Contessina Suites & Spa : Το φιόρο του Λεβάντε

της Αγάπης Μαργετίδη

Σαράντα και πλέον χρόνια είχα να πάω στη Ζάκυνθο, προ αμνημονεύτων, δηλαδή. Εκεί μας είχε πάει το σχολείο για την πενταήμερη εκδρομή, τις μαθήτριες της έκτης και τελευταίας τάξης του Γυμνασίου (ω, ναι, δεν υπήρχε ακόμα το Λύκειο). Τι θυμάμαι από το νησί; Όχι και πολλά πράγματα, φοβούμαι. Μόνο το μεθύσι, το δικό μου και κάποιων άλλων συμμαθητριών, άμαθων ακόμα στο κρασί – και τι κρασί! από εκείνα της εποχής, τα χύμα πορτοκαλορόζ που σε χτυπούσαν κατ' ευθείαν στον αδόξαστο – και τον γιατρό που μας έφεραν για να μας συνεφέρει, mamma mia! Και μια πλατεία, μεγάλη, με καμάρες. Γι’ αυτό και η πρόσκληση για να επισκεφθούμε τη Ζάκυνθο και το ξενοδοχείο Contessina Suites & Spa ήταν για μένα αφορμή για επιστροφή στις πίσω μου σελίδες.

Μια βέρα κοντεσίνα και φιόρο του Λεβάντε είναι το Contessina Suites & Spa. Ένα μπουτίκ ξενοδοχείο για ενήλικες (η φιλοξενία των οικογενειών γίνεται στο διπλανό Contessina Hotel, και τα δύο αποτελούν το Contessina Collection), στο οποίο όταν μπαίνεις έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε επτανησιακό αρχοντικό. Αυτή ήταν η ιδέα των ιδιοκτητών, των αδελφών Γιώτας και Λευτέρη Μωραΐτη, την οποία έκαναν πραγματικότητα με μεγάλη επιτυχία οι αρχιτέκτονες του γνωστού αρχιτεκτονικού γραφείου Block722, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά το χθες με το σήμερα.

Από την είσοδο του ξενοδοχείου και την υποδοχή, στους κοινόχρηστους χώρους και στα δωμάτια, στο spa, όλα είναι sotto voce. Οι λιτές, κομψές γραμμές αφήνουν να μιλήσει το νερό, το οποίο έχει τον πρώτο λόγο, είτε αυτό είναι στην κεντρική πισίνα, είτε στις ατομικές πισίνες των δωματίων του ισογείου, είτε στα jacuzzi και τις μπανιέρες που βρίσκονται μέσα στα δωμάτια του πρώτου ορόφου. Το άφθονο πράσινο των φυτών και το μπλε του νερού ρίχνουν αυτόματα ένα πέπλο ηρεμίας, εξαφανίζοντας κάθε κούραση και άγχος. Απόλυτα ζεν κατάσταση.

Ένα τέτοιο μέρος δεν θα μπορούσε παρά να δίνει έμφαση και στο καλό φαγητό. Ο Χριστόφορος Πέσκιας, με τη γνωστή του μαγειρική ευφράδεια, σχεδίασε το μενού και ο σεφ του ξενοδοχείου Ανδρέας Βγενόπουλος το αναδεικνύει κάθε μέρα με τον καλύτερο τρόπο. Στις γεύσεις συνυπάρχουν αρμονικά τα Επτάνησα, η Ελλάδα και η Μεσόγειος με την Άπω Ανατολή και οι εμβληματικές συνταγές με τη σύγχρονη έκφραση. Έτσι, το sashimi λαυράκι παίζει με την ντομάτα, το αυγοτάραχο και τα φύκια wakame, το καραμελωμένο χέλι με τον πουρέ από παντζάρια, το φαγκρί δανείζεται την ιταλική πουτανέσκα και το μοσχαράκι γάλακτος το γειτονικό κερκυραϊκό σοφρίτο.

Δεν σας μίλησα όμως ακόμα για το τριήμερο που περάσαμε στο Τζάντε. Ένα τριήμερο άρτια σχεδιασμένο από την Φλώρα Παρασκευοπούλου της εταιρίας επικοινωνίας Press-à-Porter, κατά τη διάρκεια του οποίου ήταν επίσης παρόντες οι ιδιοκτήτες του Contessina Collection, όλοι έτοιμοι να προλάβουν κάθε μας επιθυμία. Η κρουαζιέρα στη βόρεια πλευρά του νησιού και το μπάνιο στην περίφημη παραλία Ναυάγιο που ήταν σχεδόν άδεια, αυτή την εποχή, μας χάρισαν άπλετη ομορφιά και δροσιά. Το cocktail party στο μπαρ του ξενοδοχείου μας ευθύμησε δεόντως, κάτι που είχαμε μεγάλη ανάγκη μετά τον δύσκολο φετινό χειμώνα.

Η βόλτα και το πικνίκ στην φάρμα Leeda’s Farm της συζύγου του Λευτέρη Μωραΐτη, Λήδας Γιατρά και του πατέρα της Διονύση, ήταν ένεση ενέργειας και αισιοδοξίας. Γνωρίσαμε από κοντά τα ζώα της φάρμας και την δική μου καρδιά έκλεψε η Κανέλλα, η κανελλί κατσίκα που έπαιρνε πόζες ανφάς και προφίλ, σαν χρυσοπληρωμένο τοπ μόντελ. Το σκηνικό που είχε στηθεί για το πικνίκ ήταν άκρως βουκολικό και κομψό συγχρόνως, ενώ οι γεύσεις και τα αρώματα των φρούτων και των ζαρζαβατικών του περιβολιού είναι ακόμα στο στόμα μου.

Η φάρμα, κομμάτι των κατοικιών του Leeda’s Villas, είναι επίσης ανοιχτή για επισκέψεις και από τους φιλοξενούμενους των ξενοδοχείων Contessina κι έχουν την ευκαιρία, όπως είχαμε κι εμείς, να ξεναγηθούν στην φάρμα και να γευτούν τα προϊόντα της. Οι βίλλες του Leeda’s Villas είναι ονειρεμένες κατοικίες που συνδυάζουν την συνύπαρξη μέσα στην φύση με όλες τις σύγχρονες ανέσεις.

Τελευταία άφησα τη μουσική και τα τραγούδια. Δείτε τώρα σκηνικό : Εκεί που μόλις είχαμε καθίσει για να δειπνήσουμε το πρώτο βράδυ στο ξενοδοχείο, σε τραπέζια στρωμένα γύρω από την πισίνα, ακούσαμε από μακριά κιθάρες και μελωδικές φωνές. Απορημένοι, γυρίσαμε το κεφάλι και είδαμε την κομπανία των κανταδόρων να πλησιάζει τραγουδώντας. Απόψε την κιθάρα μου τη στόλισα κορδέλες και στα καντούνια περπατώ για τσ’ όμορφες κοπέλες. Για σε τα γιούλια μάζεψα για σε και τ’ άλλα άνθη, απόψε σ’ ονειρεύτηκα κι ο ύπνος μου εχάθη. Κι εκεί κατάλαβα ότι στη σχολική εκείνη εκδρομή στο Τζάντε, μάλλον ήταν οι καντάδες που με μέθυσαν πιο πολύ κι απ’ το κρασί και οι σελίδες μου οι παλιές τρελαθήκανε, τρελαθήκανε κι αυτές.