γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Αγάπης Μαργετίδη
Salsa είναι η ισπανική λέξη για τη σάλτσα, με ρίζα τη λατινική salsus, δηλαδή αλατισμένος. Από κει κατέληξε να σημαίνει ό, τι εννοούμε σήμερα ως σάλτσα, δηλαδή ένα μίγμα, λιγότερο ή περισσότερο ρευστό, κρύο, χλιαρό ή ζεστό, που συνοδεύει διάφορα εδέσματα, άλλοτε ξέχωρα, όπως π.χ. η μαγιονέζα κι άλλοτε ως αναπόσπαστο μέρος του φαγητού, σαν τα μαγειρευτά. Ο κύριος ρόλος της ύπαρξης της σάλτσας είναι να προσθέτει γεύση και υγρασία. Βάσει της προέλευσης της λέξης, οι γλυκές σάλτσες θα έπρεπε να ονομάζονται κάπως αλλιώς, αλλά φαίνεται πως δεν βρέθηκε άλλος όρος.
Στο Μεξικό όμως, η λέξη salsa περιγράφει μόνον τις ωμές ή τις ελάχιστα μαγειρεμένες παρασκευές που συνοδεύουν το φαγητό και είναι συνήθως πικάντικες, έως πολύ καυτερές. Η πιο διαδεδομένη είναι η pico de gallo ή salsa fresca, η οποία, όπως υπονοεί το όνομά της, είναι ωμή και γίνεται με ψιλοκομμένες ντομάτες, κρεμμύδι, καυτερά chili, lime και φρέσκο κόλιανδρο. Η δεύτερη πιο γνωστή είναι η σύντομα μαγειρεμένη salsa verde, πράσινη βεβαίως, που έχει ως βάση τα tomatillos, τις ντόπιες πράσινες μικρές ντομάτες.
Πώς όμως από τη salsa φτάσαμε στη μουσική και τον χορό με το ίδιο όνομα; Η μουσική salsa, με καταγωγή από την Κούβα, είναι ζωηρή και ζωντανή σαν καυτερή σάλτσα. Μπλέκει πολλά είδη μουσικής, με κυριότερο τον Κουβανο-Αφρικάνικο ήχο, αλλά και τη rumba, τη guaracha, το cha cha cha, το mambo, το bolero. Ο χορός είναι αισθαντικός και ρυθμικός κι ενώ έχει συγκεκριμένα βήματα, οι άνθρωποι που τον χορεύουν εκεί το κάνουν τόσο φυσικά, σαν να περπατάνε. Αντίθετα, όσα μαθήματα κι αν πάρει κάποιος στις διάφορες σχολές χορού, το αποτέλεσμα είναι φτιαχτό, έως και γελοίο. Από την Κούβα, η salsa ταξίδεψε στο Πουέρτο Ρίκο και από κει σε όλη την Αμερικανική Ήπειρο, μπλέκοντας ήχους φαινομενικά παράταιρους, αφού αφομοίωσε ακόμη και την jazz. Μιλώ πάντα για την αυθεντική salsa κι όχι τα φριχτά λάτιν (ο Θεός να τα κάνει!) που ακούγονται σε γάμους, βαπτίσεις, χοροεσπερίδες και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις.
Επιστρέφοντας στα της κουζίνας, το μενού σήμερα έχει, όπως μπορείτε να φανταστείτε, salsa. Μία salsa απίστευτα γρήγορη, εύκολη και ιδιαίτερα αρωματική, με βάση τις φράουλες της εποχής, που θα συνοδεύσει ένα φιλέτο σολομού. Μην μείνετε όμως μόνον σ’ αυτό. Το ίδιο άριστα ταιριάζει και με άλλα ψάρια (π.χ. μπακαλιάρο) αλλά και φιλέτο κοτόπουλου ή γαλοπούλας, για ένα γεύμα ελαφρύ και χαρούμενο. Όσο κόβετε τις φράουλες, επιβάλλεται να χορεύετε, ακούγοντας το πιο-ξεσηκωτικό-τραγούδι-δεν-γίνεται, “Mi bomba sono”, της αξεπέραστης, μοναδικής, υπέροχης, αδιαμφισβήτητης
Salsa Queen, Celia Cruz. Προσοχή μην κοπείτε!
ΣΟΛΟΜΟΣ ΜΕ SALSA ΦΡΑΟΥΛΑΣ
Για 2 άτομα. Κόβουμε σε πολύ μικρά κυβάκια ¼ ξερού κρεμμυδιού και ½ κεσεδάκι φράουλες (περίπου 120 γρ.) στα 4, τα 6 ή τα 8, ανάλογα με το μέγεθός τους (βλ. tips). Ψιλοκόβουμε 10 περίπου φύλλα πλατύφυλλου βασιλικού και 5 περίπου μεγαλούτσικα φύλλα δυόσμου ή μέντας, ως εξής : βάζουμε τα φύλλα το ένα πάνω από το άλλο, τα ρολάρουμε σφιχτά και κόβουμε λεπτές λωρίδες. Αυτό στη μαγειρική ορολογία ονομάζεται chiffonade. Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ, αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε λίγες σταγόνες καλής ποιότητας ξύδι από λευκό ή κόκκινο κρασί (βλ. tips) και λίγο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (λίγο να είναι το λάδι, ίσα ίσα να δώσει τη γυαλάδα και τη γεύση του). Προσθέτουμε προαιρετικά ½ καυτερή πιπερίτσα chili, ψιλοκομμένη. Ανακατεύουμε και αφήνουμε για λίγη ώρα στο ψυγείο για να αναμιχθούν τα αρώματα των υλικών. Σκουπίζουμε καλά με απορροφητικό χαρτί 2 φιλέτα σολομού (το σχολαστικό σκούπισμα θα βοηθήσει στο να μην πετάγεται το λάδι στο ψήσιμο). Τα αλατοπιπερώνουμε και τα αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο. Ζεσταίνουμε πολύ καλά ένα αντικολλητικό τηγάνι και τοποθετούμε τα φιλέτα πρώτα από τη μεριά της πέτσας. Πιέζουμε δυνατά με μία σπάτουλα για να γίνει η πέτσα τραγανή. Μόλις δούμε ότι το χρώμα του ψαριού αρχίζει να ασπρίζει στα πλαϊνά, γυρίζουμε τα φιλέτα από την άλλη πλευρά και ψήνουμε για λίγα λεπτά ακόμη. Προσωπικά δεν ψήνω τον σολομό εντελώς μέχρι μέσα, βρίσκω ότι αυτός είναι ο βέλτιστος τρόπος για να τον απολαύσω. Σε κάθε περίπτωση πάντως, προσέξτε να μην στεγνώσει, υπολογίζοντας πως και ακόμη εκτός φωτιάς θα συνεχίσει να ψήνεται. Σερβίρουμε με τη salsa. Εάν θέλουμε και κάτι έξτρα ως συνοδευτικό, απόλυτα ταιριαστές είναι οι φρέσκες ταλιατέλες που βρίσκουμε στα ψυγεία των σουπερμάρκετ ή άλλων μαγαζιών, ή ένα μπολ με χιονάτο ρύζι basmati.
Tips
