Με ένα τσαμπί σταφύλια (και δύο και τρία και τέσσερα)

της Αγάπης Μαργετίδη

Νομίζω πως ο Σεπτέμβριος έχει καταταχθεί αδίκως στη συνείδησή μας ως ο μήνας της μελαγχολίας. Αντιλαμβάνομαι το γιατί, όμως είναι κρίμα γιατί είναι ένας πανέμορφος μήνας. Γλυκός και ήσυχος από τη μια, φουριόζικος και ορεξάτος από την άλλη. Πολλά τελειώνουν τον Σεπτέμβριο αλλά και πολλά αρχίζουν. Είναι και πλούσιος μήνας, πολύ πλούσιος. Πλούσιος σε συναισθήματα, πλούσιος σε χρώματα, σε φως και σε καρπούς.

Ο πιο αγαπημένος μου σεπτεμβριάτικος καρπός είναι το σταφύλι. Και τι δεν μπορείς να κάνεις με τα σταφύλια. Κρασί, το σπουδαιότερο. Η οθόνη μου έχει γεμίσει από όμορφες φωτογραφίες τρύγου, μιας εργασίας επίπονης αλλά συγχρόνως γενναιόδωρης. Όλοι οι φίλοι οινοποιοί είναι στα κτήματα και αγωνιούν για το τι κρασί θα βγει φέτος.

Μέχρι όμως να το μάθουμε, τα σταφύλια θα μπουν στην κουζίνα μου, ελπίζω και στη δική σας, για φθινοπωρινά μαγειρέματα. Προχθές έφτιαξα ένα πολύ νόστιμο ορεκτικό και σας το δείχνω αμέσως. Μάζεψα κι άλλες πέντε παλιότερες συνταγές και ιδού το σημερινό μενού.

ΨΗΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΙΚΙΣΙΟ ΤΥΡΙ ΣΕ ΦΩΛΙΕΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΟΥΤΟ
Ορεκτικό ή σνακ για επικές οινοποσίες

Πλένουμε και στραγγίζουμε σταφύλια της αρεσκείας μας. Τα αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο, λίγο πετιμέζι και τα πασπαλίζουμε με άνθος αλατιού και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Τα τοποθετούμε σε μονή στρώση στη λαμαρίνα του φούρνου που έχουμε στρώσει με λαδόκολλα. Ενδιάμεσα βάζουμε λίγα κλωνάρια φρέσκου δενδρολίβανου και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C για περίπου 20΄- 30΄, μέχρι να ζαρώσουν και να αφήσουν τα ζουμιά τους. Βγάζουμε τα σταφύλια με τρυπητή κουτάλα και τα βάζουμε σε ένα μπολ. Σουρώνουμε το ζουμί για να απομακρύνουμε το δενδρολίβανο, το συλλέγουμε σε ένα μικρό κατσαρολάκι και το βράζουμε σε δυνατή φωτιά για περίπου 10΄ μέχρι να γίνει αρκετά πηχτό σιρόπι.

Όση ώρα ψήνονται τα σταφύλια τοποθετούμε λεπτοκομμένες φέτες προσούτο σε θήκες για muffins, προσέχοντας να μην έχουν κενά στον πάτο και φροντίζοντας να εξέχουν αρκετά από τις θήκες γιατί στο ψήσιμο το προσούτο συρρικνώνεται (ανάλογα με το μέγεθος του αλλαντικού, μπορεί να χρειαστεί να βάλουμε περισσότερες από μία φέτες). Μόλις βγάλουμε τα σταφύλια από τον φούρνο βάζουμε το προσούτο και ψήνουμε για περίπου 10΄- 15΄, μέχρι να γίνει κριτσανιστό. Αφαιρούμε τις φωλιές από τις θήκες και τις τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί. Έχουμε φροντίσει να βγάλουμε από το ψυγείο μαλακό κατσικίσιο τυρί για να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το πιπερώνουμε γενναιόδωρα και το ανακατεύουμε με ένα κουτάλι για να μαλακώσει εντελώς. Γεμίζουμε τις φωλιές με το τυρί, από πάνω βάζουμε 3-4 ρώγες σταφύλι, τρίβουμε κι άλλο φρέσκο πιπέρι και με ένα κουτάλι ραντίζουμε με λίγο σιρόπι πετιμεζιού.

