Η αλλαγή που μας χρειάζεται
Πέφτει χιόνι και ξεχνάμε τα πάντα: μνημόνια, διαπραγματεύσεις, συνόδους. Κάνει έκκληση ο Τσίπρας για τον ΕΝΦΙΑ και το σκεφτόμαστε.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ένα πράγμα είναι στην Ελλάδα σημαντικότερο ακόμη και από την διαπραγμάτευση με την Τρόικα. Σημαντικότερο και από το ενδεχόμενο να κηρύξουμε χρεωκοπία ή να μας πετάξουν έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι ο καιρός.
Οι κοσμοϊστορικότερες αλλαγές να συμβαίνουν, αν υπάρξει σημαντική μεταβολή του καιρού αυτομάτως υποβαθμίζονται σε δεύτερο θέμα συζήτησης. Μάλιστα, ο καιρός δεν απασχολεί μόνο κατά την εκδήλωση του κύριου φαινομένου, αλλά το ενδιαφέρον διασπείρεται σε μια χρονική έκταση δύο ή τριών ημερών, ειδικά αν το φαινόμενο είναι «ακραίο», όπως πχ. χιόνι ή καύσωνας.
Όπως όλα τα επουσιώδη πράγματα, δημοσιότητα εξασφάλισε και η συγκίνηση Τσίπρα κατά το άνοιγμα της συζήτησης για τις προγραμματικές δηλώσεις. Κατά τη γνώμη μου αυτό το μικρό τσάκισμα στη φωνή εξηγείται δε όπως και η επίσκεψη στην Καισαριανή μετά την ορκωμοσία: Ο νέος Πρωθυπουργός είναι ρομαντικός και άμαθος. Συγκινείται ακόμη με αυτό που κατάφεραν κάτι που του δίνει μια απόσταση από ό,τι πραγματικά συμβαίνει.
Ελπίζω αυτή η υπερβατική θεώρηση να λειτουργήσει ως ασπίδα στις καρπαζιές που πρόκειται να πέσουν την Τετάρτη και την Πέμπτη στις συνόδους με τους εταίρους.
Φαντάζομαι πως σε κάθε περίπτωση θα βοηθήσεις περισσότερο από το προγραμματισμένο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα για το οποίο οι συνομιλητές της κυβέρνησης δεν δίνουν πεντάρα. Άλλωστε, αν τους ένοιαζε να δουν κάτι τέτοιο, μάλλον θα λάμβαναν υπόψη τους τα αποτελέσματα των εκλογών ή τις δημοσκοπήσεις που δίνουν ποσοστό αποδοχής της κυβέρνησης γύρω στο 75%. Αλλά, αν είναι να νιώσουμε καλύτερα, ας μαζευτούμε.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι η ανταπόκριση που βρήκε σε αρκετούς γνωστούς και φίλους η έκκληση Τσίπρα να πληρωθούν οι δόσεις του ΕΝΦΙΑ που έχουν παγώσει από την προκήρυξη των εκλογών και πέρα. Ένας μάλιστα από αυτούς πλήρωσε όλες τις δόσεις που είχαν απομείνει, προκαταβάλλοντας ποσά που δεν είναι ακόμη ληξιπρόθεσμα. Σημειωτέον ότι τρεις στους τέσσερις δεν είχαν ψηφίσει Σύριζα. Τους ρώτησα γιατί το έκαναν, γιατί πείστηκαν να δώσουν χρήματα και αν είχαν σκεφτεί ότι πιθανότατα η νέα κυβέρνηση δεν θα κάνει τίποτα για να τους εξαναγκάσει να πληρώσουν ή, αν κάνει, θα είναι μετά από αρκετό διάστημα.
Μου απάντησαν πως τα είχαν σκεφτεί όλα, απλώς κατάλαβαν ότι υπάρχει ανάγκη και ήθελαν να βοηθήσουν.
Το ομολογώ: Μια τέτοια συμπεριφορά μου φάνηκε πρωτόγνωρη για Ελλάδα. Στο μυαλό μου αυτή είναι η ιδανική σχέση του κράτους με τους πολίτες του. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή των πολιτών σε μια ειλικρινή τέτοια σχέση είναι να έχουν την εντύπωση ότι το κράτος λειτουργεί και υπάρχει υπέρ τους και δεν είναι απέναντι.
Στο δικό μου το μυαλό οι απογοητεύσεις δεν είναι θέμα κυβερνήτη αλλά της ίδιας της φύσης του κράτους. Αλλά υπάρχουν και τα σκανδιναβικά κράτη στα οποία το πράγμα έγινε ανάποδα. Η πειθαρχημένη νοοτροπία των πολιτών πλήρωνε τις εισφορές όπως αποφασίστηκαν και έτσι μπόρεσαν εκείνα τα κράτη, λόγω της πειθαρχημένης νοοτροπίας και των κυβερνώντων, να δείξουν ευαισθησίες και να επιστρέψουν παροχές στη βάση της κοινωνίας.
