Η δικαστικός, ο επικριτής και μια μήνυση
Η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου σύρει στα δικαστήρια τον επικριτή της δημόσιας και ξεκάθαρα πολιτικής επιστολής της.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μια φαινομενικά νομική διαμάχη ξέσπασε προ ημερών και μέσω των μέσων άρχισε να συζητιέται και παραέξω. Αφορά την μήνυση την οποία κατέθεσε η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κατά του καθηγητή Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρου Τσακυράκη για χαρακτηρισμούς που εξαπέλυσε εκείνος εναντίον της στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Ο κ. Τσακυράκης αποφάσισε να ψέξει την ανώτατη δικαστικό για το ότι παραμονές του καλοκαιρινού δημοψηφίσματος είχε αποφασίσει να στείλει επιστολή σε ευρωπαίους συναδέλφους της, μέσω της οποίας εξηγούσε μέρος της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα και τους ζητούσε να σκεφτούν τις ηθικές αξίες της Ενωμένης Ευρώπης.
Παραθέτω μέρος της επιστολής που έστειλε η ανώτατη δικαστικός σε ευρωπαίους συναδέλφους της.
«(…)Ο Έλληνες δεν επιθυμούν μία λύση που θα είναι σε βάρος των άλλων λαών-μελών της Ευρωζώνης, όπως, επίσης ανακριβώς, θέλουν να εμφανίζουν ορισμένοι από τους ευρωπαίους πολιτικούς για να είναι αρεστοί στους δικούς τους ψηφοφόρους, αλλά αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να επιτευχθεί με την ελληνική κυβέρνηση μία συμφωνία, η οποία θα προβλέπει ρύθμιση του ελληνικού χρέους κατά τρόπο που να επιφέρει ανάπτυξη της οικονομίας και μείωση της ανεργίας. Αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να σκεφθούν όχι μόνο τους αριθμούς και τα οικονομικά μεγέθη, αλλά και της ηθικές αξίες που επιβάλλει η Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης».
Ο κ. Τσακυράκης χαρακτήρισε τα περιεχόμενα στην επιστολή πολιτικάντικα και αφελή. «Είναι φανερό ότι όχι μόνο δεν κατανοεί την επιταγή της αποχής της ιδίας από πολιτικές κρίσεις αλλά είναι τόσο αφελής ώστε δεν υποψιάζεται καν ότι οι δικαστές των άλλων χωρών θα τραβούν τα μαλλιά τους διαπιστώνοντας ότι ανώτατος δικαστικός λειτουργός μιλά ως πολιτικάντης», ανέφερε στην ιστοσελίδα του.
Τον Νοέμβριο η κ. Θάνου έλαβε γνώση των όσων έγραψε ο νομικός και αποφάσισε να καταθέσει τη μήνυση. Προς υπεράσπιση του εαυτού της, στο κείμενο της μήνυσης ανέφερε ότι προέβη στην συγκεκριμένη πράξη λόγω του ότι λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα «είχε δημιουργηθεί ανθελληνικό κλίμα με απειλούμενο τον κίνδυνο εξόδου της χώρας μας από την Ευρωζώνη». Επίσης, όπως ανέφερε, έχει τη δυνατότητα θεσμικού διαλόγου με τους ομολόγους της, Προέδρους Ανώτατων ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, ενώ θεωρεί ότι «η δικαστική εξουσία δεν είναι μοναχική». Η ίδια θεώρησε ότι θίγεται η τιμή και η αξιοπρέπειά της και μήνυσε τον κ. Τσακυράκη.
