της Αγάπης Μαργετίδη
Η συνήθεια να φεύγω για τις καλοκαιρινές μου διακοπές προς το τέλος του Αυγούστου μου έχει κολλήσει από τα χρόνια που εργαζόμουν σε γραφείο. Οι λόγοι πολλοί, μα κυρίως ένας. Δεν υπήρχε μεγαλύτερη ευχαρίστηση, στα όρια της χαιρεκακίας (!), να φεύγω όταν οι άλλοι είχαν ήδη επιστρέψει και ήταν μέσα στην κατάθλιψη. Χώρια που είχα χαρεί και τον Αύγουστο σε μια πόλη σχεδόν άδεια. Κι έτσι, λίγες μέρες μετά το δεκαπενταύγουστο, έγνεφα γεια και μην την είδατε, αφού βεβαίως, η κακούργα, είχα ευχηθεί σε όσους είχαν τελειώσει τις διακοπές τους το μισητό «καλό χειμώνα», με τάχα μου λυπητερό ύφος.
Καθώς, ως γνωστόν, η έξις είναι δευτέρα φύσις, συνεχίζω την παράδοση κι ας μην δουλεύω πια σε κλασικό γραφείο με υποχρέωση φυσικής παρουσίας. Πριν μπω στο πλοίο όμως και κουνήσω το μαντήλι, θα σας κάνω δώρο μια συλλογή με τις καλύτερες πέντε καλοκαιρινές μακαρονάδες. Η πρώτη είναι ολοκαίνουργια συνταγή, ενώ οι άλλες τέσσερις, παλιότερες. Καλό χειμώνα λοιπόν να έχετε. Ωχ ωχ, μην βαράτε, αστειεύομαι!
PASTA CON LE SARDE (ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΜΕ ΣΑΡΔΕΛΕΣ)
Από το Παλέρμο με αγάπη
Μουσκεύουμε 1 χούφτα σουλτανίνες ή μαύρες Κορινθιακές σταφίδες σε 1 ποτηράκι λευκό ξηρό κρασί. Σε ένα τηγάνι καβουρδίζουμε σε μέτρια φωτιά 100 γρ. κουκουναρόσπορους. Τους αδειάζουμε σε μπολ και στη θέση τους καβουρδίζουμε σε λίγο ελαιόλαδο χοντροκομμένα ψίχουλα από 1 χοντρή φέτα μπαγιάτικου ψωμιού, κατά προτίμηση προζυμένιου. Ανακατεύουμε συνεχώς και μόλις χρυσίσουν, τα απομακρύνουμε από την εστία. Σε ένα βαθύ τηγάνι που κατόπιν θα πρέπει να χωρέσει και τα ζυμαρικά σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά με λίγο ελαιόλαδο, 1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο και 1 μέτριο φινόκιο επίσης χοντροκομμένο, μέχρι τα λαχανικά να γίνουν διάφανα και να μαλακώσουν, χωρίς να πάρουν χρώμα. Προσθέτουμε 5 φιλέτα αντζούγιας και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν. Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε το ξύσμα και τον χυμό από 1 μικρό λεμόνι. Ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το κρασί και τις σουλτανίνες και ανακατεύουμε. Μαγειρεύουμε για λίγα λεπτά ακόμη και η σάλτσα είναι έτοιμη. Στο μεταξύ βράζουμε σε άφθονο αλατισμένο νερό 500 γρ. bucatini (βλ. tips). Με την βοήθεια μιας τρυπητής κουτάλας τα μεταφέρουμε με λίγο από το νερό τους στο σκεύος με τη σάλτσα και ανακατεύουμε καλά. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε τη γεύση εάν χρειαστεί. Σερβίρουμε αμέσως και πασπαλίζουμε με τους κουκουναρόσπορους, τα ψίχουλα, μπόλικο ψιλοκομμένο μαϊντανό και τα χορταράκια από το φινόκιο (ή άνηθο ή μάραθο εάν δεν είναι αρκετά), ίσως και λίγο ακόμη ξύσμα λεμονιού. Τέλος, προσθέτουμε 12 φιλεταρισμένες σαρδέλες σε βάζο ή κονσέρβα που έχουμε στραγγίξει καλά από το λάδι (βλ. tips).
Tips
- Αυτή η μακαρονάδα, όπως και οι περισσότερες άλλωστε, έχουν πολλές παραλλαγές. Στην αυθεντική σιτσιλιάνικη συνταγή στη σάλτσα προστίθεται και σαφράν, ενώ οι σαρδέλες είναι φρέσκιες και μαγειρεύονται για λίγα λεπτά στη σάλτσα με προσοχή για να μην λιώσουν. Το σαφράν είχε τελειώσει και γι’ αυτό δεν έβαλα, ενώ είχα στο ντουλάπι μου εξαιρετικές σαρδέλες σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο από την Ισπανία.
- Η παραδοσιακά συνταγή θέλει τα χοντρά bucatini. Μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με άλλα ζυμαρικά, αρκεί να είναι μακριά και όχι πολύ λεπτά (τα χοντρύτερα που μπορείτε να βάλετε είναι spaghetti ή linguine).
- Μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα fettuccine με οποιοδήποτε άλλο μακρύ ζυμαρικό (spaghetti, spaghettini, linguine, κλπ).
- Όλη η ιστορία είναι να μείνουν τα κολοκυθάκια τραγανά και ολόκληρα. Γι’ αυτό ο συγχρονισμός είναι απαραίτητος, ώστε να μην μείνουν πολλή ώρα μέσα στο τηγάνι από τη στιγμή που θα είναι έτοιμα. Όσο μένουν ψημένα, τόσο μαλακώνουν, κι ας έχουν απομακρυνθεί από την φωτιά.
- Το ίδιο και με το κουκουνάρι : το προσθέτουμε στο τέλος, γιατί εάν το βάλουμε στη σάλτσα από νωρίς, θα μαλακώσει.