Abelon: Τα φυσικά κρασιά από την Αρχαία Ολυμπία

της Αγάπης Μαργετίδη

Πριν από λίγες μέρες παρευρέθηκα στην παρουσίαση των φυσικών κρασιών Abelon του Κτήματος Μπριντζίκη που πραγματοποιήθηκε στο εστιατόριο Cookoovaya.  Πριν σας πω οτιδήποτε παραπάνω, οφείλω να ξεκαθαρίσω πως κάθε άλλο παρά ειδική στα κρασιά είμαι. Μπορεί να μην διανοούμαι φαγητό χωρίς κρασί, μπορεί να έχω δοκιμάσει και απολαύσει πολλά κρασιά, μπορεί, ακόμη, και να ξέρω πέντε πράγματα για τα αμπέλια, τις ποικιλίες, τις οινοποιήσεις, τα ταιριάσματα.  Σε καμία όμως περίπτωση δεν έχω τις γνώσεις κάποιου ο οποίος έχει σπουδάσει σε βάθος το θέμα.  Και να σας πω και την αλήθεια μου, μάλλον δεν το θέλω.  Προτιμώ να μείνω στο επίπεδο της απόλαυσης με λιγότερες τεχνικές λεπτομέρειες οι οποίες θα με κάνουν περισσότερο γνώστη μεν, θα μου αφαιρέσουν όμως κάτι από τη μαγεία.  Κι ενώ ακούω με προσοχή τους ειδικούς και χαίρομαι όταν μαθαίνω κάτι καινούργιο από αυτούς, αυτό που μένει στο τέλος είναι η ευχαρίστηση. Τούτων λεχθέντων, όσα θα διαβάσετε πιο κάτω για την εμπειρία μου από την εν λόγω παρουσίαση είναι καθαρά η ερασιτεχνική προσωπική μου άποψη.

 
Ας αρχίσω όμως με το τι σημαίνει ο όρος φυσικά κρασιά και γιατί αυτά έχουν μπει για τα καλά στην οινική μας εμπειρία.  Με δυο λόγια, τα φυσικά κρασιά υποδεικνύουν την ελαχιστοποίηση ή/και παντελή απουσία χημικής παρέμβασης σε όλα ανεξαιρέτως τα στάδια της παραγωγής, από την καλλιέργεια των αμπέλων, περνώντας στην οινοποίηση και στην ωρίμανση και καταλήγοντας στην εμφιάλωση.  Σε έναν κόσμο ο οποίος ενημερώνεται όλο και περισσότερο πάνω στα καυτά θέματα του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, τα φυσικά κρασιά γίνονται τάση, κυρίως στους νέους ανθρώπους.

 

Η παραγωγή των φυσικών κρασιών έχει αρχίσει και στην χώρα μας εδώ και κάποια χρόνια κι έχει ήδη δείξει αξιόλογα αποτελέσματα.  Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Abelon by Κτήμα Μπριντζίκη που βρίσκεται στο χωριό Λαντζόι στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας, έναν τόπο που πάλλεται από το παρελθόν.  Τρία είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του κτήματος : Πρώτον, οι καλλιέργειες είναι πιστοποιημένα βιολογικές.  Δεύτερον, πληρούνται όλοι οι όροι της φυσικής παραγωγής, οινοποίησης και εμφιάλωσης.  Τρίτον, πολύ σημαντικό, είναι πως στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του οινοποιείου χρησιμοποιείται ηλιακή ενέργεια και γεωθερμία με μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα. 

 

Τα τέσσερα κρασιά που δοκιμάσαμε στην παρουσίαση είναι τα εξής : Το λευκό Τινακτορώγος (πόσο εύηχο!) παίρνει το όνομά του από την αρχαία γηγενή ποικιλία, την οποία αναβίωσε και καλλιεργεί αποκλειστικά το Κτήμα Μπριντζίκη εδώ και 23 χρόνια.  Ένα κρασί με λεπτά αρώματα, φρέσκο και απολαυστικό.  Ακολούθησε το Ασύρτικο πορτοκαλί Esperos  (ο διεθνής όρος orange wine έχει επικρατήσει για τις λευκές οινοποιήσεις στη ζύμωση των οποίων συμμετέχουν και οι φλούδες των σταφυλιών, εξ ου και το πορτοκαλί χρώμα των κρασιών).  Ομολογώ πως ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα πορτοκαλί κρασί, ξαφνιάστηκα από τα αρώματά του και σκοπεύω να εντρυφήσω περισσότερο στο άμεσο μέλλον σε αυτό το είδος.  Το τρίτο και το τέταρτο κρασί που δοκιμάσαμε ήταν το ροζέ Αυγουστιάτης και το ερυθρό Green, αμφότερα από την ομώνυμη αυτόχθονη και σπάνια ποικιλία της Ηλείας.  Το ροζέ θα το χαρακτήριζα ως χαρούμενο, όρο μάλλον αδόκιμο για το κρασί, που όμως αποτυπώνει την φρεσκάδα του που δίνει χαρά σε αυτόν που το απολαμβάνει.  Όσο για το ερυθρό, ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις για πιο ευκολόπιοτα κρασιά με χαμηλό ποσοστό αλκοόλ, χαρακτηρίζεται από κομψότητα και ελαφράδα, γεγονός που το κάνει ιδανικό σύντροφο για παρεΐστικα τραπέζια.   

 
Σε ένα τέτοιο τραπέζι βρέθηκα, λοιπόν, τις προάλλες στο αγαπημένο μου εστιατόριο Cookoovaya, περιτριγυρισμένη από τους ανθρώπους του Κτήματος Μπριντζίκη, οι οποίοι μας καλοδέχτηκαν και μας μετέδωσαν το πάθος για τον τόπο τους και το κρασί του και την προσήλωσή τους στον στόχο τους, που δεν είναι άλλος από το να δημιουργούν ποιοτικούς οίνους με σεβασμό στο περιβάλλον.  Στο δείπνο που ακολούθησε την παρουσίαση,  οι νόστιμες γεύσεις του Cookoovaya ταίριαξαν με τα κρασιά και συνετέλεσαν στην εύθυμη ατμόσφαιρα που ήταν διάχυτη στη σάλα.  Ευχαριστώ θερμά τον Σάκη και την Διονυσία Μπριντζίκη και τους εύχομαι να συνεχίσουν με επιτυχία το έργο τους.  Συγχαρητήρια αξίζουν και στην Μαριάννα Μακρύγιαννη του Wine Tuned για την άρτια οργάνωση της βραδιάς.