Κατ΄αρχάς να πω ότι θεωρώ πιθανό τα βέλη του κ. Τσακυράκη να ρίφθησαν κατά της Προέδρου του Αρείου Πάγου λόγω διαφορετικής πολιτικής θέσης. Δεν θα μείνω σε αυτό και ούτε με απασχολεί. Επίσης δεν θα ασπαστώ ασμένως τη γνώμη του ότι αυτά είναι «αφελή» και «πολιτικάντικα». Όμως πιστεύω και εγώ ότι εδώ υπάρχει ένα ζήτημα τάξης. Με ποια αρμοδιότητα διερμήνευσε η κ. Θάνου «τι θέλουν οι Έλληνες»; Με βάση τις δημοσκοπήσεις; Το «κοινό περί δικαίου αίσθημα»; Το δικαίωμά της για θεσμικό διάλογο με τους συναδέλφους της εκτείνεται μέχρι θεμάτων πολιτικής επικαιρότητας; Προφανώς και για τον συγκεκριμένο τύπο διαλόγου τίθεται το θέμα, αφού σε μια επικοινωνία της ως ιδιώτης δεν θα φαινόταν προβληματική.
Επίσης, η εκπεφρασμένη πολιτική άποψη από έναν ανώτερο δικαστικό χαρακτηρίζει τη δικαιοσύνη και ίσως δημιουργεί προκαταλήψεις στους πολίτες περί μη αντικειμενικότητάς της. Γιατί ας πούμε ο πολίτης να είναι βέβαιος όι η Κ. Θάνου θα προσεγγίσει όλες τις υποθέσεις στις οποίες τυχόν θα προεδρεύσει και οι οποίες θα αφορούν το δημοψήφισμα ή την περίοδο εκείνη δεν θα επηρεαστούν από την άποψη που εξέφρασε δημόσια;
Το τρίτο θέμα που ανακύπτει κατά τη γνώμη μου είναι λιγότερο τυπικό και περισσότερο ουσιαστικό. Αφορά την ίδια την πράξη της μήνυσης. Η προσφυγή στα δικαστήρια είναι εν προκειμένω ηθικά «τραβηγμένη», ακόμη και αν οι ισχυρισμοί της κ. Θάνου αποδειχθούν βάσιμοι. Πάνω από όλα όμως θεωρώ πως τραυματίζουν την εικόνα των ανώτατων δικαστικών λειτουργών που από τη μια λειτουργούν εκτός των αυστηρών ορίων των καθηκόντων τους και από την άλλη οχυρώνονται πίσω από αυτά.
Ο κ. Τσακυράκης αποφάσισε να ψέξει την ανώτατη δικαστικό για το ότι παραμονές του καλοκαιρινού δημοψηφίσματος είχε αποφασίσει να στείλει επιστολή σε ευρωπαίους συναδέλφους της, μέσω της οποίας εξηγούσε μέρος της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα και τους ζητούσε να σκεφτούν τις ηθικές αξίες της Ενωμένης Ευρώπης.
Παραθέτω μέρος της επιστολής που έστειλε η ανώτατη δικαστικός σε ευρωπαίους συναδέλφους της.
«(…)Ο Έλληνες δεν επιθυμούν μία λύση που θα είναι σε βάρος των άλλων λαών-μελών της Ευρωζώνης, όπως, επίσης ανακριβώς, θέλουν να εμφανίζουν ορισμένοι από τους ευρωπαίους πολιτικούς για να είναι αρεστοί στους δικούς τους ψηφοφόρους, αλλά αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να επιτευχθεί με την ελληνική κυβέρνηση μία συμφωνία, η οποία θα προβλέπει ρύθμιση του ελληνικού χρέους κατά τρόπο που να επιφέρει ανάπτυξη της οικονομίας και μείωση της ανεργίας. Αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να σκεφθούν όχι μόνο τους αριθμούς και τα οικονομικά μεγέθη, αλλά και της ηθικές αξίες που επιβάλλει η Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης».
