Τα μεταξωτά βρακιά
Ο Γιάννης Πανούσης γκρινιάζει που η κυβέρνηση δεν λαμβάνει μέτρα κατά των αντιεξουσιαστών και ανοίγει τον δρόμο για μια "ρεαλιστική σκέψη".
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα, αυτό των ορίων της ελευθερίας σε μια κυβέρνηση της αριστεράς (εντός ή εκτός εισαγωγικών) έθεσε με άρθρο του στα ΝΕΑ ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης.
Το όλο θέμα προκάλεσε η είσοδος στη Βουλή ομάδας αντιεξουσιαστών και η μετά από αυτό μεταφορά του χαρτοφυλακίου προστασίας του πολίτη στο υπουργείο Δικαιοσύνης από το υπουργείο δημόσιας τάξης.
Αφορμή στάθηκαν οι καταλήψεις χώρων από αντιεξουσιαστικές ομάδες που θεωρούν ότι το κοινωνικό πρόσωπο αυτής της κυβέρνησης θα τη δυσκολέψει στο να στείλει τις δυνάμεις καταστολής να λύσουν το θέμα. Σε πρώτη φάση αυτό όντως συμβαίνει και φαίνεται στην αμηχανία της κυβέρνησης να χειριστεί τα περιστατικά παρά μόνο επικοινωνιακά.
Ο Γιάννης Πανούσης μιλώντας για την «Αριστερά του Τίποτα» τοποθετήθηκε με τρόπο που έχει αιχμές για αυτή την αμηχανία: «Όποιος θεωρεί ότι στο σύγχρονο διεθνές και ευρωπαϊκό πεδίο Αριστερή Διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα και πόλη (δίχως προσωπική, κοινωνική, εθνική ασφάλεια, δίχως στρατό και δίχως αστυνόμευση, ίσως και χωρίς δικαστές ή φυλακές), όποιος πιστεύει ότι τα διδάγματα της Ιστορίας μας είναι περιττά (αφού όλοι οι λαοί είναι «αδελφωμένοι») και ότι η Παιδεία μας επιτρέπει κάθε ανομική δράση, τότε όχι μόνο δεν έχει σχέση με την Αριστερά αλλά ούτε και με τη Δημοκρατία. Αυτήν την Αριστερά του Τίποτα δεν τη χρειάζονται ο τόπος και ο λαός». Με την άποψη αυτή φαίνεται ότι συντάχθηκε και ο υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς λέγοντας ότι «υπάρχουν κάποιες ομάδες που θεωρούν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τα ΜΑΤ».
Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι «καθαρόαιμοι» την «αριστερή Αστυνομία». Να καίγονται οι αστυνόμοι από κουκουλοφόρους; Κι αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιον ελέγχονται;
Ο Γιάννης Πανούσης πέρα από τα παράπονα προς το εσωτερικό του κόμματος ανοίγει τον δρόμο για κάτι προφανές: Για την εφαρμογή και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του αποκλειστικού δικαιώματος που έχει το κράτος να ασκεί βία. Γιατί αριστερά- ξεαριστερά, δεν γίνεται να υπάρχει κράτος και να υπάρχει ατιμωρησία. Η δυνατότητα του οποιουδήποτε να προκαλεί φασαρίες ανησυχεί τους πολίτες και οι περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν να ανησυχούν κατά οιονδήποτε τρόπο.
Όσοι νοιάζονται για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους δεν ενδιαφέρονται να προστατεύσουν τις ελευθερίες των απανταχού ελευθεριακώς σκεπτόμενων. Αυτοί το έχουν λυμένο, όπως και οι αντεξουσιαστές. Οι άλλοι, τα ακραιφνώς αριστερά μέρη του Σύριζα, είναι που είναι μπλεγμένα ανάμεσα σε αυτό που συμβαίνει και σε αυτό που θα μπορούσε να συμβεί.
Τα μεταξωτά βρακιά…
Το όλο θέμα προκάλεσε η είσοδος στη Βουλή ομάδας αντιεξουσιαστών και η μετά από αυτό μεταφορά του χαρτοφυλακίου προστασίας του πολίτη στο υπουργείο Δικαιοσύνης από το υπουργείο δημόσιας τάξης.
Αφορμή στάθηκαν οι καταλήψεις χώρων από αντιεξουσιαστικές ομάδες που θεωρούν ότι το κοινωνικό πρόσωπο αυτής της κυβέρνησης θα τη δυσκολέψει στο να στείλει τις δυνάμεις καταστολής να λύσουν το θέμα. Σε πρώτη φάση αυτό όντως συμβαίνει και φαίνεται στην αμηχανία της κυβέρνησης να χειριστεί τα περιστατικά παρά μόνο επικοινωνιακά.
Ο Γιάννης Πανούσης μιλώντας για την «Αριστερά του Τίποτα» τοποθετήθηκε με τρόπο που έχει αιχμές για αυτή την αμηχανία: «Όποιος θεωρεί ότι στο σύγχρονο διεθνές και ευρωπαϊκό πεδίο Αριστερή Διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα και πόλη (δίχως προσωπική, κοινωνική, εθνική ασφάλεια, δίχως στρατό και δίχως αστυνόμευση, ίσως και χωρίς δικαστές ή φυλακές), όποιος πιστεύει ότι τα διδάγματα της Ιστορίας μας είναι περιττά (αφού όλοι οι λαοί είναι «αδελφωμένοι») και ότι η Παιδεία μας επιτρέπει κάθε ανομική δράση, τότε όχι μόνο δεν έχει σχέση με την Αριστερά αλλά ούτε και με τη Δημοκρατία. Αυτήν την Αριστερά του Τίποτα δεν τη χρειάζονται ο τόπος και ο λαός». Με την άποψη αυτή φαίνεται ότι συντάχθηκε και ο υπουργός Παιδείας κ. Μπαλτάς λέγοντας ότι «υπάρχουν κάποιες ομάδες που θεωρούν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τα ΜΑΤ».
Θα ήθελα να μάθω πώς νοούν οι «καθαρόαιμοι» την «αριστερή Αστυνομία». Να καίγονται οι αστυνόμοι από κουκουλοφόρους; Κι αν ναι, ποιοι εκπροσωπούν τη Δημοκρατία και την Κοινωνία και από ποιον ελέγχονται;
Ο Γιάννης Πανούσης πέρα από τα παράπονα προς το εσωτερικό του κόμματος ανοίγει τον δρόμο για κάτι προφανές: Για την εφαρμογή και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του αποκλειστικού δικαιώματος που έχει το κράτος να ασκεί βία. Γιατί αριστερά- ξεαριστερά, δεν γίνεται να υπάρχει κράτος και να υπάρχει ατιμωρησία. Η δυνατότητα του οποιουδήποτε να προκαλεί φασαρίες ανησυχεί τους πολίτες και οι περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν να ανησυχούν κατά οιονδήποτε τρόπο.
Όσοι νοιάζονται για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους δεν ενδιαφέρονται να προστατεύσουν τις ελευθερίες των απανταχού ελευθεριακώς σκεπτόμενων. Αυτοί το έχουν λυμένο, όπως και οι αντεξουσιαστές. Οι άλλοι, τα ακραιφνώς αριστερά μέρη του Σύριζα, είναι που είναι μπλεγμένα ανάμεσα σε αυτό που συμβαίνει και σε αυτό που θα μπορούσε να συμβεί.
Τα μεταξωτά βρακιά…
