Μ’ ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια

της Αγάπης Μαργετίδη

Από τότε που η μαγειρική με έχει τυλίξει στα δίχτυα της, περνάω πολλές ώρες της ημέρας ψάχνοντας για καινούργιες ιδέες. Εκμεταλλευόμενη όλα τα σύγχρονα μέσα που προσφέρει η τεχνολογία, ψαρεύω συνταγές στο αχανές διαδίκτυο, κοιτώ συνεχώς σχετικές εκπομπές, δοκιμάζω ακατάπαυστα υλικά και τεχνικές.

Δεν γνωρίζω ποιες είναι οι απόψεις σας περί της τεχνολογίας και των μέσων επικοινωνίας, το κατά πόσο μας ελευθερώνουν ή μας σκλαβώνουν, αν κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη ή εάν αντιθέτως την περιπλέκουν έτι περαιτέρω, εάν μας φέρνουν πιο κοντά ή μας απομονώνουν. Η απάντηση, κάθε άλλο παρά εύκολη ή αυτόματη είναι. Έχουν γραφτεί και ειπωθεί δεκάδες θεωρίες, όλες δε έχουν φανατικούς οπαδούς και ορκισμένους εχθρούς.

Δεν έχω σκοπό να επιχειρηματολογήσω περί του θέματος, μια ακόμη προσωπική θεωρία μάλλον άχρηστη είναι. Σας λέω μόνο πως σε σχέση με τη μαγειρική τουλάχιστον, με έχουν ωφελήσει τα μάλα. Έτσι μπορώ σήμερα να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά που πήρα τις προάλλες, όταν ανακάλυψα στο διαδίκτυο μία καινούργια συνταγή. Σε πρώτη φάση την ακολούθησα κατά γράμμα και έφτιαξα ένα όντως πολύ νόστιμο άλειμμα για ορεκτικές μπρουσκέτες. Μετά σκέφτηκα πώς μπορώ να την διαφοροποιήσω, το έκανα κι αυτό, έμεινα απολύτως ικανοποιημένη, μου έμεινε όμως και μια σεβαστή ποσότητα την οποία ήθελα να αξιοποιήσω λίγο διαφορετικά. Το άλειμμα έγινε σάλτσα και η σάλτσα με τη σειρά της αγκάλιασε σφιχτά τα μύδια και τα μαύρα spaghetti του βραδινού μας γεύματος και μας χάρισε σύντομη μεν, έντονη δε απόλαυση. Χρονικά, προλαβαίνετε στο τσακ, όσο βρίσκετε ακόμη νόστιμες ντομάτες ή ντοματίνια.

Spaghetti με μύδια και σάλτσα από αρωματικό βούτυρο ντομάτας

Αρωματικό βούτυρο (για 2 μετρίου μεγέθους βαζάκια): Στρώνουμε τη λαμαρίνα του φούρνου με λαδόκολλα και τοποθετούμε σε μονή στρώση 500 γρ. ώριμες ντομάτες ή ντοματίνια. Αλατοπιπερώνουμε και αρωματίζουμε με όποιο φρέσκο αρωματικό βότανο μας αρέσει. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς στη λειτουργία του αέρα, για περίπου 15-20’, έως ότου σκάσουν οι φλούδες και οι ντομάτες καραμελώσουν ελαφρά. Εν τω μεταξύ, έχουμε μαλακώσει εκτός ψυγείου 250 γρ. αγελαδινό βούτυρο. Όταν οι ντομάτες κρυώσουν, τις πολτοποιούμε στο blender με το βούτυρο, μην παραλείποντας και τα ζουμιά που άφησαν στο ταψί. Εντείνουμε τη γεύση με λίγα ακόμη φυλλαράκια από το βότανο που επιλέξαμε. Γεμίζουμε τα βαζάκια. Το βούτυρο αυτό συντηρείται στο ψυγείο για περίπου 10 ημέρες ή στην κατάψυξη για αρκετό καιρό, 3 μήνες οπωσδήποτε.