Ο κ. Τσακυράκης χαρακτήρισε τα περιεχόμενα στην επιστολή πολιτικάντικα και αφελή. «Είναι φανερό ότι όχι μόνο δεν κατανοεί την επιταγή της αποχής της ιδίας από πολιτικές κρίσεις αλλά είναι τόσο αφελής ώστε δεν υποψιάζεται καν ότι οι δικαστές των άλλων χωρών θα τραβούν τα μαλλιά τους διαπιστώνοντας ότι ανώτατος δικαστικός λειτουργός μιλά ως πολιτικάντης», ανέφερε στην ιστοσελίδα του.
Τον Νοέμβριο η κ. Θάνου έλαβε γνώση των όσων έγραψε ο νομικός και αποφάσισε να καταθέσει τη μήνυση. Προς υπεράσπιση του εαυτού της, στο κείμενο της μήνυσης ανέφερε ότι προέβη στην συγκεκριμένη πράξη λόγω του ότι λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα «είχε δημιουργηθεί ανθελληνικό κλίμα με απειλούμενο τον κίνδυνο εξόδου της χώρας μας από την Ευρωζώνη». Επίσης, όπως ανέφερε, έχει τη δυνατότητα θεσμικού διαλόγου με τους ομολόγους της, Προέδρους Ανώτατων ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, ενώ θεωρεί ότι «η δικαστική εξουσία δεν είναι μοναχική». Η ίδια θεώρησε ότι θίγεται η τιμή και η αξιοπρέπειά της και μήνυσε τον κ. Τσακυράκη.
Κατ΄αρχάς να πω ότι θεωρώ πιθανό τα βέλη του κ. Τσακυράκη να ρίφθησαν κατά της Προέδρου του Αρείου Πάγου λόγω διαφορετικής πολιτικής θέσης. Δεν θα μείνω σε αυτό και ούτε με απασχολεί. Επίσης δεν θα ασπαστώ ασμένως τη γνώμη του ότι αυτά είναι «αφελή» και «πολιτικάντικα». Όμως πιστεύω και εγώ ότι εδώ υπάρχει ένα ζήτημα τάξης. Με ποια αρμοδιότητα διερμήνευσε η κ. Θάνου «τι θέλουν οι Έλληνες»; Με βάση τις δημοσκοπήσεις; Το «κοινό περί δικαίου αίσθημα»; Το δικαίωμά της για θεσμικό διάλογο με τους συναδέλφους της εκτείνεται μέχρι θεμάτων πολιτικής επικαιρότητας; Προφανώς και για τον συγκεκριμένο τύπο διαλόγου τίθεται το θέμα, αφού σε μια επικοινωνία της ως ιδιώτης δεν θα φαινόταν προβληματική.
Επίσης, η εκπεφρασμένη πολιτική άποψη από έναν ανώτερο δικαστικό χαρακτηρίζει τη δικαιοσύνη και ίσως δημιουργεί προκαταλήψεις στους πολίτες περί μη αντικειμενικότητάς της. Γιατί ας πούμε ο πολίτης να είναι βέβαιος όι η Κ. Θάνου θα προσεγγίσει όλες τις υποθέσεις στις οποίες τυχόν θα προεδρεύσει και οι οποίες θα αφορούν το δημοψήφισμα ή την περίοδο εκείνη δεν θα επηρεαστούν από την άποψη που εξέφρασε δημόσια;
Το τρίτο θέμα που ανακύπτει κατά τη γνώμη μου είναι λιγότερο τυπικό και περισσότερο ουσιαστικό. Αφορά την ίδια την πράξη της μήνυσης. Η προσφυγή στα δικαστήρια είναι εν προκειμένω ηθικά «τραβηγμένη», ακόμη και αν οι ισχυρισμοί της κ. Θάνου αποδειχθούν βάσιμοι. Πάνω από όλα όμως θεωρώ πως τραυματίζουν την εικόνα των ανώτατων δικαστικών λειτουργών που από τη μια λειτουργούν εκτός των αυστηρών ορίων των καθηκόντων τους και από την άλλη οχυρώνονται πίσω από αυτά.
