Έμπνευση

της Αγάπης Μαργετίδη

Πριν λίγο καιρό, έχοντας επισκεφθεί την ετήσια έκθεση κρασιού «Οινόραμα» στο Ζάππειο Μέγαρο, ανάμεσα στα εκατοντάδες μπουκάλια κρασιών, είχα ξεχωρίσει τις νέες ετικέτες 5-6 οινοποιείων.  Ειδήμονας του κρασιού δεν είμαι σε καμία περίπτωση.  Με τα χρόνια και την εξέλιξη στο επάγγελμά μου, κάποιες ελάχιστες γνώσεις έχω αποκομίσει, μέχρις εκεί.   Η σχέση μου με το κρασί, όπως άλλωστε και με το φαγητό, θα παραμείνει έξω από τον αυστηρό επαγγελματισμό.  Το ένστικτο και η αγάπη μου για τη γεύση θα είναι αυτά που θα εξακολουθήσουν να με οδηγούν, κάποιες φορές πέρα από τα πρέπει των κανόνων γευσιγνωσίας. 

Η εισαγωγή που μόλις διαβάσατε θα σας κάνει να αντιληφθείτε καλύτερα τον ενθουσιασμό μου για τα δύο κρασιά που λάνσαρε το Οινοποιείο Semeli, που αποτελούν την έμπνευση για τις δύο σημερινές συνταγές.  Έχοντας δοκιμάσει και ξεχωρίσει τα κρασιά στην έκθεση, η χαρά ήταν μεγάλη που μου δόθηκε η ευκαιρία να τα απολαύσω με δύο απολύτως ταιριαστά εδέσματα.

Το πρώτο κρασί, το Semeli Gewürztraminer, είναι λευκό, χρυσαφί σχεδόν, με πλούσια αρώματα, ευχάριστη οξύτητα και μακριά επίγευση.  Ταίριαξε όσο τίποτα με την δροσερή, φρουτώδη και ελαφρώς όξινη πράσινη σαλάτα.  Προσφέρετέ την σε ένα κάλεσμα ως πρώτο πιάτο, τώρα που όσο προχωράει η άνοιξη και οδεύουμε προς το καλοκαίρι η κουζίνα ελαφραίνει, δίνοντας τα σκήπτρα στα μοναδικά αρώματα από τα υπέροχα φρούτα και λαχανικά της εποχής.

ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΦΡΑΟΥΛΕΣ, ΦΕΤΑ & VINAIGRETTE ΦΡΑΟΥΛΑΣ

Πλένουμε και στεγνώνουμε πολύ καλά τα σαλατικά που έχουμε διαλέξει και λίγες φράουλες.  Εγώ έβαλα νεαρή ρόκα, νεαρό σπανάκι και λίγη βαλεριάνα.  Ετοιμάζουμε την vinaigrette (οι ποσότητες των υλικών βγάζουν περίπου 1 φλ. τσ. που θα αρτύσει ένα μεγάλο μπολ σαλάτας) : Πολτοποιούμε στο multi 5-6 φράουλες.  Προσθέτουμε τον χυμό από 2 limes, 1 κ.σ. μέλι, 1 κ.σ. μηλόξιδο ή ξύδι από φράουλες (το βρίσκουμε σε delis ή ακόμα καλύτερα το φτιάχνουμε μόνοι μας όπως σας είχα δείξει πέρυσι) και αλατοπίπερο.  Προσθέτουμε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο σταδιακά, μέχρι να έχουμε μια ούτε πολύ πηχτή, ούτε αραιή σάλτσα. Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε καλά τις πρασινάδες και τις φράουλες με την vinaigrette.  Διορθώνουμε τη γεύση εάν χρειαστεί και σερβίρουμε πασπαλίζοντας με τριμμένη φέτα και καβουρδισμένα φιλαρισμένα αμύγδαλα. 

Το δεύτερο κρασί είναι το εξαίσιο και βαριά βραβευμένο Aetheria Rosé, με το απαλό χρώμα, την εξ ίσου απαλή γεύση και τα γεμάτα αρώματα από ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά φρούτα.  Ταιριάζει σαν γάντι με όλα τα φαγητά της καλοκαιρινής ελληνικής κουζίνας.  Σε λίγο καιρό θα λατρέψει τα λαδερά και τον μουσακά.  Δεν είναι ακόμη όμως ο καιρός τους.  Σήμερα το ταίριαξα με μια σκεπαστή τάρτα με λαχανικά και τόνο, επιλέγοντας επίτηδες να μην βάλω την πασπαρτού ντομάτα. Επέλεξα επίσης να μην την βαρύνω με κανενός είδους τυρί, ούτε αυγά, ούτε κρέμα.  Είναι απλά υπέροχη, δοκιμάστε την. 

