Στο tea room της Madame Gâteaux για τσάι, κουβέντες και συμπάθεια

της Αγάπης Μαργετίδη

Δεν θυμάμαι ποια γνώρισα πρώτη, τη Madame Gâteaux ή την Καλλιόπη Αναγνωστή. Ούτε τι μου τράβηξε πρώτο την προσοχή. Οι εικόνες των απίθανα όμορφων γλυκών της, οι φωτογραφίες του tearoom στο οποίο είναι οικοδέσποινα ή κάποια φωτογραφία της ίδιας ντυμένης με μεσάτο fifties φόρεμα να σερβίρει το πιο British afternoon tea της Αθήνας; Εν τέλει, λίγη σημασία έχει γιατί η Καλλιόπη είναι η Madame Gâteaux και η Madame Gâteaux είναι η Καλλιόπη.

 
Αν και η πρώτη μας γνωριμία ήταν διαδικτυακή, ήξερα πως κάποια μέρα θα τη συναντούσα στην πραγματικότητα. Κι αυτή η μέρα ήρθε πριν από δύο εβδομάδες περίπου, όταν με υποδέχτηκε στον νέο της χώρο για απογευματινό τσάι, κουβέντα και … συμπάθεια. Μπαίνοντας στο διαμέρισμα που στεγάζει το ιδιωτικό -σχεδόν μυστικό- tearoom σε μια διπλοκατοικία του Χαλανδρίου, ξέχασα τα πάντα. Ξέχασα ότι είμαι στην Αθήνα και ότι ζω στον εικοστό πρώτο αιώνα και, σαν να είχα μόλις βγει από τη χρονοκάψουλα, ελαφρώς ζαλισμένη, άφησα να με οδηγήσει η φωνή της Billie Holiday που τραγουδούσε το Blue Moon. Έκθαμβη και άφωνη τριγύριζα στα δωμάτια που κάθε γωνιά τους, κάθε σπιθαμή τους, αποκάλυπτε έπιπλα κι αντικείμενα, μεγάλα και μικρά, χρηστικά και διακοσμητικά, διαλεγμένα από την Καλλιόπη ένα προς ένα.

Το τραπέζι εκείνο το απόγευμα ήταν στρωμένο με κεντητό λινό τραπεζομάντηλο και ασορτί πετσέτες, λεπτεπίλεπτα πορσελάνινα πολύχρωμα παστέλ φλιτζάνια και πιατάκια, ενώ στην αυθεντική εγγλέζικη Heatmaster τσαγιέρα της εποχής του Μεσοπολέμου, το Lady Grey τσάι έμενε καυτό και μυρωδάτο χάρη στο εκπληκτικής αισθητικής κάλυμμά της από ανοξείδωτο ατσάλι και  λεπτομέρειες από εκρού βακελίτη. Η δημιουργική τρέλα της Καλλιόπης και το σπάνιο ταλέντο της αλληλοτρέφονται, το ένα τσιγκλίζει το άλλο κι έτσι, χρώματα, υλικά, διαφορετικά στυλ και εποχές συνταιριάζονται και φτιάχνουν ένα σύνολο απαράμιλλο.

 
Το ίδιο κάνει και με τις γεύσεις. Έμπνευσή της είναι οι εποχές του χρόνου, τα χρώματα και τα αρώματά τους, οι χώρες και οι γαστρονομικές τους συνήθειες. Αν και κατ’ αρχήν ακολουθεί την αγγλική σχολή και ιεροτελεστία του τσαγιού, τις οποίες κατέχει και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια, αφού εργάστηκε ως pastry chef σε εμβληματικούς οίκους του Λονδίνου, όπως τα ξακουστά Savoy  και Harrods, οι γαστρονομικές δημιουργίες της ξεκινούν από τη γαλλική κλασική ζαχαροπλαστική τέχνη, περνούν από την Αμερική του ’50 και του ’60 και φτάνουν στο σήμερα με ό,τι καινούργιο έχει να δείξει η παγκόσμια σκηνή.

Και τι δεν είπαμε εκείνο το απόγευμα του Μαΐου με την Καλλιόπη. Μου μίλησε για την ιστορία και τη διαδρομή της από την Αθήνα στο Λονδίνο και πάλι πίσω στην Αθήνα, για τη συνάντησή της με τον συνεταίρο και συνοδοιπόρο της ζωής της Βρετανό Dominic Friel, το ξεκίνημά τους στην Αθήνα με το blog Madame Gâteaux και τη φυσική του συνέχεια που είναι το tearoom, τα σχέδιά τους για το μέλλον, το μεγάλωμα του μικρού τους αγοριού. Μιλήσαμε για τις αντικερί του Λονδίνου στη King’s Road και στο Portobello στις οποίες πήγαιναν και οι δικοί μου γονείς κάθε Σάββατο, απαρεγκλίτως. Συζητήσαμε και για τα πολλά κοινά που έχουμε σε σχέση με τη γαστρονομία και το πάθος μας για το δέχεσθαι, για μουσική και βιβλία, για ταξίδια, για μύρια όσα.

 
Κι αν αναρωτιέστε, όπως κι εγώ, για το κοινό που πηγαίνει στο tearoom της Madame Gâteaux και με ποια αφορμή, σας πληροφορώ πως δεν είναι ένα είδος. Μπορεί να είναι κατ’ εξοχήν γυναικεία υπόθεση, δεν λείπουν όμως και οι άνδρες. Μπορεί να είναι για κάποια γιορτή ή γενέθλια, ακόμη και bridal ή baby showers - η αλήθεια είναι πως ιδέα δεν είχα ότι έχει έρθει κι εδώ αυτή η συνήθεια και μάλιστα σαν τάση που μαζεύει όλο και περισσότερους οπαδούς. Μπορεί να είναι κάποιο εταιρικό event, μπορεί όμως να είναι κι ένα απόγευμα μετά το γραφείο χωρίς ιδιαίτερο λόγο, έτσι, για το ριλάξ. Μπορεί, επίσης, να μαζεύει παρέες κυριών μεγαλύτερης ηλικίας που θέλουν να ζήσουν κάτι απ’ τα παλιά. Η Καλλιόπη έχει κι άλλο ταλέντο, μεγάλης σημασίας, αυτό του να αφουγκράζεται κάθε φορά τις διαθέσεις των επισκεπτών της και να πορεύεται ανάλογα, είτε μιλώντας τους για την ιστορία του τσαγιού, το τελετουργικό του και τις πολλές διαφορετικές του ποικιλίες, είτε να αφήνει τις κουβέντες να πηγαίνουν από ‘δω κι από ‘κει.

Όλα αυτά είναι που κάνουν την εμπειρία του τσαγιού στη Madame Gâteaux μοναδική και πολύτιμη. Μπλέκοντας τους κόσμους, όπως έχει μπλέξει και τις δύο περσόνες της, η Καλλιόπη δημιουργεί τον δικό της. Έναν κόσμο που από τη μια του πλευρά είναι παστέλ και vintage, ενώ από την άλλη ακολουθεί την εποχή μας με τόλμη, ενώ συχνά προπορεύεται αυτής, γεννώντας καινούργιες ιδέες.

Για τα πρακτικά θέματα της οργάνωσης μιας δικής σας εμπειρίας, σας παραπέμπω στην ιστοσελίδα και στις σελίδες της στο Facebook και στο Instagram. Από εκεί πήρα και τις περισσότερες φωτογραφίες που διάλεξα γι’ αυτό το άρθρο. Περιδιαβείτε τα, θαμπωθείτε από την ομορφιά και κανονίστε ένα απόγευμα που θα σας μείνει αλησμόνητο.