Αντίο στο μοντέλο Κασσελάκη; Μπα!

Ασχέτως του τι πρόκειται τελικά να συμβεί, μια πρώτη φάση του «φαινομένου Κασσελάκης» τελειώνει κάπου εδώ. Η αναμφισβήτητη ήττα του νεαρού πρώην προέδρου του Σύριζα διαμορφώνει ως ένα βαθμό νέα δεδομένα. Κατ΄ αρχάς δείχνει την αντοχή του «συστήματος» Σύριζα στην επέλαση της απολιτίκ ατζέντας. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι κάτι θετικό για όσους θέλουν να δουν τον Σύριζα κυβέρνηση, αλλά είναι ένα δεδομένο.

Μάλιστα, η διαδικασία της οριοθέτησης της «πολιτικής του Lifestyle» ήρθε μετά την αποχώρηση του πιο πολιτικού κλάδου του πρώην ενιαίου κόμματος, δηλαδή της ομάδας που συγκρότησε τη Νέα Αριστερά.

Κατά δεύτερον η επιτυχής απόπειρα ανατροπής Κασσελάκη δείχνει ότι οι φιλοδοξίες εντός του κόμματος κάθε άλλο παρά έχουν σιγάσει- αντιθέτως: βλέποντας διάφοροι πόσο εύκολα και ασύνδετα με την ιστορία της παράταξης ο Στέφανος πήρε την αρχηγία, ξεθάρρεψαν και αναζήτησαν τη δική τους τύχη σε ένα πολιτικό σκηνικό που χάνει όλο και περισσότερο τις σταθερές του και τον πολιτικό του χαρακτήρα. Το βλέπουμε στην υποψηφιότητα Γκλέτσου και στην (διαφαινόμενη) υποψηφιότητα Πολάκη. 

Δείχνει η αποπομπή Κασσελάκη μια άλλη εποχή; Κατά τη γνώμη μου όχι. Ο Κασσελάκης ήταν προϊόν της επιθυμίας πολιτών για κάτι «άκαυτο» και διαφορετικό, για κάτι «νέο» που θα έλεγε και η διαφήμιση- χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς για το περιεχόμενο της συσκευασίας. Αυτή η επιθυμία δεν πρόκειται να σταματήσει στο επόμενο διάστημα γιατί ο βασικός λόγος που τη δημιουργεί -η αδυναμία των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων (πλην των ακροδεξιών!) να αρθρώσουν λόγο που να αφορά πραγματικά τους πολίτες- θα εξακολουθήσει να υφίσταται.

Ακόμη όμως και ο ίδιος ο Κασσελάκης θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για τον Σύριζα και εκλεγεί, πράγμα καθόλου απίθανο, θα είναι πια πιο πονηρεμένος: Θα πρέπει κρατάει τα προσχήματα και να κάνει σοβαρές εκκαθαρίσεις στο κόμμα. Αυτό το τελευταίο θα είναι κάτι που θα πρέπει να σταθμίσει. Εξυπηρετεί την δημόσια εικόνα του να ηγείται ενός κόμματος που καταγράφει συνεχώς διασπάσεις (ακόμη και αν είναι διασπάσεις του 0,02%), ή μπορεί να βρει χρηματοδότη ώστε να κάνει κάτι δικό του από την αρχή;     

Η αλήθεια είναι ότι τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει, αν ο Στέφανος είχε καταφέρει ένα 20-25% στις Ευρωεκλογές. Δεν το κατάφερε όμως και είχε και αυτό τη σημασία του, καθώς αρκετός κόσμος σκέφτηκε ότι το 13% δεν είναι επαρκές ποσοστό για να ανέχεται ασόβαρες συμπεριφορές. Ποιος να τον κατηγορήσει;