Ο Λάκης και η πολιτική

Ο Λάκης Λαζόπουλος στα πολιτικά του βήματα σκόνταψε και αντιμετωπίστηκε όχι με όρους σατιρικού εν ασυλεία, αλλά πολιτικού προσώπου.
Ο Λάκης και η πολιτική

Ο Λάκης Λαζόπουλος δεν ξέφυγε από τον κανόνα που θέλει το κοινό να χαίρεται να αποκαθηλώνει αυτούς που θαυμάζει. Αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού, και μολονότι ελαφρά συμπλεγματικό, έχει και μια δόση υγείας- αφού αποτελεί μιας μορφής αντίδραση της κοινωνίας στα μηνύματα που της απευθύνονται και τα οποία συνήθως δέχεται παθητικά.

Ωστόσο η δήλωσή του για τον Σόιμπλε- σίγουρα ατυχής- μπορεί να εκληφθεί ως κακή προαίρεση, μόνο με όρους καθαρά πολιτικούς. Και το λέω αυτό έχοντας στο μυαλό το προφανές: ότι οι πιο συντεταγμένες επιθέσεις κατά Λαζόπουλου προήλθαν από τη Νέα Δημοκρατία που παρακολουθεί τα τελευταία 1-2 χρόνια τον δημοφιλέστερο σατιριστή να κάνει αγαπούλες μόνο με τον Σύριζα και να έχει στείλει περίπατο τις «ίσες αποστάσεις» που (παλιά ίσως και να) φρόντιζαν να κουτσοδιατηρούν όσοι ασχολούνταν με τη σάτιρα.  

Μόλις λοιπόν βρήκαν την ευκαιρία οι «άλλοι» δεν έδειξαν οίκτο. Μέχρι και ο Άδωνις Γεωργιάδης τοποθετήθηκε για τις «απαράδεκτες δηλώσεις Λαζόπουλου». Έτσι είναι όμως αυτά κ. Λάκη μας. Όποιος παίρνει πολιτική θέση, έχει και πολιτική αντιμετώπιση.

Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι είναι αστείο να θεωρούμε ότι αυτή είναι η πλήρης άποψη Λαζόπουλου για τους ανάπηρους. Προφανώς και είπε μια υπερβολή- αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Υποπτεύομαι μάλιστα ότι αφού άνοιξε αυτή η «παρτίδα», πριν περάσει πολύς καιρός θα δούμε νέο «ατόπημα» Λαζόπουλου. Και δεν νομίζω να… δακρύσει κανείς- ούτε καν οι πολιτικοί του φίλοι.  

Εν τω μεταξύ, διαβάζω μια είδηση για την επικείμενη αποφυλάκιση Ρουπακιά (δολοφόνου του Φύσσα) στις 18 Μαρτίου. Όχι, δεν κηρύχθηκε αθώος, αλλά λήγει το χρονικό διάστημα που μπορεί να κρατηθεί προσωρινά, έως ότου τελεσιδικήσει η υπόθεσή του. Κάτι τέτοιο είναι αμφίβολο αν θα συμβεί εντός των προθεσμιών. Με αυτή την αφορμή ακούω φωνές που ζητούν να υπάρξει παρέκκλιση από τους κανόνες και να κρατηθεί κατά παράβαση του νόμου ο Ρουπακιάς, μια που, «ούτως ή άλλως, θα καταδικαστεί σίγουρα».  

Οι νόμοι όμως δεν είναι ελατήριο να τεντώνει και να χαλαρώνει σε αντιστοιχία με την πολιτική βούληση οποιουδήποτε- ούτε καν τη δική μας!   

Η τήρηση των νόμων προστατεύει από την ζούγκλα της ανομίας πρώτα εμάς. Και για να μπορούμε να καταγγέλλουμε την όποια τυχόν παράβασή τους από κρατικούς, παρακρατικούς, εξουσίες ή ό,τι άλλο, πρέπει πρώτα να φροντίζουμε για την επιβίωσή τους.

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v