Βόλτες στην ανοιξιάτικη Κηφισιά

της Αγάπης Μαργετίδη

Η πρώτη μου ανάμνηση από την Κηφισιά είναι ένα… λυκόσκυλο, άκακο μα τεράστιο, να με κυνηγάει γύρω γύρω στον κήπο του τότε νιόπαντρου θείου μου που είχε νοικιάσει το μυθικό σπίτι του Παύλου Μελά στην οδό Τατοΐου (βλ. σημ. 2). Το σκυλί, βλέπετε, ήθελε να παίξει αλλά εγώ, μικρό κι ανίδεο παιδί, πού να το καταλάβω; Ώρα πολλή κράτησε το κυνηγητό μέχρι που ο θείος μου κατάφερε να μας φιλιώσει. 

Λίγα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 1974, λόγω της πολιτικής επιστράτευσης του πατέρα μου, δεν ήταν δυνατόν να απομακρυνθούμε πολύ από την Αθήνα. Έτσι, τον Αύγουστο νοικιάσαμε ένα σπιτάκι κοντά στο Κεφαλάρι και με τη συνομήλικη ξαδέλφη μου λιαζόμασταν καθημερινά στην πισίνα του Σεμίραμις και τα βράδια πηγαίναμε σινεμά στη θρυλική Μπομπονιέρα. Απαρεγκλίτως ακολουθούσε παγωτό φλαμπέ Αλάσκα στο ιστορικό ζαχαροπλαστείο με το ίδιο όνομα (βλ. σημ. 3).

Και τα ‘φερε η τύχη και κάποια στιγμή κάναμε κι εμείς την Κηφισιά μόνιμη κατοικία μας. Εγώ ήμουν ενήλικη πια και δεν έζησα πολύ σε εκείνο το σπίτι στο Στροφύλι. Κάτι μήνες μόνο, μέχρι να βρω το δικό μου διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας, γιατί παρόλη την αδιαμφισβήτητη ομορφιά της, η Κηφισιά δεν κατόρθωσε να κλέψει την καρδιά μου. Παρόλα αυτά, σε όλα αυτά τα χρόνια που ανεβοκατέβαινα, παρακολούθησα βήμα βήμα την εξέλιξή της. Από τα δυο-τρία μαγαζιά της δεκαετίας του ’60 στο πρώτο εμπορικό κέντρο στις αρχές του ’80 -μέγα γεγονός της εποχής- κι από τότε στο πολύβουο σήμερα.

Αν και τρομερά αλλαγμένη, η αρχοντιά της είναι πάντα εκεί. Είναι στα σκιερά δρομάκια της, είναι στους πύργους και στους κήπους, είναι και στους παλιούς Κηφισιώτες. Αν και δεν ανεβαίνω πια συχνά, δεν λέω ποτέ όχι για έναν περίπατο στα παλιά λημέρια, πείτε το και ταξίδι στις αναμνήσεις. Γι’ αυτό και όταν η Εριφύλη Γαλλή, ορκισμένη Κηφισιώτισσα και  πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Κηφισιάς, επιχειρώντας να περάσει την πόλη σε μια νέα εποχή μεγαλύτερης εξωστρέφειας, με κάλεσε για μια μεγάλη βόλτα, είπα το ναι χωρίς δισταγμό.

Θέλετε να διαβάσετε πού πήγαμε και τι κάναμε;

BRUNCH ΣΤΟ ARTISANAL

 
Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο Artisanal, κι αν ήμουν Κηφισιώτισσα, θα ήταν οπωσδήποτε ένα από τα στέκια μου, κι όχι μόνο για το brunch, αλλά και για μεσημεριανό και δείπνο και ποτό. Στον πανέμορφο χρωματιστό κήπο, στη ζωντανή μπάρα, στη φινετσάτη σάλα του πρώτου ορόφου. Ο σεφ Δημήτρης Δημητριάδης και ο σεφ πατισιέ Γιώργος Θυμιάκος εκφράζουν σε όμορφα και νοστιμότατα πιάτα την δημιουργική ελληνική κουζίνα, ακόμη και στο brunch. Τυριά και αλλαντικά από όλη την Ελλάδα παντρεύονται με χωριάτικα αυγά, σπιτικά αρτοποιήματα σκέτα ποιήματα, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και ζαρζαβατικά της εποχής. Ομελέτα, στραπατσάδα, πεϊνιρλί, κουλούρι Θεσσαλονίκης, αυγόφετες. μελόπιτα, προζυμένιος λουκουμάς, πάστα αμυγδάλου. Όλα κάτι μας θυμίζουν κι όλα έχουν κάτι να μας πουν.  