Tips

Παρακολουθούμε το σιρόπι από κοντά γιατί αφρίζει και κινδυνεύει να χυθεί από το σκεύος. Προσέχουμε επίσης να μην πήξει πολύ γιατί όσο κρυώνει θα γίνεται σκληρό σαν καραμέλα (αν περάσει πολλή ώρα από τη στιγμή που το έχουμε φτιάξει μέχρι να το χρειαστούμε, το ζεσταίνουμε λίγο για να γίνει όσο ρευστό χρειάζεται).
Φροντίστε να προμηθευτείτε ένα καλό πετιμέζι άθερμης επεξεργασίας και χωρίς χρωστικές ουσίες : η διαφορά στη γεύση είναι μεγάλη. Αν έχετε καλής ποιότητας ξύδι balsamico (μόνο υπ’ αυτή την προϋπόθεση όμως) μπορείτε να αντικαταστήσετε με αυτό το πετιμέζι. Το μέλι είναι επίσης μια καλή επιλογή. Αν είναι θυμαρίσιο, προτιμήστε το θυμάρι αντί για το δενδρολίβανο για να μην μπερδευτούν πολλά αρώματα.
Επιλέξτε ένα νόστιμο κατσικίσιο ή αιγοπρόβειο τυρί το οποίο δεν πρέπει να είναι πολύ αλμυρό λόγω του αλλαντικού. Ταιριάζουν πολύ το μανούρι και η φρέσκια μυζήθρα. Παρακαλώ θερμά μην βάλετε βιομηχανικό τυρί-κρέμα, είναι κρίμα.
Πρέπει να καταναλωθούν σε λίγη ώρα από τη στιγμή που θα τα φτιάξετε για να μείνει το προσούτο τραγανό.
Τα ψητά σταφύλια από μόνα τους είναι τέλεια γαρνιτούρα για όλες τις πράσινες σαλάτες. Συντηρούνται στο ψυγείο για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Εννοείται πως είναι επίσης τέλεια σε οποιοδήποτε πλατό τυριών και αλλαντικών. Με γιαούρτι ή παγωτό έχουμε ένα ελαφρύ επιδόρπιο.
Εάν δεν αγαπάτε πολύ τα αλλαντικά, μπορείτε να φτιάξετε θήκες από φύλλα κρούστας ή θριφτή ζύμη για τάρτες.

PASTA ΜΕ ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ & ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Εκπληκτική μακαρονάδα, λίγο ρουστίκ αλλά και αρχοντική, σαν σπίτι εξοχικό κάπου στην Ιταλία

