Ένας σιδηρόδρομος να τον ... φας

της Αγάπης Μαργετίδη
Έτσι και πριν μερικά χρόνια ζητούσες από τον κρεοπώλη μοσχαρίσια ή χοιρινή στηθοπλευρά, θα γούρλωνε τα μάτια και θα σε ρωτούσε «μα τι θα το κάνεις αυτό το σκληρό πράγμα; Δεν θέλεις καλύτερα ένα φιλετάκι που είναι και άπαχο;». Όχι ρε φίλε, αν ήθελα φιλέτο, αυτό θα ζητούσα. Θα κούναγε το κεφάλι του συγκαταβατικά και θα έλεγε «δεν έχω, αν θέλεις οπωσδήποτε, θα πρέπει να το παραγγείλεις» και μέσα του θα μουρμούραγε γι’ αυτή την άσχετη, την περίεργη, την από πού μας ήρθε τώρα πελάτισσα που τσιγκουνεύεται το φιλέτο και ζητάει στηθοπλευρές και βλακείες.
Μια απ’ τα ίδια και στον μανάβη. «Καλημέρα σας. Θα ήθελα παρακαλώ φρέσκα cranberries». Τι είναι πάλι τούτο; Εντάξει, εδώ υπάρχει και μία δικαιολογία γιατί τα φρέσκα cranberries δεν υπάρχουν στη χώρα μας, έρχονται από τον μακρινό Καναδά, κι αυτό τα τελευταία μόνο χρόνια. Την σήμερον ημέραν αν δεν βάλεις cranberries στη σαλάτα είσαι out, τα αποξηραμένα όμως, όχι τα φρέσκα. Παρόλο που και η δική μου φιλοσοφία είναι να προσπαθούμε να αγοράζουμε παπούτσια από τον τόπο μας, δεν βλάπτει και τόσο πολύ να ταξιδεύουμε πού και πού σε μακρινούς γευστικούς προορισμούς.
Σήμερα η στηθοπλευρά (ή σιδηρόδρομος ή brisket στα αγγλικά) είναι πολύ της μοδός και τα φρέσκα ή κατεψυγμένα cranberries βρίσκονται πανεύκολα. Κι έτσι σας έφτιαξα ένα χειμωνιάτικο υπέροχο φαγητό όπου το κρέας σιγοψήνεται μέσα σε κόκκινο κρασί και τα cranberries δροσίζουν το πιάτο με την υπόξινη γεύση τους. Το αρχικά σκληρό κρέας γίνεται τόσο μαλακό, που ξεκολλάει από το κόκκαλο και δεν χρειάζεται καν μαχαίρι. Είναι φαγητό του Σαββατοκύριακου, όταν έχουμε μπόλικο χρόνο στη διάθεσή μας. Αν δε είναι και ο καιρός βροχερός, όπως σήμερα που σας γράφω τη συνταγή, φροντίστε να καλέσετε και λίγους φίλους για ένα τσιμπούσι μετά άφθονου οίνου.
ΑΡΓΟΨΗΜΕΝΕΣ ΣΤΗΘΟΠΛΕΥΡΕΣ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ & ΦΡΕΣΚΑ CRANBERRIES