 
Artisanal
Ζηρίνη 2, Κηφισιά
Τηλ. 21 0808 6111

ΕΛΑΦΡΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΣΤΟ ΙΒΟ

 
Στο όμορφο, ευάερο και ευήλιο αυτό εστιατόριο δεν είχα ξαναπάει, είχα ακούσει όμως πως έχει γίνει αγαπημένο στέκι για τους Κηφισιώτες και όχι μόνον. Εδώ ο σεφ Γιώργος Τσαπάρας παίζει με τα υλικά και τις κουζίνες του κόσμου, δίνοντας έμφαση στις αντιθέσεις των αρωμάτων, των υφών, των θερμοκρασιών, των γεύσεων και των χρωμάτων. Το ίδιο κάνει και ο bartender Θάνος Μοσχονάς, φτιάχνοντας σπιρτόζικα κοκτέιλ που ανεβάζουν τη διάθεση στη στιγμή.  Έτσι, το φαγητό είναι comfort και φίνο μαζί, το περιβάλλον είναι κοσμοπολίτικο χωρίς να είναι επιτηδευμένο κι εδώ ο κόσμος περνάει ευχάριστα και αυτό φαίνεται.

 
Ibo Restaurant
Κολοκοτρώνη 12, Κηφισιά
Τηλ. 21 0623 0060

ΚΟΚΤΕΙΛ ΚΑΙ FINGER FOOD ΣΤΟ ROOFTOP NOBILIS ΤΟΥ SAY HOTEL

 
Η Κηφισιά δεν έχει πολλά εστιατόρια ή μπαρ σε ταράτσες, ίσως να μην έχει και κανένα. Να όμως που ήρθε το Say Hotel της Πλατείας Κεφαλαρίου με το κουκλίστικο rooftop Nobilis. Τώρα είναι η ώρα για να ανέβουμε στον τέταρτο όροφο, να μαγευτούμε από την θέα και να χαλαρώσουμε μετά από την δουλειά. Χωρίς καν να χρειαστεί να δούμε τον κατάλογο, παρά μόνο να συζητήσουμε για τις γεύσεις και τους συνδυασμούς που μας αρέσουν, θα αφεθούμε στα μαγικά χέρια του bartender Δημήτρη Τσουκαλά και του σεφ Δημήτρη Παναγιωτόπουλου, οι οποίοι θα παντρέψουν μυρωδιές και γεύσεις εκλεκτών υλικών σε ποτήρια και σε πιάτα, χαρίζοντάς μας στιγμές ευδαιμονίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη από τους πρώτους μήνες λειτουργίας του ξενοδοχείου και του εστιατορίου πέρυσι τέτοια εποχή, το Nobilis έχει γίνει σημείο ραντεβού για όσους αγαπούν την όμορφη ζωή.

 
Say Hotel
Χαριλάου Τρικούπη 67, Κηφισιά
Τηλ. 21 0220 1700

ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ ΣΤΟ MONZU

 
Στο υπέροχο Κηφισιώτικο αρχοντικό με τον ακόμα πιο υπέροχο ζεν κήπο, μας καλοδέχεται η ομάδα του Monzu και ο σεφ Γιάννης Λιόκας, ο οποίος εκφράζει την ιταλική κουζίνα με τον δικό του, μοναδικό και νόστιμο τρόπο, που μιλάει και ελληνικά μέσα από προσεκτικά επιλεγμένα εκλεκτά υλικά. Επιλέγοντας να σας περιγράψω μόνο ένα πιάτο από τα πολλά εξαιρετικά που δοκίμασα, νομίζω πως θα κατορθώσω να σας μεταδώσω αυτήν την φιλοσοφία. Ένα οσομπούκο μου πήρε το μυαλό, όχι όμως όπως το γνωρίζουμε. Τον ρόλο του χαρακτηριστικού μοσχαρίσιου κόκαλου παίζει η ψητή σελινόριζα, απαλή και κρουστή μαζί, ενώ στο εσωτερικό του κρύβεται «μεδούλι» από μανιτάρια και άγρια χόρτα. Το σύνολο δένει η βαθιά γεύση και το βελούδο της κρέμας από καπνιστή γραβιέρα Κρήτης. Φαντασία κι εξυπνάδα, μαεστρία και νοστιμιά, σε συνάντηση κορυφής.

 
Monzu
Λεωφ. Κηφισίας 317Β, Κηφισιά
Τηλ. 21 0620 0495

ΨΑΡΟΦΑΓΙΑ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΒΥΘΟΥ

 
Σε αυτό το σχεδόν είκοσι ετών εστιατόριο για ψάρι στο οποίο συρρέουν μεσημέρι-βράδυ όσοι αγαπούν τις γεύσεις της θάλασσας, συνάντησα την παράδοση της ψαροφαγίας όπως την ξέρουμε στην χώρα μας με σπαρταριστά ψάρια και θαλασσινά, συνάντησα όμως και ωραία παντρέματα, πιο σύγχρονα και πιο δουλεμένα. Σεβίτσε και ταρτάρ, άψογα χειροποίητα νιόκι με καραβίδες, κυδώνια με μυρωδάτη και ολίγον πικάντικη σάλτσα με τηγανιτές πατάτες του ονείρου, αέρινη λεμονόπιτα, είναι μόνο μερικά από τα πιάτα που βγαίνουν από την κουζίνα, την οποία διευθύνει ο σεφ Γιάννης Φραγκίσκος από την πρώτη κιόλας μέρα λειτουργίας του εστιατορίου.

