της Αγάπης Μαργετίδη
Μπήκαμε για τα καλά στον Δεκέμβριο και οι γιορτές καταφθάνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Οι δρόμοι στολίστηκαν και με εξαίρεση κάποια λιγοστά ωραία σημεία της Αθήνας, μάλλον προς το μίζερο μου κάνουν, για άλλη μια χρονιά. Κάτι αστέρια με αρρωστημένο μπλε φως που μόνο γιορτινό δεν είναι, κάτι πράσινα φλούο που βγάζουν μάτι, κάτι κεράκια σαν λυχνάρια, πω πω, κάθε πέρσι και καλύτερα. Καημό το ‘χω, να βρεθεί επιτέλους ένας δήμαρχος με λίγο γούστο, αλλά πού… Όσο για το δέντρο ή το καράβι της πλατείας Συντάγματος, κάθε χρόνο περιμένω να το αντικρύσω με τρόμο. Θυμάστε το πιο ψηλό δέντρο της Ευρώπης με τον σιδερένιο σκελετό και τα φρικαλέα λαμπιόνια;
Και μη μου πείτε ότι φταίει η κρίση, δεν το δέχομαι. Το γούστο δεν μετριέται σε χρήμα, ούτε εξαργυρώνεται. Και να πω ότι δεν έχουμε ταλαντούχους ανθρώπους που θα μπορούσαν να μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια μας από την ομορφιά και την αρμονία… Αλλά ποιος τους δίνει σημασία;
Καλά, σταματάω τη γκρίνια, μην φωνάζετε! Τουλάχιστον όσον αφορά το φαγητό θα ξεσαλώσω, κι εσείς μαζί μου. Κάθε συνταγή από σήμερα και για όλον τον μήνα, θα μπορεί να μπει στα γιορτινά σας μενού. Θα προσπαθήσω να ικανοποιήσω όλα τα γούστα και να σας προσφέρω ιδέες έξω από τα τετριμμένα. Ακολουθήστε με λοιπόν, και δεν θα χάσετε!
Η σημερινή τάρτα, απλούστατη στην ετοιμασία της, με ελάχιστα υλικά, ισορροπημένη γεύση και όμορφη εμφάνιση, είναι τέλεια για πολλές περιστάσεις. Για πρώτο πιάτο σε καθιστό γεύμα ή δείπνο, αλλά και για τον γιορτινό μπουφέ.
Τάρτα με καραμελωμένα κρεμμύδια, μήλα και chevre
Για 4 άτομα ως πρώτο πιάτο. Καθαρίζουμε και κόβουμε 3 μεγάλα κρεμμύδια στη μέση και κάθε μισό σε λεπτά μισοφέγγαρα. Καθαρίζουμε και κόβουμε επίσης 1 μεγάλο πράσινο μήλο σε κύβους, μεγέθους περίπου 1χ1 εκ. Ζεσταίνουμε καλά ένα τηγάνι, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο (ίσα ίσα να σκεπαστεί ο πάτος) και σοτάρουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά τα κρεμμύδια μέχρι να γυαλίσουν και να αρχίσουν να μαλακώνουν. Τα αλατίζουμε για να κατεβάσουν τα υγρά τους, τα πιπερώνουμε και προσθέτουμε 1-2 κλαράκια φρέσκου θυμαριού (ή πασπαλίζουμε με αποξηραμένο). Χαμηλώνουμε την ένταση της εστίας σε χαμηλή, σκεπάζουμε το σκεύος και αφήνουμε τα κρεμμύδια να καραμελώσουν, ανακατεύοντας πού και πού. Η διαδικασία θα κρατήσει περίπου μισή ώρα. 10΄ πριν το τέλος, προσθέτουμε τους κύβους του μήλου και αποτελειώνουμε το καραμέλωμα με ξεσκέπαστο πλέον το σκεύος, για να απορροφηθούν εντελώς τα υγρά. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε συχνά, απαλά όμως για να μην διαλυθούν τα μήλα. Διορθώνουμε το αλατοπίπερο και αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει καλά. Στρώνουμε με φύλλο κουρού μια μικρή μακρόστενη ταρτιέρα μήκους 36 εκ. και πλάτους 10 εκ. περίπου και τρυπάμε με πιρούνι τον πάτο και τα τοιχώματα. Τοποθετούμε τα καραμελωμένα κρεμμύδια και από πάνω βάζουμε 4 φέτες τυριού chèvre με την εξωτερική κρούστα, πάχους περίπου 1 εκ. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180ο C στον αέρα και την κάτω αντίσταση για περίπου 25-30΄, μέχρι να ψηθεί η ζύμη και να ροδοκοκκινίσει το τυρί. Την τρώμε ζεστή προς χλιαρή με συνοδεία πράσινης σαλάτας.
Tips
-Επέλεξα κόκκινα κρεμμύδια για την ήπια γεύση τους και το όμορφο χρώμα τους. Καραμέλωσαν υπέροχα χωρίς την βοήθεια ζάχαρης ή βαλσαμικού ξυδιού που έχω δει πως βάζουν πολλοί, έτσι η γεύση τους έμεινε αυτούσια.
-Το ξινόμηλο ενδείκνυται σ’ αυτή τη συνταγή, γιατί αφενός μεν η υπόξινη γεύση του εξισορροπεί τη γλύκα των κρεμμυδιών, αφετέρου δε όντας σκληρό, δεν λιώνει εύκολα με το μαγείρεμα.
-Το γαλλικό κατσικίσιο τυρί με την αρκετά έντονη γεύση, την βουτυρένια του υφή και την απίστευτα νόστιμη κόρα του, είναι το must γι’ αυτή την τάρτα. Εάν όμως δεν το αγαπάτε, αντικαταστήστε το με κάποιο πιο ήπιο τυρί, όπως π.χ. ένα καλό μανούρι.
-Πιστεύω πως η ζύμη κουρού με το μπισκοτένιο της δάγκωμα είναι τέλεια για την τάρτα. Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να την αντικαταστήσετε με την πιο αέρινη σφολιάτα. Αν είστε χρυσοχέρες και φτιάχνετε μόνη σας ζύμη, ακόμα καλύτερα. Μπορείτε να την ετοιμάσετε πολύ καιρό πριν, να την καταψύξετε και να έχετε πολύ λιγότερη δουλειά την ημέρα της πρόσκλησης.
-Εννοείται πως μπορείτε να διπλασιάσετε τις δόσεις των υλικών και να φτιάξετε μεγαλύτερη τάρτα, έχοντας όμως υπόψη ότι καλό θα είναι να καταναλωθεί όλη : το τυρί σκληραίνει πολύ γρήγορα αφού το ψήσουμε κι αν μπει στο ψυγείο και ξαναζεσταθεί, δεν θα ξαναγίνει ποτέ όπως όταν είναι φρεσκοψημένο.
Όπως γράφω και στο εισαγωγικό μήνυμα αυτής της νόστιμης στήλης, δέχομαι και παραγγελιές. Θα κάνω το παν για να σας ευχαριστήσω. Σας χαιρετώ για σήμερα και πάω να ανοίξω για πολλοστή φορά τα κιτάπια μου και να γεμίσω άπειρα χαρτάκια με σημειώσεις και ιδέες που αλλάζουν τουλάχιστον τρεις φορές τη μέρα. Τουλάχιστον έτσι ξεχνάω την κακογουστιά των αρχόντων του τόπου μας!