Η Ευρώπη/Γερμανία παζαρεύει τις «αρχές» της

Όλα έπεσαν στο (τούρκικο) τραπέζι για να πειστεί ο Ερντογάν να κρατήσει το πρόβλημα μακριά από  τα μάτια και την πόρτα μας και να κοιμόμαστε ήσυχοι και πάνω απο όλα "Ευρωπαίοι"
Η Ευρώπη/Γερμανία παζαρεύει τις «αρχές» της

 

Σε κανέναν η εικόνα της Καγκελαρίου Μέρκελ στον χρυσοποίκιλτο θρόνο του τουρκικού μεγάρου δεν φάνηκε φυσιολογική. Για την ακρίβεια, περισσότερο έμοιαζε σαν τρολάρισμα από την πλευρά Ερντογάν, παρά ως μέρος μιας διπλωματικής ρουτίνας.

Όλη η σημειολογία της κοινής εμφάνισης μαρτυρά την απόγνωση των Γερμανών και την ανάγκη τους να μπουν στο ανατολίτικο παζάρι που έστησε η τουρκική πλευρά. Ως και το θέμα του ξεπαγώματος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων «έδωσαν»!

Η συζήτηση- θυμίζω- για την τουρκική ένταξη στην Ε.Ε. είχε σταματήσει εν μέσω δυσφορίας της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λοιπά τέτοια. Τώρα που καιγόμαστε όμως και που επικοινωνιακά η Γερμανία είναι σε οριακό σημείο με την είσοδο προσφύγων, τα άλλα πάνε περίπατο.

Επί της ουσίας, τι ζητά η Γερμανία/Ευρώπη από τους Τούρκους; Να κρατήσουν εντός των συνόρων τους το πρόβλημα, που -και καλά- προσπαθούν, αλλά δεν μπορούν. Ναι, είμαστε πολιτισμένοι και όλα τα σχετικά. Ναι, μας νοιάζουν αυτές οι ψυχές και πως θα επιβιώσουν, αλλά αν γίνεται να μην βλέπουμε καν το πρόβλημα, μας είναι ψιλοαδιάφορο τι διάολο θα γίνουν όλοι αυτοί.

Μας είναι αδιάφορο σε ποιες συνθήκες θα μείνουν στην Τουρκία, η οποία δεν φημίζεται για τις υψηλές προδιαγραφές φιλοξενίας προσφύγων, ούτε για την διπλωματική κατανόηση που δείχνει προς αναξιοπαθούντες πληθυσμούς. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Γίνεται να ξεμπερδέψουμε άμεσα; Γίνεται να μην τους βλέπω; Γίνεται να μην μου γκρινιάζουν οι έλληνες και οι Ιταλοί ότι μόνοι τους φορτώνονται όλο το πρόβλημα; Γίνεται να μην φαίνομαι απάνθρωπη όταν δίνω έγκριση για να κλείσουν σύνορα; Και πάρε και 2,3,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Και πάρε και το πράσινο φως για το ξεπάγωμα των διαπραγματεύσεων και θα καθίσω μια χαρά να φωτογραφηθούμε στο βαρβαρικό σου κάθισμα που θυμίζει Πέρση αυτοκράτορα.

Γιατί κάθε ανθρωπιστική κρίση με νοιάζει αν έρθει στην πόρτα μου. Μακριά από αυτή, δεν δίνω πεντάρα.

Πώς είπες; Δεν είναι αυτές οι αξίες στην οποίες πρέπει να χτίζεται η Ενωμένη Ευρώπη; Κάνε μας τη χάρη τώρα και κοίτα τη δουλειά σου. Έτσι μόνο πετυχαίνεις τους στόχους σου.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v