Για 4 – 5 άτομα. Κόβουμε 300 γρ. λουκάνικα με κοφτερό μαχαίρι σε μικρούς κύβους. Ψιλοκόβουμε 1 μεγάλο κρεμμύδι και 2 – 3 σκ. σκόρδου. Σε ένα βαθύ τηγάνι που θα πρέπει στο τέλος να χωρέσει και τα ζυμαρικά, καβουρδίζουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά καλά τα λουκάνικα, χωρίς έξτρα λιπαρή ουσία, όπως κάνουμε με τον κιμά. Τα αφαιρούμε και τα αφήνουμε να στραγγίσουν σε απορροφητικό χαρτί. Στη θέση τους στο τηγάνι σοτάρουμε το κρεμμύδι και αφού πάρει ελαφρύ χρώμα, προσθέτουμε το σκόρδο και σοτάρουμε για 1 – 2’ ακόμη. Ξαναβάζουμε τα λουκάνικα στο τηγάνι και σβήνουμε με 1 ποτηράκι κόκκινο κρασί. Όταν εξατμισθεί το αλκοόλ, προσθέτουμε 1 φλ. τσ. ζωμό κότας, αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε. Περίπου 10’ – 15’ πριν το τέλος, προσθέτουμε 2 φλ. τσ. σταφύλια και τα μαγειρεύουμε έως ότου σκάσει λίγο η φλούδα τους και η σάλτσα μείνει χωρίς καθόλου περιττά υγρά. Αποφεύγουμε το πολύ ανακάτεμα για να μην λιώσουν τα σταφύλια. Στο μεταξύ έχουμε βράσει αλατισμένο νερό και μαγειρεύουμε τα ζυμαρικά (500 γρ.), τόσο, ώστε υπολογίζοντας ότι θα ξαναμπούν στην φωτιά με τη σάλτσα, να μείνουν στο τέλος al dente. Με τρυπητή κουτάλα μεταφέρουμε τα ζυμαρικά από την κατσαρόλα στο τηγάνι με τα λουκάνικα και τα σταφύλια, φροντίζοντας να μπαίνει και λίγο από το νερό που έβρασαν, για να δέσει η σάλτσα όπως πρέπει. Ανακατεύουμε απαλά και σερβίρουμε χωρίς χρονοτριβή, με λίγη φρεσκοτριμμένη παρμεζάνα και φρέσκο ψιλοκομμένο βασιλικό.

Tips

· Τα λουκάνικα που είχα δεν είχαν πολλά βότανα, οπότε προσέθεσα στη σάλτσα φρέσκο δενδρολίβανο που τους έδωσε ωραίο άρωμα. Εάν βάλετε βότανα, προσθέστε τα την ώρα που σοτάρετε το λουκάνικο.

· Εάν τα λουκάνικα είναι πολύ λιπαρά και αφήσουν πολύ λίπος στο τηγάνι, αφαιρέστε όσο χρειάζεται πριν σοτάρετε το κρεμμύδι. Θα παρατηρήσατε ίσως, πως εκτός από τα λουκάνικα, δεν βάζουμε λιπαρή ουσία, επομένως δεν μπορώ να πω ότι η σάλτσα είναι ιδιαίτερα βαριά.

· Γι αυτό το φαγητό, τα ζυμαρικά πρέπει να είναι κοντά π.χ. orecchiette, casarecci, farfalle, penne. Έτσι θα δέσουν ωραία με τα υπόλοιπα υλικά. Γνωρίζετε αναμφισβήτητα πως τα διαφορετικά σχήματα των ζυμαρικών φτιάχνονται για να αναδείξουν με τον καλύτερο τρόπο την κάθε σάλτσα.

· Τα σταφύλια μπορεί να είναι κάθε είδους. Τα μικρά κουκούτσια του μοσχάτου δεν με εμπόδισαν διόλου. Όταν αργότερα βγουν οι φράουλες (εννοώ το σταφύλι φράουλα, που είναι μεγάλο και ζουμερό), νομίζω πως θα ταιριάζουν απίθανα.

· Κάποια λουκάνικα είναι πολύ καυτερά, επομένως προσέξτε το πιπέρι. Τα δικά μου δεν ήταν ιδιαίτερα πικάντικα, οπότε προσέθεσα και λίγο μπούκοβο. Προσοχή επίσης θέλει το αλάτι.

· Αντί για τριμμένη παρμεζάνα, θα ταίριαζε πολύ και η λεγόμενη παρμεζάνα του φτωχού, δηλαδή τραγανά χοντρά ψίχουλα από ψωμί, καβουρδισμένα σε λίγο ελαιόλαδο ή βούτυρο.