ΣΚΕΠΑΣΤΗ ΤΑΡΤΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ & ΤΟΝΟ

Για μια μεγάλη τάρτα που κόβεται σε 8 χορταστικά κομμάτια.  Ψιλοκόβουμε 2 μέτρια κρεμμύδια και 2 μικρές σκ. σκόρδου.  Κόβουμε σε μικρούς κύβους τα λαχανικά: 10 μικρά κολοκυθάκια, 2 μέτριες μελιτζάνες και 6 πολύχρωμες πιπεριές. Σε ένα βαθύ τηγάνι σοτάρουμε πρώτα τα κρεμμύδια με λίγο ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά, χωρίς να τους δώσουμε έντονο χρώμα.  Προσθέτουμε το σκόρδο και σοτάρουμε για λίγο ακόμη. Τα αφαιρούμε με τρυπητή κουτάλα και τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ που θα πρέπει κατόπιν να χωρέσει όλη τη γέμιση.  Ανεβάζουμε την ένταση της φωτιάς σε μέτρια προς δυνατή και σοτάρουμε στο ίδιο σκεύος τα λαχανικά σταδιακά σε δόσεις,  γιατί αν τα στριμώξουμε δεν θα σοταριστούν σωστά αλλά θα βράσουν και θα αφήσουν πολλά υγρά, πράγμα που δεν το θέλουμε καθόλου. Αφήνουμε τα λαχανικά να πάρουν χρώμα από όλες τις πλευρές ανακατεύοντάς τα με προσοχή για να μην λιώσουν (δεν θέλουμε να μαγειρευτούν εντελώς γιατί θα ακολουθήσει και το ψήσιμο στον φούρνο, επομένως τα βγάζουμε όσο είναι ακόμη τραγανά). Αλατοπιπερώνουμε και αρωματίζουμε με θυμάρι ή/και ρίγανη κάθε δόση λαχανικών.  Κάθε δόση που τελειώνουμε την βάζουμε σε ένα μεγάλο σουρωτήρι για να απομακρύνουμε τα όποια υγρά αφήσουν όσο κρυώνουν.  Μόλις στραγγίξουν και κρυώσουν εντελώς τα προσθέτουμε στο μπολ με τα κρεμμύδια και το σκόρδο.  Προσθέτουμε 200 γρ. ελιές χωρίς το κουκούτσι τους (μαύρες ή/και πράσινες), το ξύσμα από 1 μεγάλο λεμόνι, 400 γρ. τόνο κομμένο σε κύβους λίγο μεγαλύτερους από τους κύβους των λαχανικών και προαιρετικά 1 χούφτα ξαρμυρισμένη κάππαρη.  Ανακατεύουμε απαλά και διορθώνουμε το αλατοπίπερο εάν χρειαστεί.  Στρώνουμε τον πάτο και τα τοιχώματα ενός πυρίμαχου σκεύους ή ενός ταψιού διαμέτρου περίπου 29 εκ. με ζύμη (κουρού ή σφολιάτα) και τοποθετούμε τη γέμιση βγάζοντάς την από το μπολ με τρυπητή κουτάλα για να απομακρύνουμε και το τελευταίο ίχνος υγρού.  Από πάνω στρώνουμε ένα δεύτερο φύλλο ζύμης και με τα δάχτυλά μας πιέζουμε για να κολλήσουν μεταξύ τους το πάνω και το κάτω φύλλο.  Αλείφουμε την επιφάνεια με χτυπημένο αυγό.  Με ένα πιρούνι την τρυπάμε παντού ακολουθώντας κάποιο σχέδιο (κύκλους ή ακτίνες) και στο μέσον κάνουμε μια λίγο μεγαλύτερη τρύπα με την βοήθεια της μύτης ενός μαχαιριού για να φεύγει ο ατμός και να μην πανιάσει το κάτω φύλλο.  Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα και της κάτω αντίστασης για περίπου 40΄-50΄, έως ότου ροδοκοκκινίσει η ζύμη.  Σερβίρουμε χλιαρή ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Στα δύο δελτία τύπου του Οινοποιείου που αντιστοιχούν στα δύο κρασιά θα διαβάσετε περισσότερα γι αυτά, αφού αναλύουν με λεπτομέρεια όλα τα χαρακτηριστικά τους.  Τίποτε όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη στιγμή που ανοίγεις ένα μπουκάλι, γεμίζεις το ποτήρι σου και αρχίζεις το πραγματικό ταξίδι στην τέρψη.