 
Χρώματα Βυθού
Εκάλης 40, Νέα Ερυθραία
Τηλ. 21 0625 4152

Η Κηφισιά δεν είναι μόνο τα σύγχρονα εστιατόρια και τα μπαρ της. Είναι και οι υπέροχες ταβέρνες της, πολλές από τις οποίες μετράνε πολλές, μα πολλές δεκαετίες. Ταβέρνες με ιστορία και εξαιρετικό φαγητό. Η Κατσαρίνα και ο Σαλματάνης, ο Τηλέμαχος, ο Βάθης, ο Βασίλης, το Κουτούκι της Κηφισιάς και το Κουτούκι του Κανούση. Στις αυλές και στους κήπους τους μαζεύονται παρέες και οικογένειες, συχνά σε ζουρ φιξ ραντεβού και σμίγουν οι γενιές χτίζοντας πολύτιμες αναμνήσεις.

Αυτά είχα να σας πω για την Κηφισιά γνωρίζοντας, βεβαίως, πως η πιο πάνω επιλογή κάθε άλλο παρά εξάντλησε το κεφάλαιο «φαγητό και ποτό στην Κηφισιά». Δεν εξάντλησε, επίσης, ούτε στο τόσο το τι μπορεί κάποιος να κάνει στην όμορφη αυτή πόλη, η οποία διατηρεί το ένα της πόδι στην παράδοση και το άλλο στη σύγχρονη urban εκδοχή της, όπως εύστοχα παρατήρησε η Εριφύλη Γαλλή.

Και τι θα ήταν η Κηφισιά χωρίς την ανθοκομική της έκθεση; Θα σας το πω με άλλη μια ανάμνησή μου από το παρελθόν. Ήταν ένα ζεστό βράδυ παραμονής της Πρωτομαγιάς του 1989, όταν προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού από το Παρίσι, επιστρέφοντας στα πάτρια μετά από οκτώ χρόνια διαμονής μου εκεί. Στην υποδοχή ήταν ο πατέρας μου για να με οδηγήσει στο σπίτι στο Στροφύλι. Μπαίνοντας στην Κηφισιά είδα μιλιούνια κόσμου και πριν προλάβω να τον ρωτήσω τι στο καλό γίνεται, μπήκαν από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου οι ευωδιές των μαγιάτικων λουλουδιών. Ανοιξιάτικο καλωσόρισμα περιωπής!

 

Φέτος, η Ανθοκομική Έκθεση του Δήμου Κηφισιάς, η ιστορία της οποίας ξεκίνησε το 1937, έχει για θέμα τους κήπους ευεξίας και σλόγκαν «ας κάνουμε τη φύση σπίτι μας». Έχουν ήδη στηθεί έντεκα διαφορετικοί κήποι που αντιπροσωπεύουν την ανάγκη του σημερινού ανθρώπου να ξαναδεί τη σχέση του με τη φύση μέσα από ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο κομμάτι γης. Η έκθεση ξεκίνησε ήδη από χθες και θα είναι εκεί μέχρι τις 15 Μαΐου. Σκέφτεστε κάτι καλύτερο από έναν μαγιάτικο περίπατο στην Κηφισιά;

Σημ. 1     Η σειρά με την οποία ανέφερα τα πέντε μέρη που επισκέφθηκα έχει να κάνει με την δική μου πρόταση για διαφορετικές ώρες της ημέρας, όμως σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι περιοριστικό. Ενημερωθείτε για τις πολλές επιλογές που το κάθε ένα από αυτά προσφέρει, είτε πρόκειται για καφέ, brunch, μεσημεριανό ή δείπνο, ποτό με ή χωρίς φαγητό.

Σημ. 2     Μετά από περιπέτειες πολλών ετών, κι εκεί που το περίφημο αυτό σπίτι, εξοχική κατοικία του Παύλου Μελά και σημείο εκκίνησης του Μακεδονικού Αγώνα, κινδύνευσε σοβαρά να καταρρεύσει, τον Οκτώβριο του 2020 παραδόθηκε στο κοινό πλήρως αποκαταστημένο και επισκέψιμο.

 
Σημ. 3     Με μεγάλη χαρά είχα διαβάσει πως η Αλάσκα θα αναβίωνε, όμως φαίνεται πως το σχέδιο αυτό ναυάγησε. Ελπίζω να δοθεί λύση και το ρομαντικότατο ζαχαροπλαστείο μέσα στο Άλσος του Κεφαλαρίου να ζήσει και πάλι ένδοξες στιγμές.