ΚΟΥΝΕΛΙ ΜΕ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ ΣΕ ΧΥΜΌ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ

Γαλλοθρεμμένο κουνελάκι

Για 6 άτομα. Σκουπίζουμε καλά με απορροφητικό χαρτί τις μερίδες ενός κουνελιού και τις αλατοπιπερώνουμε. Πολτοποιούμε στο blender 1 κιλό σταφύλια (βλ. tips). Σε ένα βαθύ τηγάνι, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, σοτάρουμε σε λίγο ελαιόλαδο 2 μετρίου μεγέθους ψιλοκομμένα κρεμμύδια, μέχρι να μαλακώσουν, χωρίς να πάρουν χρώμα. Τα αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα και στη θέση τους σοτάρουμε τις μερίδες του κρέατος, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν από όλες τις πλευρές. Ξαναβάζουμε τα κρεμμύδια στο σκεύος και προσθέτουμε τον χυμό των σταφυλιών και 1 σφηνάκι πετιμέζι ή καλής ποιότητας κρέμα βαλσαμικού ξυδιού. Ξύνουμε καλά τον πάτο του σκεύους με ξύλινη κουτάλα για να ξεκολλήσουμε όλη τη νοστιμιά από το σοταρισμένο κρέας και τα κρεμμύδια (τις περίφημες “καραμέλες” της μαγειρικής ορολογίας). Χαμηλώνουμε την ένταση σε χαμηλή, μισοσκεπάζουμε το σκεύος και σιγοβράζουμε για περίπου 1 ώρα και λίγο παραπάνω, ή μέχρι το κρέας να μαλακώσει και η σάλτσα να έχει αρχίσει να πήζει. Αφαιρούμε το κρέας με τρυπητή κουτάλα, φροντίζοντας να βγάλουμε από πάνω τους με ένα πιρούνι, όσα περισσότερα κρεμμύδια γίνεται, για να μείνουν στη σάλτσα. Λειαίνουμε τη σάλτσα με το beamer (βλ. tips), δυναμώνουμε την φωτιά και αφήνουμε να μειωθεί ο όγκος της τόσο, ώστε να έχουμε στο τέλος μια ομοιογενή, πηχτή σάλτσα. Διορθώνουμε το αλατοπίπερο, ξαναβάζουμε το κρέας στο σκεύος, προσθέτουμε 500 γρ. ρώγες σταφυλιού και δίνουμε μια τελευταία βράση για περίπου 5-10΄. Συνοδεύουμε με ταλιατέλες, ρύζι, τηγανιτές πατάτες ή πουρέ.

Tips

Αυτή την φορά έβαλα λευκή σταφίδα που δεν έχει κουκούτσια, έχω όμως την εντύπωση ότι οι ροζ ρώγες της ποικιλίας φράουλα θα είναι επίσης τέλειες.
Εάν το blender σας δεν είναι αρκετά δυνατό, θα χρειαστεί να σουρώσετε τον χυμό από τα σταφύλια για να απομακρύνετε τυχόν φλοίδες που δεν έχουν πολτοποιηθεί εντελώς. Το σούρωμα θα είναι απολύτως αναγκαίο, στην περίπτωση που επιλέξετε σταφύλια με κουκούτσια. Εάν βέβαια έχετε αποχυμωτή, τότε η δουλειά γίνεται ευκολότερη.
Εάν το σκεύος σας δεν είναι αρκετά μεγάλο, μην στριμώξετε τις μερίδες του κρέατος όταν τις σοτάρετε, καλύτερο είναι να τις μοιράσετε σε δύο δόσεις. Έτσι θα σοταριστούν σωστά. Για το κυρίως μαγείρεμα δεν πειράζει εάν στριμωχτούν λίγο, αρκεί το υγρό να σκεπάζει το κρέας στην αρχή.
Ο έξτρα κόπος του να λειάνουμε τη σάλτσα με το beamer, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη απαραίτητος για να προσεγγίσουμε την τελειότητα στη σάλτσα. Το κρεμμύδι που θα λιώσει και θα ενσωματωθεί στο ζουμί, θα γλυκάνει απίθανα το φαγητό.
Ελάχιστο βούτυρο (1, έως το πολύ 2 κ.σ.) στο στάδιο του τελικού έντονου βρασμού της σάλτσας, θα της δώσει ακόμη πιο βελούδινη υφή και τέλειο άρωμα. Το προσθέτουμε σταδιακά σε παγωμένους κύβους, χτυπώντας δυνατά με το σύρμα. Δεν συνιστώ την κρέμα γάλακτος σε καμία περίπτωση.
Λίγη μουστάρδα (όχι παραπάνω από 1 κ.σ.), θα προσθέσει άλλο ένα επίπεδο στη γεύση, αν και δεν το θεωρώ απαραίτητο. Εάν την βάλετε, θα την προσθέσετε στο φαγητό μετά το σοτάρισμα και πριν τον χυμό του σταφυλιού.
Το μόνο φρέσκο αρωματικό που ταιριάζει απόλυτα στη σάλτσα από τα σταφύλια είναι το estragon, δεν είναι όμως εύκολο να το βρούμε. Αν σταθείτε τυχεροί, θα το ψιλοκόψετε και θα το προσθέσετε στην τελευταία βράση. Εκεί πια το φαγητό σας θα είναι περήφανο μέλος της υψηλής γαστρονομίας.
Το φαγητό αυτό γίνεται με οποιοδήποτε άλλο λευκό κρέας, όπως κοτόπουλο, κόκορα και λοιπά πουλερικά, χοιρινό ψαρονέφρι. Οποιαδήποτε από αυτές τις επιλογές θα λύσει το πιθανό ψυχολογικό πρόβλημα που γνωρίζω πως έχουν πολλοί με το κουνέλι.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΤΑΦΥΛΟΠΙΤΑ ΜΕ ΤΥΡΙ & ΜΕΛΙ

