γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Όλες οι γιορτές, θρησκευτικές, ονομαστικές, γενέθλιες, κουβαλάνε κάτι από αυτό που οι ρομαντικοί αποκαλούν «παράδοση». Η αφορμή για συνεύρεση, το κοινό γεύμα- όλα είναι μέρος ενός τυπικού που έρχεται από παλιά. Παρ’ όλα αυτά με κουράζουν, όπως και οι πιο σύγχρονες εμπορικές αφορμές εορτασμού. Όμως, σε αντίθεση με τον Άγιο Βαλεντίνο, την γιορτή της μητέρας, του Πατέρα και της θείας μου της Ευριδίκης, τα Χριστούγεννα μου αρέσουν.
Μια και δεν νιώθω την παραμικρή θρησκευτική κατάνυξη, δικαιούμαι να υποθέσω ότι έχω πέσει θύμα και εγώ θύμα του ίδιου «μάρκετινγκ» των παρόμοιων γιορτών, το οποίο στην περίπτωση του θείου βρέφους είναι πολύ παλιό και καλά μελετημένο. Όπως έχω ξαναπεί, μου αρέσουν τα στολίδια και τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, τα πολύχρωμα λαμπάκια, τα παλιομοδίτικα διακοσμητικά φωτιστικά στις κολώνες των δρόμων και βέβαια τα δώρα.
Ένα από τα συστατικά της επιτυχίας των Χριστουγέννων είναι ίδιο με κείνο του Μουντιάλ: Είναι μια μεγάλη γιορτή που γίνεται «σπάνια». Κάνει κάποιες ημέρες ξεχωριστές και στερεί παντελώς την παρουσία του από τις υπόλοιπες. Έτσι, θεωρείται παράδοξο κάποιος να διατηρήσει αναρτημένο έστω και μέρος χριστουγεννιάτικου στολισμού μετά τις 6-7 Ιανουαρίου. Ο ξεστολισμός και η επιστροφή στην «άχρωμη» προηγούμενη κατάσταση έρχεται άτεγκτος και δεν σκέφτεται καν ότι συμπίπτει και με την λήξη των αργιών.
Αν όμως η λήξη των γιορτών είναι αναμφισβήτητη, όλο και πιο ρευστή γίνεται η έναρξή τους. Ενώ τα τελευταία χρόνια η έναρξη του εορταστικού κλίματος πηγαίνει… μαγικά όλο και πιο πίσω, φέτος ειδικά, έβλεπες στολισμένα μαγαζιά πριν τις 20 Νοεμβρίου!
Μπορώ να υποθέσω ότι το όλο θέμα σπρώχνουν οι έμποροι που προσπαθούν να πηδήξουν την περίοδο πριν τις γιορτές όπου κανείς δεν αγοράζει τίποτα. Για την περίοδο μετά τις γιορτές έχουν τις χειμερινές εκπτώσεις, κάτι που ίσως εξηγεί και την… συναίνεση στο ξεστόλισμα.
Δεν θέλω να λέω «Χρόνια Πολλά» και «εσείς τι θα κάνετε στις γιορτές;» από τις 2 Δεκεμβρίου. Δεν θέλω να με τραβάν τα πιτσιρίκια να στολίσω το δέντρο με το κοντομάνικο, ούτε να ακούω το White Christmas α λα Φρανκ Σινάτρα από τώρα. Περισσότερο από όλα, δεν θέλω να νιώθω ότι σύρομαι σε κάτι από το εμπορικό δαιμόνιο καταστηματαρχών και απανταχού χαζοχαρούμενων. Άσε που ανησυχώ ότι τα μελομακάρονα θα μπαγιατέψουν ως τότε. Θέλω τα πράγματα να γίνουν στην ώρα τους- να είναι «ωραία», που έλεγαν και οι αρχαίοι.
Μια που, παρατείνοντας την περίοδο των γιορτών ούτε περισσότερες αργίες θα έχουμε, ούτε περισσότερο δώρο θα πάρουμε, ούτε περισσότερα δώρα θα δεχθούμε, προτείνω να μην χαλάμε τουλάχιστον την σπανιότητά τους και άρα κάτι από τη γεύση τους.