Κάθε πολίτης που, αφού πλήρωσε «οικειοθελώς» τον ΕΝΦΙΑ ακούγοντας την έκκληση Τσίπρα, θα καταλήξει να μουντζώνει τον εαυτό του που εμπιστεύθηκε τους ιθύνοντες, θα είναι ένα βήμα πίσω από την αλλαγή της νοοτροπίας που χρειάζεται το ελληνικό κράτος.
Οι κοσμοϊστορικότερες αλλαγές να συμβαίνουν, αν υπάρξει σημαντική μεταβολή του καιρού αυτομάτως υποβαθμίζονται σε δεύτερο θέμα συζήτησης. Μάλιστα, ο καιρός δεν απασχολεί μόνο κατά την εκδήλωση του κύριου φαινομένου, αλλά το ενδιαφέρον διασπείρεται σε μια χρονική έκταση δύο ή τριών ημερών, ειδικά αν το φαινόμενο είναι «ακραίο», όπως πχ. χιόνι ή καύσωνας.
Όπως όλα τα επουσιώδη πράγματα, δημοσιότητα εξασφάλισε και η συγκίνηση Τσίπρα κατά το άνοιγμα της συζήτησης για τις προγραμματικές δηλώσεις. Κατά τη γνώμη μου αυτό το μικρό τσάκισμα στη φωνή εξηγείται δε όπως και η επίσκεψη στην Καισαριανή μετά την ορκωμοσία: Ο νέος Πρωθυπουργός είναι ρομαντικός και άμαθος. Συγκινείται ακόμη με αυτό που κατάφεραν κάτι που του δίνει μια απόσταση από ό,τι πραγματικά συμβαίνει.
Ελπίζω αυτή η υπερβατική θεώρηση να λειτουργήσει ως ασπίδα στις καρπαζιές που πρόκειται να πέσουν την Τετάρτη και την Πέμπτη στις συνόδους με τους εταίρους.
Φαντάζομαι πως σε κάθε περίπτωση θα βοηθήσεις περισσότερο από το προγραμματισμένο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα για το οποίο οι συνομιλητές της κυβέρνησης δεν δίνουν πεντάρα. Άλλωστε, αν τους ένοιαζε να δουν κάτι τέτοιο, μάλλον θα λάμβαναν υπόψη τους τα αποτελέσματα των εκλογών ή τις δημοσκοπήσεις που δίνουν ποσοστό αποδοχής της κυβέρνησης γύρω στο 75%. Αλλά, αν είναι να νιώσουμε καλύτερα, ας μαζευτούμε.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι η ανταπόκριση που βρήκε σε αρκετούς γνωστούς και φίλους η έκκληση Τσίπρα να πληρωθούν οι δόσεις του ΕΝΦΙΑ που έχουν παγώσει από την προκήρυξη των εκλογών και πέρα. Ένας μάλιστα από αυτούς πλήρωσε όλες τις δόσεις που είχαν απομείνει, προκαταβάλλοντας ποσά που δεν είναι ακόμη ληξιπρόθεσμα. Σημειωτέον ότι τρεις στους τέσσερις δεν είχαν ψηφίσει Σύριζα. Τους ρώτησα γιατί το έκαναν, γιατί πείστηκαν να δώσουν χρήματα και αν είχαν σκεφτεί ότι πιθανότατα η νέα κυβέρνηση δεν θα κάνει τίποτα για να τους εξαναγκάσει να πληρώσουν ή, αν κάνει, θα είναι μετά από αρκετό διάστημα.
Μου απάντησαν πως τα είχαν σκεφτεί όλα, απλώς κατάλαβαν ότι υπάρχει ανάγκη και ήθελαν να βοηθήσουν.
Το ομολογώ: Μια τέτοια συμπεριφορά μου φάνηκε πρωτόγνωρη για Ελλάδα. Στο μυαλό μου αυτή είναι η ιδανική σχέση του κράτους με τους πολίτες του. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή των πολιτών σε μια ειλικρινή τέτοια σχέση είναι να έχουν την εντύπωση ότι το κράτος λειτουργεί και υπάρχει υπέρ τους και δεν είναι απέναντι.
Στο δικό μου το μυαλό οι απογοητεύσεις δεν είναι θέμα κυβερνήτη αλλά της ίδιας της φύσης του κράτους. Αλλά υπάρχουν και τα σκανδιναβικά κράτη στα οποία το πράγμα έγινε ανάποδα. Η πειθαρχημένη νοοτροπία των πολιτών πλήρωνε τις εισφορές όπως αποφασίστηκαν και έτσι μπόρεσαν εκείνα τα κράτη, λόγω της πειθαρχημένης νοοτροπίας και των κυβερνώντων, να δείξουν ευαισθησίες και να επιστρέψουν παροχές στη βάση της κοινωνίας.
Κάθε πολίτης που, αφού πλήρωσε «οικειοθελώς» τον ΕΝΦΙΑ ακούγοντας την έκκληση Τσίπρα, θα καταλήξει να μουντζώνει τον εαυτό του που εμπιστεύθηκε τους ιθύνοντες, θα είναι ένα βήμα πίσω από την αλλαγή της νοοτροπίας που χρειάζεται το ελληνικό κράτος.