Σταφύλια, τυρί και μέλι σε συνάντηση κορυφής

Θα χρειαστούμε 500 γρ. τυριά, λευκά μαλακά και κάποιο κίτρινο τριμμένο. Επέλεξα τα εξής τρία σε αναλογία που αποδείχθηκε ισορροπημένη, με ελαφριά γεύση αλλά και χαρακτήρα συγχρόνως : 250 γρ. ανθότυρο (ένα καλό ανθότυρο έχει σχετικά λίγα λιπαρά χωρίς να του λείπει η γεύση), 150 γρ. μανούρι (με περισσότερα λιπαρά αλλά εξαιρετική νοστιμιά) και 100 γρ. καπνιστό (το καπνιστό τυρί ταιριάζει απόλυτα με τα σταφύλια και γαργαλάει ευχάριστα τον ουρανίσκο). Βγάζουμε τα τυριά και τα αυγά για λίγη ώρα από το ψυγείο για να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου. Με ένα πιρούνι κάνουμε αλοιφή τα λευκά τυριά και αναμιγνύουμε με το τριμμένο κίτρινο τυρί. Αρωματίζουμε με λίγο ξερό θυμάρι ή δενδρολίβανο. Προσθέτουμε 2 χτυπημένα αυγά, πιπέρι (αναλόγως με τα τυριά, ίσως να μην χρειαστεί καθόλου αλάτι), 2 κ.σ. μέλι και το ξύσμα από 1 μεγάλο λεμόνι. Ανακατεύουμε καλά. Ξεχωρίζουμε τις ρώγες από 750 γρ. σταφύλια (λευκά ή/και μαύρα, σε αναλογία που μας αρέσει : εγώ έβαλα πιο πολλά λευκά και λιγότερα μαύρα). Πλένουμε τα σταφύλια, τα στραγγίζουμε και τα σκουπίζουμε. Στρώνουμε ένα στρογγυλό ή μακρόστενο ταψί με 4 χοντρουλά χωριάτικα φύλλα (ή 6 λεπτότερα κρούστας), φροντίζοντας να λαδώνουμε επιμελώς κάθε φύλλο. Τοποθετούμε στη μέση τη γέμιση και από πάνω τα σταφύλια σε μονή στρώση.. Γυρνάμε τα φύλλα φτιάχνοντας ένα «κάδρο» στην περιφέρεια, ενώ αφήνουμε ανοιχτή τη μέση της επιφάνειας. Γυρνάμε τον μύλο του πιπεριού μερικές βόλτες πάνω στα σταφύλια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα για περίπου 30΄- 40΄, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν τα φύλλα και να ψηθούν τα σταφύλια. Σερβίρουμε την πίτα χλιαρή, ραντίζοντας με λίγο μέλι.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΖΕΛΕ ΑΠΟ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Κι άλλες επικές οινοποσίες!

