Την περασμένη εβδομάδα κάπου πήρε το μάτι μου πως την 12η Οκτωβρίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της Ισπανικής γλώσσας. Τέλεια, είπα μέσα μου, ευτυχής σύμπτωση, γιατί το κοτοπουλάκι που ετοίμασα μιλάει φαρσί τα ισπανικά, αφού το συντροφεύει το νόστιμο και πικάντικο ισπανικό chorizo. Ισπανόφωνο είναι και το υπέροχο κόκκινο κρασί από τη Rioja, δώρο αγαπημένης φίλης. Βελούδινο, αρωματικό, ρέει αβίαστα και ευφραίνει μυαλό και καρδιά. Η Rioja είναι από τις πλέον παλαιές αμπελουργικές περιοχές, αφού υπάρχουν αποδείξεις πως εκεί καλλιεργήθηκε σταφύλι από τους Φοίνικες που είχαν καταλάβει την Ισπανική Χερσόνησο.
Η 12η Οκτωβρίου είναι η ημερομηνία κατά την οποία ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική το 1492, αν και τότε νόμισε ότι είχε φτάσει στην Ασία. Οι ιστορίες και οι περιπέτειες του εξερευνητή είναι λίγο ως πολύ γνωστές σε όλους. Ο Φερδινάνδος, η Ισαβέλλα, οι δυο καραβέλες, η αντιπαλότητα με την Πορτογαλία και τον Vasco da Gama, το άδοξο τέλος του Κολόμβου και η τελική αναγνώρισή του μετά θάνατον, φτιάχνουν έναν πίνακα συναρπαστικό. Μια ζωή για τα σημερινά δεδομένα σύντομη, αλλά τόσο πλούσια, που λίγοι άνθρωποι έχουν ζήσει.
Χάρη στον Κολόμβο η Ισπανική είναι η επίσημη γλώσσα 21 χωρών και μιλιέται από σχεδόν 450 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ έρχεται δεύτερη μετά από την Κινεζική. Πλήθος, όχι αστεία. Κι αν τα Καστιλιάνικα είναι η γλώσσα των κονκισταδόρες, του Θερβάντες και του Λόρκα, τα ισπανικά που μιλούν στις χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι ακόμη πιο τραγουδιστά, ακόμη πιο μαγευτικά, για μένα τουλάχιστον. Κάποια μέρα θα σας πω και το γιατί. Δεν τα μιλώ καλά, αλλά καταλαβαίνω πολλά.
Το κοτόπουλο πάντως τα μίλησε άπταιστα και το ισπανικό κρασί τα τραγούδησε με υπέροχη φωνή, σαν αυτή της Montserrat Caballé που πέρασε στον πάνθεον των μεγάλων, μόλις λίγες μέρες πριν. Περάστε στις κουζίνες σας λοιπόν για ένα φαγητό υπέροχο, όλο γεύση και άρωμα.
ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ CHORIZO
Για 6-8 άτομα. Ζητάμε από τον κρεοπώλη να τεμαχίσει στα δύο τα μπούτια και τα στήθη ενός κοτόπουλου, ώστε να έχουμε 8 μερίδες (κρατάμε τις φτερούγες και τον λαιμό για ζωμό‧ μην υποψιαστώ ότι τα πετάξατε, θα σας μαλώσω). Αλείφουμε τα κομμάτια με ελάχιστο ελαιόλαδο, τα αλατοπιπερώνουμε και τα καρυκεύουμε με γλυκιά ή καπνιστή πάπρικα. Πλένουμε και στεγνώνουμε 1 κιλό μικρές πατάτες με την φλούδα τους. Πλένουμε και κόβουμε 4 φινόκιο. Σε ένα μεγάλο ταψί ή πυρίμαχο σκεύος βάζουμε τις πατάτες και το φινόκιο. Τα καρυκεύουμε ακριβώς όπως το κοτόπουλο. Προσθέτουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου και ενδιάμεσα σφηνώνουμε 120 γρ. chorizo κομμένο σε λωρίδες. Τέλος, πασπαλίζουμε με το ξύσμα από 2 μέτρια πορτοκάλια και προσθέτουμε τον χυμό του ενός και αν θέλουμε και τον χυμό από 1 λεμόνι. Σκεπάζουμε σφιχτά με λαδόκολλα που φροντίζουμε να την διπλώσουμε κάτω από τα υλικά σαν να στρώνουμε κατωσέντονο και από πάνω σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στη λειτουργία του αέρα στους 200ο C για το πρώτο ημίωρο, κατόπιν χαμηλώνουμε στους 160ο C και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλη μία ώρα και τέλος αυξάνουμε τη θερμοκρασία στους 180ο C, αφαιρούμε τη λαδόκολλα και το αλουμινόχαρτο και ροδοκοκκινίζουμε το φαγητό για 20΄ περίπου, περιχύνοντάς το με το ζουμί του ψησίματος δυο-τρεις φορές.
Tips
Υπάρχουν διαφορετικά είδη chorizo, καυτερά ή λιγότερο καυτερά, με καπνιστή ή γλυκιά πάπρικα.
Το chorizo αφήνει πολύ λάδι, γι’ αυτό να είστε φειδωλοί στο άλειμμα των υλικών με ελαιόλαδο. Το χρειαζόμαστε μόνο και μόνο για να κολλήσουν το αλατοπίπερο και η πάπρικα. Για τον ίδιο λόγο δεν θα χρειαστεί να προσθέσετε καθόλου νερό ή άλλο υγρό.
Κρασιά από τη Rioja θα βρείτε σε πολλές κάβες. Δοκιμάστε τα, αξίζουν.