«Χέρι (με) χέρι» με τις προμήθειες;
Τα χρόνια που ο Καρατζαφέρης ήταν η ακροδεξιά απειλή πέρασαν. Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος δεν ήταν επικίνδυνος. Δουλειά έκανε.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Να που πέρασε ο καιρός και όσοι εξ αριστερών ανησυχούσαν για τον «φασίστα Καρατζαφέρη» έχουν καταλάβει πλέον ότι τότε, το μακρινό… 2008 και 2009, ζούσαν τις εποχές της αθωότητας. Τις εποχές που η Χρυσή Αυγή ήταν περιθωριακή μόνο παρουσία, ο πρόεδρος του Λάος ή, όπως επέμενε ο ίδιος να το αποκαλούν, Λαός ήταν αναγκασμένος να συμβολίζει μόνος του την άκρα δεξιά. Δεν ήταν και μικρό έργο.
Όμως ορισμένοι είχαμε δει ότι δεν επρόκειτο για επικίνδυνο ιδεολόγο, αλλά μάλλον για έναν καπάτσο λαϊκοδεξιό που μπόρεσε να δει που υπάρχει «κενό στην αγορά», όπως λένε οι παροικούντες τη διαφημιστική πιάτσα. Και κείνη την εποχή το κενό ήταν στην ακροδεξιά. Η μετέπειτα πρόθυμη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, όπου φάνηκε ότι αυτό που πραγματικά επιθυμούσε είναι να μπορεί να μπαίνει «στα σαλόνια» και όχι να τα κάψει.
Οι πληροφορίες που επιμένουν να του καταλογίζουν ότι έχει δύο αδήλωτες offshore στο όνομά του, όπου βρέθηκαν μίζες που σχετίζονται με την εκ μέρους του δημοσίου προμήθεια ελικοπτέρων Super Puma. Η χλιαρή αντίδραση Καρατζαφέρη («θα λάμψει η αλήθεια») και οι διαδοχικές δηλώσεις του για το θα φύγει-δεν θα φύγει από την ηγεσία του κόμματός του έδειξαν νομίζω ξεκάθαρα τι ήταν για τον κ. Καρατζαφέρη ο πατριωτισμός- εθνικισμός που χρησιμοποίησε για τις εκλογικές του επιτυχίες: Δεν ήταν πάθος, ήταν δουλειά, ήταν απασχόληση.
Ασχολήθηκε ο άνθρωπος μεθοδικά. Βρήκε συνθήματα, κατασκεύασε εχθρούς, έχτισε συμμαχίες του, δέχθηκε πιθανότατα δώρα του και έβγαλε τις απαραίτητες κορώνες, προσέχοντας ωστόσο να μην βγαίνει εκτός των ορίων του κοινοβουλευτισμού- με δυο λόγια ό,τι κάνει ο μέσος πολιτικός στην Ελλάδα.
Στις δύο προηγούμενες εκλογές ο Καρατζαφέρης δεν τα κατάφερε. Η Χρυσή Αυγή είχε καλύτερο περιτύλιγμα από το δικό του. Ως παλιός διαφημιστής κατάλαβε γιατί έμεινε έξω.
Βιάστηκε να εξαργυρώσει το εκλογικό του ποσοστό το οποίο θεώρησε δεδομένο και η είσοδος στο κλαμπ των κυβερνώντων τον έκανε να φαίνεται κάλπης στους ψηφοφόρους του που πλέον φαίνεται να διαλέγουν την «αυθεντικότητα» της Χρυσής Αυγής. Φώναξε λίγο, έβαλε τον Πλεύρη επικεφαλής του ψηφοδελτίου για να πάρει ψηφαλάκια ελληναράδων, αλλά το «κενό» είχε πια κλείσει.
Ας μην ανησυχεί όμως. Για όσους δούλεψαν πολύ, υπάρχει και η σύνταξη.
Όμως ορισμένοι είχαμε δει ότι δεν επρόκειτο για επικίνδυνο ιδεολόγο, αλλά μάλλον για έναν καπάτσο λαϊκοδεξιό που μπόρεσε να δει που υπάρχει «κενό στην αγορά», όπως λένε οι παροικούντες τη διαφημιστική πιάτσα. Και κείνη την εποχή το κενό ήταν στην ακροδεξιά. Η μετέπειτα πρόθυμη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, όπου φάνηκε ότι αυτό που πραγματικά επιθυμούσε είναι να μπορεί να μπαίνει «στα σαλόνια» και όχι να τα κάψει.
Οι πληροφορίες που επιμένουν να του καταλογίζουν ότι έχει δύο αδήλωτες offshore στο όνομά του, όπου βρέθηκαν μίζες που σχετίζονται με την εκ μέρους του δημοσίου προμήθεια ελικοπτέρων Super Puma. Η χλιαρή αντίδραση Καρατζαφέρη («θα λάμψει η αλήθεια») και οι διαδοχικές δηλώσεις του για το θα φύγει-δεν θα φύγει από την ηγεσία του κόμματός του έδειξαν νομίζω ξεκάθαρα τι ήταν για τον κ. Καρατζαφέρη ο πατριωτισμός- εθνικισμός που χρησιμοποίησε για τις εκλογικές του επιτυχίες: Δεν ήταν πάθος, ήταν δουλειά, ήταν απασχόληση.
Ασχολήθηκε ο άνθρωπος μεθοδικά. Βρήκε συνθήματα, κατασκεύασε εχθρούς, έχτισε συμμαχίες του, δέχθηκε πιθανότατα δώρα του και έβγαλε τις απαραίτητες κορώνες, προσέχοντας ωστόσο να μην βγαίνει εκτός των ορίων του κοινοβουλευτισμού- με δυο λόγια ό,τι κάνει ο μέσος πολιτικός στην Ελλάδα.
Στις δύο προηγούμενες εκλογές ο Καρατζαφέρης δεν τα κατάφερε. Η Χρυσή Αυγή είχε καλύτερο περιτύλιγμα από το δικό του. Ως παλιός διαφημιστής κατάλαβε γιατί έμεινε έξω.
Βιάστηκε να εξαργυρώσει το εκλογικό του ποσοστό το οποίο θεώρησε δεδομένο και η είσοδος στο κλαμπ των κυβερνώντων τον έκανε να φαίνεται κάλπης στους ψηφοφόρους του που πλέον φαίνεται να διαλέγουν την «αυθεντικότητα» της Χρυσής Αυγής. Φώναξε λίγο, έβαλε τον Πλεύρη επικεφαλής του ψηφοδελτίου για να πάρει ψηφαλάκια ελληναράδων, αλλά το «κενό» είχε πια κλείσει.
Ας μην ανησυχεί όμως. Για όσους δούλεψαν πολύ, υπάρχει και η σύνταξη.