Πλένουμε και χωρίζουμε τις ρώγες από ώριμη σουλτανίνα ή άλλο σταφύλι της αρεσκείας μας. Βάζουμε τα σταφύλια σε κατσαρόλα με χοντρό πάτο και φέρνουμε σε σχετικά ζωηρό βρασμό, μέχρι να μαλακώσουν και να αρχίσουν να σκάνε οι ρώγες. Ξαφρίζουμε συχνά και πιέζουμε τις ρώγες είτε με κουτάλα, είτε με το εργαλείο του πουρέ. Βράζουμε για περίπου 15΄-20΄, μέχρι να μαλακώσουν και να σκάσουν οι ρώγες. Περνάμε τα σταφύλια από τον μύλο των λαχανικών, ούτως ώστε να συλλέξουμε τον χυμό τους και να απομακρύνουμε τις φλοίδες και τα κουκούτσια, εάν έχουμε επιλέξει σταφύλια με κουκούτσια. Κατόπιν περνάμε και από ψιλή σήτα για να απομακρύνουμε και το παραμικρό στερεό υπόλειμμα. Μετράμε την ποσότητα του χυμού, τον βάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε ζάχαρη ίση με το 1/3 του όγκου του σε γραμμάρια (βλ. tips). Φέρνουμε σε ελαφρύ βρασμό και ξαφρίζουμε επιμελώς κάθε φορά που εμφανίζεται αφρός. Βράζουμε για περίπου 30΄, μέχρι να μειωθεί ο όγκος του χυμού κατά το ήμισυ και στο τέλος προσθέτουμε λίγο χυμό λεμονιού (1/2 λεμόνι ανά λίτρο υγρού). Γεμίζουμε αποστειρωμένα βάζα. Η μαρμελάδα θα συνεχίσει να πήζει όσο κρυώνει, αν όμως θέλουμε να πήξει σαν ζελέ, προσθέτουμε λίγο agar-agar, σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία του προϊόντος. Το agar-agar είναι φυτική ζελατίνη σε σκόνη που βρίσκουμε πλέον αρκετά εύκολα σε μεγάλα σουπερμάρκετ. Είναι πολύ καλύτερο πηκτικό προϊόν από την ζωική ζελατίνη και δεν αλλοιώνει καθόλου τη γεύση. Είναι πολύ δυνατό : ένα μόνο κουταλάκι του καφέ (που είναι μικρότερο από το κουταλάκι του γλυκού) ανά λίτρο υγρού δίνει τέλεια υφή, όσο πηχτή πρέπει δηλ. χωρίς να κάνει το ζελέ «κόκκαλο».

Tips

Αν διαθέτετε αποχυμωτή, η δουλειά θα μειωθεί στο μισό, γιατί θα περάσετε απευθείας στην δεύτερη φάση.
Το 1,5 κιλό σταφύλια έδωσε 0,5 λίτρο υγρού και 2 βαζάκια μαρμελάδας.
Η ποσότητα της ζάχαρης είναι σχετική : αν θέλουμε να έχουμε αυτούσιο το άρωμα του σταφυλιού, καλό είναι να είμαστε φειδωλοί, συνυπολογίζοντας βέβαια και το πόσο γλυκά είναι τα φρούτα. Στη δική μου περίπτωση, με το 0,5 λίτρο υγρού, έβαλα λίγο λιγότερη ζάχαρη (δηλ. αντί για 166 γρ. που ήταν το 1/3 των 500 ml, έβαλα 150 γρ.) και θα μπορούσα να την μειώσω λίγο ακόμη.
Όσο πιο επιμελείς είστε στο ξάφρισμα, τόσο πιο όμορφο και διαφανές θα είναι το αποτέλεσμα.
Μπορείτε να αρωματίσετε τη μαρμελάδα με ένα σωρό μπαχαρικά, όπως γαρύφαλλο, αστεροειδή γλυκάνισο, ολόκληρους κόκκους πιπεριού. Θα βράσετε τα μπαχαρικά στην πρώτη φάση και κατόπιν θα τα αφαιρέσετε ή εάν έχετε χρησιμοποιήσει αποχυμωτή, θα τα βάλετε κατευθείαν στον χυμό και θα τα αφαιρέσετε στο τέλος. Άλλη ιδέα είναι να προσθέσετε λίγο μπούκοβο, το οποίο βεβαίως θα μείνει μέσα στη μαρμελάδα.
Η μαρμελάδα/ζελέ, εκτός από το ψωμί, τα τσουρέκια και τα κρουασάν του πρωινού, αγαπάει με τρέλα τα τυριά και τα αλλαντικά. Θα μπορούσε επίσης να σκεπάσει ένα νόστιμο cheesecake.

