Ένα κοτόπουλο για δέκα με τόνο!

Της Αγάπης Μαργετίδη

Η φωνή του αγαπημένου μου συζύγου προχθές στο τηλέφωνο όταν με ρώτησε εάν και τι είχα μαγειρέψει για το βράδυ και του απάντησα πως είχα φτιάξει κοτόπουλο, φανέρωσε έναν δισταγμό να τον πω, μια ψιλοαπογοήτευση να την πω, κάτι τέτοιο τέλος πάντων.  Η αλήθεια είναι πως δεν το πολυσυμπαθεί, ούτε κι εγώ άλλωστε.  Είναι όμως το κρέας που μαγειρεύεται πιο συχνά από όλα σε εκατομμύρια σπιτικά και οι συνταγές είναι πράγματι αμέτρητες, αφού το κοτόπουλο είναι καταδεχτικό και πιάνει εύκολα φιλίες. Αν επίσης φροντίσουμε να το αγοράσουμε βιολογικό ή έστω ελευθέρας βοσκής από πτηνοτροφική μονάδα που εμπιστευόμαστε, έχουμε ένα κρέας νόστιμο, θρεπτικό και άπαχο, εκτός της πέτσας.

Δεν του έδωσα περισσότερες λεπτομέρειες τηλεφωνικά.  Άσε, είπα, ας το ανακαλύψει μόνος του.  Εγώ, αφού το είχα απαθανατίσει, είχα τσιμπολογήσει κατ’ ευθείαν από το ταψί και ήξερα περί ποίου αριστουργήματος επρόκειτο. Όχι να το παινευτώ, αλλά αυτό είναι ένα από τα νοστιμότερα κοτόπουλα που έχω  φτιάξει και φάει. Τα έχει όλα.  Ξεροψημένο απ’ έξω και ζουμερό μέσα, αρωματικό όσο δεν παίρνει, με σάλτσα μαγική, πικρούτσικη και ελάχιστα γλυκιά μαζί, τσιμπάει και λίγο τη γλώσσα. Γίνεται πανεύκολα σε ένα ταψί κι έχει ελάχιστη λάτρα. Το μόνο που θα σας παρακαλέσω να μην παραλείψετε, είναι η τελική φάση του πηξίματος της σάλτσας.  Δεν είναι μόνο θέμα υφής, αλλά και γεύσης, γιατί συμπυκνώνοντας τη σάλτσα, αυτομάτως συμπυκνώνεται και η γεύση.  Άλλωστε μόνο ένα κατσαρολάκι παραπάνω θα λερώσετε κι ένα σκάρτο τέταρτο της ώρας θα καθυστερήσετε.   
 

ΨΗΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΜΑΡΑΘΟΡΙΖΕΣ (ΦΙΝΟΚΙΟ) ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ

Για 6 άτομα. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο C στη λειτουργία του αέρα. Αραδιάζουμε σε ένα μεγάλο ταψί 6 μερίδες κοτόπουλου, 4 μετρίου μεγέθους μαραθόριζες κομμένες σε φέτες και 750 γρ. περίπου μικρές πατατούλες με την φλούδα τους.  Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε καλά.  Σε ένα μπολ βάζουμε 2 κ.σ. μουστάρδα της αρεσκείας μας, 1 κ.γλ. μαραθόσπορους, ½  κ.γλ. κύμινο, 1 κ.γλ. ξερό θυμάρι, 1-2 σκ. σκόρδου λιωμένες με το ειδικό εργαλείο (ή 1 κ.γλ. πολτό σκόρδου), 1-2 πρέζες μπούκοβο, 1 ποτηράκι λευκό κρασί, τον χυμό από 1 πορτοκάλι και 1 λεμόνι, αλατοπίπερο, 1 κ.σ. μέλι και ½  ποτηράκι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε με το σύρμα και περιχύνουμε το  κοτόπουλο και τα λαχανικά.  Πλένουμε και κόβουμε σε χοντρούτσικες ροδέλες 4 πορτοκάλια και τις τοποθετούμε ανάμεσα από τα άλλα υλικά. Σκεπάζουμε σφιχτά το ταψί με λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο και ψήνουμε στον προθερμασμένο φούρνο για περίπου 50΄. Ξεσκεπάζουμε και συνεχίζουμε το ψήσιμο για ακόμη 20΄- 25΄, περιχύνοντας κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος το φαγητό με τη σάλτσα 2-3 φορές για να ροδοκοκκινίσει.  Μόλις το φαγητό είναι έτοιμο μεταγγίζουμε τη σάλτσα σε ένα μικρό κατσαρολάκι περνώντας την από ψιλή σήτα, στύβουμε με τα χέρια μας 2 από τις φέτες των πορτοκαλιών (βλ. tips) και τη βράζουμε σε δυνατή φωτιά για περίπου 10΄-15΄, μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά και να πήξει ελαφρώς.  Σερβίρουμε. 

Tips
 

• Η επιλογή της κοπής του κοτόπουλου σε μερίδες μειώνει τον χρόνο ψησίματος, εννοείται όμως πως μπορείτε να ψήσετε ένα ολόκληρο κοτόπουλο.  Ακόμη κι αν δεν τρώτε την πέτσα για οποιονδήποτε λόγο, καλύτερα είναι να την αφήσετε στο ψήσιμο και να την αφαιρέσετε μετά.  Έτσι το κρέας θα μείνει ζουμερό.  Επίσης, σαφώς πιο νόστιμο θα είναι το φαγητό αν δεν ξεκοκαλίσετε τις μερίδες.
• Η μουστάρδα και το μέλι μπορούν να είναι πολλών ειδών.  Εγώ έβαλα ένα μίγμα καυτερής και ήπιας μουστάρδας κι ένα εξαιρετικό θυμαρίσιο μέλι από την Κρήτη. 
• Η ποσότητα των υγρών είναι τόση, ώστε να μη χρειαστεί να προσθέσετε καθόλου νερό.  Στην τελική φάση του πηξίματος της σάλτσας προσθέτουμε λίγο πορτοκάλι ακόμη, για να είναι αρκετή για όλες τις μερίδες.
• Σας πληροφορώ ότι τα ψημένα πορτοκάλια τρώγονται πολύ ευχάριστα με την φλούδα τους που έχει καψαλιστεί, για όσους βέβαια αγαπούν τις ελαφρώς πικρές γεύσεις.