Σάλτσα: Σωτάρουμε σε μέτρια φωτιά σε λίγο ελαιόλαδο ή βούτυρο, 1 μετρίου μεγέθους κρεμμύδι ψιλοκομμένο και όταν μαλακώσει, αλλά προτού πάρει χρώμα, προσθέτουμε 1 – 2 σκ. σκόρδου λιωμένες και προαιρετικά 1 καυτερή πιπερίτσα chili ή μπούκοβο και σωτάρουμε για 1’ ακόμη. Σβήνουμε με 1 ποτηράκι λευκό ξηρό κρασί και όταν εξατμισθεί το αλκοόλ, προσθέτουμε 1 βαζάκι αρωματικό βούτυρο ντομάτας που το έχουμε βγάλει από το ψυγείο αρκετή ώρα πριν για να μαλακώσει. Αραιώνουμε, εάν χρειαστεί, με λίγο ζωμό λαχανικών ή νερό. Μαγειρεύουμε για λίγα λεπτά ακόμη, έως ότου αναμιχθούν οι γεύσεις. Εδώ και πάλι μπορούμε να σταματήσουμε και να φυλάξουμε τη σάλτσα, είτε στο ψυγείο για μερικές μέρες, είτε στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση.

Τελικό πιάτο (για 2 – 3 άτομα/250 γρ. spaghetti): Πριν ασχοληθούμε με τη σάλτσα, βράζουμε νερό για τα ζυμαρικά. Μόλις τελειώσουμε τη σάλτσα, προσθέτουμε τα μύδια, κλείνουμε το καπάκι της κατσαρόλας για να ανοίξουν με τον ατμό και αχνίζουμε για λίγα λεπτά. Πετάμε όσα μύδια δεν άνοιξαν και ελέγχουμε την πυκνότητα της σάλτσας, υπολογίζοντας να έχουμε στο τέλος ένα ζουμερό φαγητό. Με την τρυπητή κουτάλα, μεταφέρουμε τα ζυμαρικά στο σκεύος με τη σάλτσα και τα μύδια, ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε αμέσως με ψιλοκομμένο μαϊντανό ή βασιλικό.

Tips
*Εκείνη την ημέρα έτυχε και είχα μαύρα spaghetti με μελάνι σουπιάς. Ταίριαξαν όσο τίποτα με τη θαλασσινή σάλτσα.
*Βρήκα στο σούπερ μάρκετ κατεψυγμένα μύδια καθαρισμένα, με το ένα κέλυφος άθικτο. Έχω να πω ότι ενθουσιάστηκα μεν γιατί το καθάρισμα των μυδιών είναι μεγάλος μπελάς, αλλά και γιατί τα χωρίς καθόλου κέλυφος μύδια δεν είναι καθόλου όμορφα, αφήστε που το κέλυφος μετατρέπεται σε υπέροχο κουτάλι για να μαζέψεις όλη τη σαλτσούλα. Είχα όμως και μια μικρή επιφύλαξη για το κατά πόσον θα ήταν νόστιμα. Ευτυχώς ήταν εξαιρετικά κι έτσι ο κόπος μου δεν πήγε χαμένος.
*Βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει γιατί το αρωματικό βούτυρο μπορεί να νοστιμίσει πάμπολλα πράγματα, όπως άλλες σάλτσες για ζυμαρικά, risotti, τηγανιτά αυγά, κρέας ή κοτόπουλο, ψάρι ή θαλασσινά στη σχάρα.

Κάπως έτσι, τα τρυγόνια που νόμιζα πως έπιασα μ’ ένα σμπάρο στην αρχή, δεν ήταν μόνον δύο, πολλαπλασιάστηκαν σαν από βιβλικό θαύμα και γέμισαν τη μαγειρική μου φαρέτρα με μοναδικής ευστοχίας βέλη. Εύχομαι και σε σας καλό βόλι!