα πάρει το πραγματικό του νόημα, καθώς θα παρακολουθήσουμε όλοι ένα πολιτικό κόμμα να μεταμορφώνεται σε εξουσιαστικό μηχανισμό.

«Είναι αυτοί καλύτεροι από τους άλλους»; Νομίζω πως ναι, αφού η τάση μου είναι να συμπαθώ όσους ασπάζονται ιδέες όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισότητα αντί για την ελευθερία της επιχειρηματικότητας και των αγορών. Όμως αυτή το «καλύτεροι» προκύπτει από έναν εξαναγκασμό στον οποία η ελληνική κοινωνία τσιμπάει χρόνια: τον εξαναγκασμό του ψηφίζειν που είναι ίδιον των λαών που στερήθηκαν για καιρό το δικαίωμα ψήφου, Στην περίπτωση της Ελλάδας νομίζω ότι αυτή τη στέρηση της βιώσαμε στη Χούντα και για τους παλαιότερους από το τέλος του Εμφυλίου και δώθε.

Αν παγιδευτεί λοιπόν κανείς στην λογική του ότι ‘πρέπει κάτι να ψηφίσω’, όντως κάτι θα βρει που θα του είναι πιο συμπαθές από τα άλλα. Εγώ δεν είμαι αυτής της λογικής. Θεωρώ ότι τα κόμματα που γίνονται κυβέρνηση στις παρούσες συνθήκες είναι σε χοντρές γραμμές παρόμοια στη διακυβέρνηση, μια που ένα κράτος δεν μπορεί να επιβιώνει ως σοσιαλιστική νησίδα σε έναν κόσμο ελεύθερης αγοράς.

Οι μικρές διαφορές που μάλλον θα έχει ο Σύριζα από τη Νέα Δημοκρατία δεν αρκεί κατά τη γνώμη μου ώστε δώσω ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβουλευτικό σύστημα που επιτρέπει τον σχηματισμό κυβερνήσεων από το 30% όχι του λαού, αλλά των ψηφισάντων.

Η δε ψήφος επικύρωσης του αποτελέσματος έχει την ίδια λειτουργία είτε ψηφίσει κανείς κάποιο μικρότερο κόμμα. Εξάλλου, το ότι τα μικρότερα κόμματα δεν είναι «κόμματα εξουσίας» έχει να κάνει με τις δυνατότητές τους και όχι με τις προθέσεις τους- με την εξαίρεση του ΚΚΕ που ναι μεν κατεβαίνει στις εκλογές, αλλά δεν θέλει να κυβερνήσει, όπως είχε εξηγήσει η κ. Παπαρήγα λίγο πριν αντικατασταθεί.

Η αποχή είναι για εμένα η μόνη υπεύθυνη πολιτική θέση και όχι απλώς μια απουσία από τις «υποχρεωτικές παρακολουθήσεις» των ψηφιζόντων. Γιατί είναι πιο υπεύθυνο να είσαι συνεπής με ό,τι πιστεύεις ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα επηρεάσεις το αποτέλεσμα αυτής της γηπεδικού τύπου μάχης που λέγεται εκλογές.

Το να κάνω «σκόντο» στις δικές μου απόψεις για να έχει σταθερές κυβερνήσεις η χώρα μοιάζει πολύ μεγάλο νόμισμα για να πληρώσω.