FNL Best Restaurant Awards 2020

της Αγάπης Μαργετίδη

Νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε πως εδώ και κάποια χρόνια η γαστρονομία στη χώρα μας εξελίσσεται διαρκώς.  Όπως όμως συμβαίνει με πολλά πράγματα που αργούν να φθάσουν σε μας, ενώ σε άλλες χώρες έχουν εδραιωθεί προ πολλού, η ταχύτητα είναι τέτοια, που απλά δεν προλαβαίνεις να χωνέψεις, κυριολεκτικά και μεταφορικά, την μία τάση, πριν καταφθάσει τρέχοντας η επόμενη.  Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ιλιγγιώδη ταχύτητα με την οποία λαμβάνουμε την πληροφόρηση, η αφομοίωση γίνεται ακόμη δυσκολότερη. 

Εδώ λοιπόν έρχονται οι άνθρωποι της γαστρονομικής δημοσιογραφίας, οι οποίοι, διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα ολοχρονίς, δοκιμάζουν και ξαναδοκιμάζουν, βαθμολογούν και μεταφέρουν στο κοινό τις εντυπώσεις τους.  Κι αν νομίζετε πως αυτό είναι διασκέδαση και λέτε, ίσως, σιγά τώρα, τι κάνουν, σας πληροφορώ πως δεν είναι έτσι. Αν επίσης νομίζετε πως το τι αρέσει και τι δεν αρέσει στον καθένα είναι υποκειμενικό, αυτό ισχύει μόνον ως έναν βαθμό. Το αν η πρώτη ύλη είναι ποιοτική, εάν αναδεικνύεται σε ένα φαγητό, το κατά πόσον αυτό είναι καλομαγειρεμένο, ευπαρουσίαστο κι αν έχει νόημα και συνοχή, αν ο μάγειρας ή ο σεφ δημιουργεί ή απλώς εκτελεί, αν το εστιατόριο, η ταβέρνα, το μαγειρείο, έχει προσωπικότητα και ταυτότητα, αν το σέρβις είναι ευγενικό και αποτελεσματικό, αν η τιμή που καλείται στο τέλος να πληρώσει ο πελάτης αντανακλά όλα αυτά τα στοιχεία. Αυτά, αλλά και πολλά περισσότερα, είναι εκείνα που ο επαγγελματίας γευσιγνώστης έχει το καθήκον να παρατηρήσει, να ζυγίσει και στο τέλος να αξιολογήσει. 

Οφείλει να έχει γνώσεις, εμπειρία, ενημέρωση ως προς τα τεκταινόμενα, ευαίσθητους γευστικούς κάλυκες και αντοχές. Οφείλει επίσης να έχει την ικανότητα να θέτει τα πράγματα στη σωστή τους βάση και ορθολογικά πλαίσια, να έχει αυστηρότητα αλλά και ευγένεια και σεβασμό προς τον κόπο του άλλου.

Ο μακρύς, ομολογώ, πρόλογος που μόλις τελείωσα, ευελπιστώ πως θα σας είναι χρήσιμος, αφ’ ενός μεν για να κατανοήσετε καλύτερα την εργασία που καλούνται να φέρουν εις πέρας οι επαγγελματίες γευσιγνώστες και κριτικοί γεύσης, αφ’ ετέρου δε, για να σας βάλω στο κλίμα της τέταρτης τελετής απονομής βραβείων του FNL (Food and Leisure Guide) και της βραδιάς που ακολούθησε‧ μιας βραδιάς όμορφης, χαρούμενης και βεβαίως, νόστιμης! 

Η εκδήλωση αφορούσε τα καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας για το 2020, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από την δεκαπενταμελή επιτροπή των έμπειρων γευσιγνωστών του FNL. 135 ήταν τα εστιατόρια που βραβεύθηκαν, χωρισμένα σε 10 κατηγορίες και οι εκπρόσωποί τους χειροκροτήθηκαν από τους πάνω από 600 προσκεκλημένους. 

Τη λίστα των εστιατορίων μπορείτε να διαβάσετε εδώ, ενώ θα μου επιτρέψετε να σταθώ λίγο σε δύο ξεχωριστές στιγμές που αφορούσαν δύο ιδιαίτερα βραβεία.

Το πρώτο απονεμήθηκε στον πιο επιδραστικό σεφ της χρονιάς, που δεν είναι άλλος από τον κ. Σωτήρη Κοντιζά, έναν άνθρωπο που τιμά τον τίτλο του, όχι μόνο με την απίστευτη νοστιμιά και δημιουργικότητα της κουζίνας του, αλλά και με το ήθος, το πάθος και την επιμονή που τον χαρακτηρίζουν. Η χαρά του ήταν εμφανής και ο ευχαριστήριος λόγος του είχε χιούμορ, οικονομία λέξεων και ουσία.  Το δεύτερο ειδικό βραβείο απονεμήθηκε στον κ. Γιάννη Μπουτάρη, για τη συνολική του προσφορά  στην προώθηση της γαστρονομίας της χώρας μας, γεγονός που τον κατατάσσει στις εξέχουσες προσωπικότητες του τόπου μας, έχοντας συμβάλει τα μέγιστα για την ανάδειξη της Ελλάδας στο εξωτερικό.  Το βραβείο παρέλαβε ο γιος του και συνεχιστής του έργου του, κ. Στέλλιος Μπουτάρης, ο οποίος μίλησε με συγκίνηση και υπερηφάνεια για τον πατέρα του. Άξιοι!

Η τελετή της βράβευσης και το χαρούμενο πάρτι της συνέχειας έγινε στο Ekali Club, ενώ την βραδιά παρουσίασε ο γνωστός σε όλους Γιώργος Καπουτζίδης, με το κέφι που τον κάνει αξιαγάπητο.  Θα σας πω επίσης πως σπανίως έχω γευθεί τόσο νόστιμο φαγητό σε μια τόσο πολυπληθή εκδήλωση.  Πώς θα μπορούσε όμως να είναι αλλιώς, αφού τα εδέσματα ήταν δημιουργίες κάποιων από τους βραβευμένους σεφ; Οι χορηγοί των ποτών της βραδιάς, από την άλλη, φρόντισαν ώστε το αλκοόλ να ρέει άφθονο, συντελώντας στη γενική ευθυμία.  Είναι πάρα πολύ όμορφο να βλέπεις και να αισθάνεσαι τον σεβασμό του ενός επαγγελματία προς τον άλλο, όταν ο ανταγωνισμός μεταφράζεται στην πράξη σε ευγενή άμιλλα. 

Κλείνοντας αυτή τη σύντομη περιγραφή, μαζί με τις ευχαριστίες μου προς τους οικοδεσπότες και τους διοργανωτές και τα συγχαρητήριά μου προς τους βραβευθέντες και τους κριτές, μεταφέρω τις ευχές και την αισιοδοξία μου για το μέλλον της ελληνικής γαστρονομικής σκηνής, στη χώρα που η φιλοξενία οφείλει να κρατά τα σκήπτρα.  Και κάτι τελευταίο: όπως θα δείτε, δεν έχει ακόμη βρεθεί το εστιατόριο που θα κατορθώσει να αποσπάσει τα ανώτατα 4 αστέρια της κλίμακας. Όλοι ελπίζουμε πως το πιο λαμπρό αστέρι θα φανεί και θα λάμψει στο στερέωμα του χρόνου. Και εις ανώτερα!