Η μάχη του Σύριζα δεν είναι (πια) με την ΝΔ

Με την πρωτιά εξασφαλισμένη, στον Σύριζα παλεύουν τώρα να περιθωριοποιήσουν τις «ακραίες» συνιστώσες και να κρατήσουν όσο περισσότερους γίνεται εκτός Βουλής.
Τελικά αυτοί από τους κεντροαριστερούς που δεν θα ψηφίσουν Σύριζα ανησυχούν ότι θα γίνουμε Βενεζουέλα γιατί μεγάλωσαν κάπως, ή θεωρούν ότι οι εξαγγελίες του περί ανατροπής δεν είναι ειλικρινείς και τόσο ριζοσπαστικές όσο εκείνες του Ανδρέα του 1981; Δεν είναι εύκολο να σχηματίσει κανείς άποψη, γιατί πρόκειται για δύο διαφορετικές απόψεις που συμβιώνουν εντός του κόμματος.

Γενικά για τις πολιτικές παρατάξεις η ασάφεια θέσεων είναι πάντα αρνητικός παράγοντας, εκτός από τις περιπτώσεις που η εκλογική δυναμική ενός κόμματος είναι πολύ μεγάλη, οπότε όση ασάφεια, διχογνωμία ή αναρώτηση και αν υπάρχει, η δουλειά θα γίνει.

Τέτοια είναι η περίπτωση του Σύριζα, όπου με εξασφαλισμένη την νίκη- αν και όχι την αυτοδυναμία- έναντι στη Νέα Δημοκρατία η εκλογική μάχη διεξάγεται τώρα πρωτίστως για τους εσωτερικούς σχηματισμούς της μελλοντικής κοινοβουλευτικής ομάδας.

Αν οι βουλευτές της ακροαριστερής πτέρυγας του Σύριζα αποτελέσουν το 25-30% της κοινοβουλευτικής του ομάδας, ακόμη και κυβέρνηση να σχηματίσει θα είναι βραχύβια. Δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει αυτήν την σοσιαλδημοκρατική ισορροπία που αποτελεί την μοναδική περίπτωση κυβερνητικής επιβίωσης. Με άλλα λόγια, αν έχει την ευκαιρία να κάνει κινήσεις τύπου κεντροαριστεράς με αριστερό προφίλ, κάτι γίνεται. Αν όχι, με το πρώτο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί χωρίς να έχει αλλάξει ουσιαστικά η δανειακή σύμβαση– γιατί και πώς να αλλάξει εν μία νυκτί η άτιμη;- θα έχουμε μπαϊράκια και ανεξαρτητοποιήσεις.

Η περίπτωση να προχωρήσει ο Σύριζα σε κυβέρνηση συνεργασίας ακόμη και στην περίπτωση που πάρει την αυτοδυναμία είναι υπαρκτή και εξαρτάται με το πόσους «ακραίους» θα έχει ο κ. Τσίπρας στην κοινοβουλευτική πτέρυγά του.

Οι «ακραίοι» αυτοί επιχειρούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους για να προτιμηθούν έναντι άλλων, προεδρικών υποψηφίων που φαίνονται πεπεισμένοι για την αναγκαιότητα της γραμμής της λογικής και της «ευκαμψίας»- αν με εννοείτε.

Οι διαφορετικές απόψεις για διάφορα θέματα της οικονομίας που βλέπουμε δεν είναι προϊόν έλλειψης σχεδίου της ηγετικής ομάδας του Σύριζα, αλλά έχουν ρίζα στην εσωτερική διαμάχη, και για τον λόγο αυτό είναι πιθανόν να πυκνώσουν τις ημέρες μέχρι την Κυριακή.

Άντε να δούμε.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v