ΚΛΑΦΟΥΤΙ ΜΕ ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Γαλλικής νοοτροπίας γλυκό, κομψό κι απέριττο και πάρα πολύ εύκολο

Για 6 άτομα. Πλένουμε, στραγγίζουμε και σκουπίζουμε πολύ καλά 500 γρ. λευκά σταφύλια χωρίς κουκούτσια. Βουτυρώνουμε ένα πυρίμαχο σκεύος διαμέτρου περίπου 25 εκ. και στρώνουμε στον πάτο του τα σταφύλια, σε μονή στρώση. Λιώνουμε στον φούρνο μικροκυμάτων 60 γρ. φρέσκο βούτυρο και το αφήνουμε να χλιάνει. Σε ένα μπολ, χτυπάμε με τον αυγοδάρτη 2 αυγά με 60 γρ. ζάχαρη και 1 πρέζα αλάτι. Μόλις λιώσει η ζάχαρη, αρωματίζουμε προαιρετικά με 1 σφηνάκι μαύρο ρούμι. Προσθέτουμε 60 γρ. κοσκινισμένο αλεύρι για όλες τις χρήσεις και ανακατεύουμε. Τέλος, προσθέτουμε το λιωμένο βούτυρο και 100 ml γάλα και ανακατεύουμε μια τελευταία φορά για να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Ρίχνουμε σιγά-σιγά το μίγμα ανάμεσα από τα σταφύλια και κουνάμε το σκεύος για να απλωθεί παντού γύρω από τα φρούτα. Πασπαλίζουμε με λίγη καστανή ζάχαρη και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ο C στη λειτουργία του αέρα, για περίπου 20΄- 25΄, μέχρι να ψηθεί το μίγμα και να ροδίσει η επιφάνεια. Σερβίρουμε χλιαρό ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Tips

Πριν καταπιαστούμε με το πλύσιμο των σταφυλιών, βγάζουμε από το ψυγείο τα αυγά και το γάλα για να μην είναι πολύ παγωμένα.
Είναι απολύτως απαραίτητο να σκουπίσουμε καλά τα φρούτα για να μην έχουμε έξτρα υγρασία και πανιάσει το γλυκό.
Παρόλο που το συγκεκριμένο γλυκό δεν φουσκώνει και είναι σχετικά λεπτό, μην αποκλίνετε πολύ από τις διαστάσεις του σκεύους, γιατί εάν είναι πολύ μεγαλύτερο θα του λείπει η υπόσταση και εάν είναι πολύ μικρότερο θα σκεπαστούν εντελώς τα φρούτα.
Έχει επίσης μεγάλη σημασία το πόσο θα το ψήσουμε : εάν το ψήσουμε λίγο θα μοιάζει με κρέμα και εάν το παραψήσουμε θα μοιάζει με cake. Μόλις αντιληφθείτε με ένα μαχαίρι ότι η ζύμη έχει πήξει και το γλυκό έχει ροδίσει, βγάλτε το από τον φούρνο.
Το κλαφουτί ταιριάζει πολύ και για πρωινό και αλλάζει από τις συνηθισμένες κρέπες ή τα pancakes.