Μα, ποια είναι η "Δύση";

Ο διεθνής ρόλος του Ντόναλντ Τραμπ και το προς τα που θέλει να στρέψει διπλωματικά τις ΗΠΑ δεν είναι για εμένα επαρκής λόγος για να τον αντιπαθώ. Ας πούμε μπορώ να καταλάβω ότι οι αμερικανοί δεν θέλουν άλλο να ξοδεύουν χρήματα για την ανά τον κόσμο υποστήριξη της δυτικού τύπου δημοκρατίας- όσες δικτατορίες και αν έχει χρηματοδοτήσει αυτή η «υποστήριξη».

Καταλαβαίνω να μην νοιάζονται να ξοδεύουν χρήματα για το άδικο που γίνεται στην Ουκρανία, να μην τους ενδιαφέρει να συνεχίσουν να αποτελούν την αμυντική ασπίδα της Ευρώπης που δεν έχει παρά ελάχιστα έξοδα για συντήρηση στρατευμάτων. Καταλαβαίνω με δυο λόγια την πολιτική απομονωτισμού και δεν θεωρώ ότι είναι πιο «άδικη» από την πολιτική που ασκούσαν με λίγα διαλείμματα οι ΗΠΑ από τον Β ΠΠ μέχρι τώρα. Ποτέ δεν πίστεψα ότι τα κίνητρά τους ήταν άλλα από το οικονομικό όφελος των μεγάλων τους επιχειρήσεων, το οποίο απλώς έντυναν με την προάσπιση των δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, της ελευθερίας και άλλων τέτοιων μεγαλόστομων εννοιών.

Εκείνο που περισσότερο με ενοχλεί στον Τραμπ και στις εξαγγελθείσες πολιτικές του είναι η μικρή κλίμακα, τα δικαιώματα μειοψηφικών ομάδων που συγκεντρώθηκαν με κόπο και που τα βλέπουμε να εξαλείφονται «με έναν νόμο», που έλεγε και μια ψυχή. Η «ε[πιστροφή στα δύο φύλα», επι παραδείγματι είναι μια απόφαση εντελώς ανιστόρητη, μια επιβολή των προσωπικών απόψεων σε ολόκληρες ομάδες πληθυσμού οι οποίες καταδικάζονται στην ανισότητα, μόνο και μόνο επειδή δεν αντιστοιχούν σε αυτό που έχει ο αρχηγός στο μυαλό του ως «παράδοση».

Διάβαζα την είδηση ότι στο πλαίσιο του νέου τραμπικού έμφυλου δόγματος, διάφορα παιδικά βιβλία απαγορεύτηκαν σε σχολεία που υπάγονται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ και μου φάνηκε ότι γυρίσαμε -ως «Δύση»- πολλά χρόνια πίσω. Βιβλία που αφηγούντα ιστορίες για παιδάκια που δεν ειχαν συγκεκριμένο φύλλο ή που είχαν γονείς αμφισεξουαλικούς απαγορεύτηκαν και αφαιρέθηκαν από τις βιβλιοθήκες. Το περιεχόμενό τους τώρα κρίνεται "φθοροποιό για τη νεολαία" 

Και από εδώ ξεκίνησε μια άλλη σκέψη μου: Η έννοια της «Δύσης» μας είναι εντελώς άχρηστη κυρίως επειδή έχει πάψει να είναι λειτουργική πέρα από το να μας προσδιορίζει σε σχέση με ανατολικούς πληθυσμούς. Αν εξαιρέσεις την "Ανατολή" πόσοι απο εμάς νιώθουν εκπροσωπούμενοι απο μια τέτοια Δύση;