Με γεια τον Άγιο, βρε!
Ο Γέροντας Παΐσιος αγιοποιήθηκε (!) δείχνοντας ανάγλυφα ποιες είναι οι εξουσίες που κυβερνούν αυτή τη χώρα.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Η πραγματική εξουσία στην Ελλάδα δεν προκύπτει από τις εκλογές. Είναι ριζωμένη στα θεμέλια του ελληνικού κράτους και έχει διάφορες μορφές. Μια εξ αυτών είναι το λεγόμενο θρησκευτικό αίσθημα όπως έχει διαμορφωθεί από τα χαλινάρια της ορθοδοξίας που ταυτίζει την θρησκευτικότητα με το πλειοψηφούν στη χώρα μας δόγμα.
Στο πλαίσιο αυτό, με ανακούφιση φαντάζομαι ότι δέχθηκαν οι πιστοί την ανακήρυξη από το οικουμενικό πατριαρχείο του γέροντα Παΐσιου σε Άγιο, 22 χρόνια μετά τον θάνατό του επισπεύδοντας το απαραίτητο διάστημα κατά 48 ολόκληρα έτη, ίσως λόγω αυξημένης αγιοσύνης.
Μου φαίνεται τρελό να ανακηρύσσονται άγιοι στον 21ο αιώνα. Μου φαίνεται ούτως ή άλλως τρελό κάποιος να πιστεύει στην ύπαρξη αγίων ούτως ή άλλως, αλλά αν είναι κάτι του απώτατου παρελθόντος το καταλαβαίνω με την έννοια της παράδοσης: Έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε- τι σε πειράζει εσένα ο Άη Νικόλας;
Τέλος πάντων, το καταλαβαίνω ότι ο βοσκός πρέπει να φροντίζει για την πίστη (και την ευπιστία) των αμνών του. Πρέπει πότε πότε να τους δίνει ένα «τυράκι», με τον ίδιο τρόπο που και οι θεατές του στίβου χρειάζονται κάθε τόσο ένα παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα.
Επίσης προ ολίγων ημερών έμαθα για την 10μηνη με αναστολή καταδίκη του μπλόγκερ «γέροντα παστίτσιου» κατά κόσμον Φίλιππου Λοϊζου που σχεδόν αντιαισθητικά κορόιδευε όσους πίστευαν στην αγιοσύνη του Παΐσιου. Ο ίδιος έχει καταθέσει ένσταση και η περίπτωσή του θα κριθεί ξανά.
Ασχέτως της αισθητικής του συγκεκριμένου μπλογκ ή όποιου άλλου ο περιορισμός της σάτιρας είναι επίδειξη δύναμη και θα πρέπει να γίνεται δεκτός με αγανάκτηση. Όπως με αγανάκτηση θα πρέπει να γίνει δεκτή η εμφάνιση της μεταγραφής του Σύριζα (μπράβο, παιδιά!) από τους ψεκασμένους, Ραχήλ Μακρή.
Η κ. Μακρή, υποψήφια βουλευτής Κοζάνης, έμπλεη αντιμνημονιακού μένους, δεν δίστασε να δώσει τη λύση σε περίπτωση διακοπής της χρηματοδότησης εκ μέρους της ΕΚΤ: «θα χρησιμοποιήσουμε τον μηχανισμό του ELA και θα κόψουμε μόνοι μας ευρώ από την Τράπεζα της Ελλάδος» είπε η κυρία Μακρή χωρίς να κοκκινίσει.
Δεν είναι η κοτσάνα από μόνη της το τραγικό. Ούτε το ότι ο Σύριζα κάνει στο παρά πέντε τέτοιες λαμπρές μεταγραφές. Το τραγικό κατά τη γνώμη μου- και το λέω με αφορμή μόνο τη δήλωση της Ραχήλ Μακρή- είναι το ότι δεν γίνεται πάντα «ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα».
Εκτός και αν η αγιοσύνη δεν μας πειράζει μόνο όταν ευλογεί πάνω στα δικά μας μέσα.
Στο πλαίσιο αυτό, με ανακούφιση φαντάζομαι ότι δέχθηκαν οι πιστοί την ανακήρυξη από το οικουμενικό πατριαρχείο του γέροντα Παΐσιου σε Άγιο, 22 χρόνια μετά τον θάνατό του επισπεύδοντας το απαραίτητο διάστημα κατά 48 ολόκληρα έτη, ίσως λόγω αυξημένης αγιοσύνης.
Μου φαίνεται τρελό να ανακηρύσσονται άγιοι στον 21ο αιώνα. Μου φαίνεται ούτως ή άλλως τρελό κάποιος να πιστεύει στην ύπαρξη αγίων ούτως ή άλλως, αλλά αν είναι κάτι του απώτατου παρελθόντος το καταλαβαίνω με την έννοια της παράδοσης: Έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε- τι σε πειράζει εσένα ο Άη Νικόλας;
Τέλος πάντων, το καταλαβαίνω ότι ο βοσκός πρέπει να φροντίζει για την πίστη (και την ευπιστία) των αμνών του. Πρέπει πότε πότε να τους δίνει ένα «τυράκι», με τον ίδιο τρόπο που και οι θεατές του στίβου χρειάζονται κάθε τόσο ένα παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα.
Επίσης προ ολίγων ημερών έμαθα για την 10μηνη με αναστολή καταδίκη του μπλόγκερ «γέροντα παστίτσιου» κατά κόσμον Φίλιππου Λοϊζου που σχεδόν αντιαισθητικά κορόιδευε όσους πίστευαν στην αγιοσύνη του Παΐσιου. Ο ίδιος έχει καταθέσει ένσταση και η περίπτωσή του θα κριθεί ξανά.
Ασχέτως της αισθητικής του συγκεκριμένου μπλογκ ή όποιου άλλου ο περιορισμός της σάτιρας είναι επίδειξη δύναμη και θα πρέπει να γίνεται δεκτός με αγανάκτηση. Όπως με αγανάκτηση θα πρέπει να γίνει δεκτή η εμφάνιση της μεταγραφής του Σύριζα (μπράβο, παιδιά!) από τους ψεκασμένους, Ραχήλ Μακρή.
Η κ. Μακρή, υποψήφια βουλευτής Κοζάνης, έμπλεη αντιμνημονιακού μένους, δεν δίστασε να δώσει τη λύση σε περίπτωση διακοπής της χρηματοδότησης εκ μέρους της ΕΚΤ: «θα χρησιμοποιήσουμε τον μηχανισμό του ELA και θα κόψουμε μόνοι μας ευρώ από την Τράπεζα της Ελλάδος» είπε η κυρία Μακρή χωρίς να κοκκινίσει.
Δεν είναι η κοτσάνα από μόνη της το τραγικό. Ούτε το ότι ο Σύριζα κάνει στο παρά πέντε τέτοιες λαμπρές μεταγραφές. Το τραγικό κατά τη γνώμη μου- και το λέω με αφορμή μόνο τη δήλωση της Ραχήλ Μακρή- είναι το ότι δεν γίνεται πάντα «ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα».
Εκτός και αν η αγιοσύνη δεν μας πειράζει μόνο όταν ευλογεί πάνω στα δικά μας μέσα.
