Τα «δύο άκρα» και οι τρεις μέσες
Κάποιος που μιλάει για δύο άκρα μάλλον θέλει να στέκεται στο κέντρο. Όσο η κάθε μπούρδα θα γίνεται θέμα από το πουθενά, δεν θα πάψω να απορώ.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Η «θεωρία των δύο άκρων» μπορεί να εκληφθεί ως κάτι πολύ σοβαρό και ως κάτι πολύ φαιδρό και εξόχως πολιτικάντικο. Εξαρτάται από το που στέκεσαι. Από το πόσο δηλαδή κεντρώοος θέλεις να δείχνεις.
Με το ΠΑΣΟΚ ετοιμοθάνατο- για να μην πω πεθαμένο- η ΝΔ του Σαμαρά προσπαθεί να φιγουράρει όσο γίνεται πιο πολύ στο κέντρο. Για να είσαι στο κέντρο ή πρέπει να είσαι κεντρώος ή πρέπει οι άλλοι να είναι στα άκρα. Το να δηλώσει όμως κεντρώος πιθανότατα θα διώξει τους ακροδεξιούς η-Μακεδονία-είναι-ελληνική παλιούς πελάτες του Πρωθυπουργού, τους οποίους ετοιμάζεται να δελεάσει με τον Καρατζαφέρη (φαντάσου μυαλό που έχουν!).
Έτσι λοιπόν επιστρατεύεται για μία ακόμη φορά ρητορική περασμένων δεκαετιών. Απορώ: Σκέφτεται κανείς το περιεχόμενο των φράσεων που εκστομίζει; Τον νοιάζει τι θα σκεφτούν για τον ίδιο αυτοί στους οποίους απευθύνεται;
Ας το δούμε αναλυτικά. Το ένα άκρο το ξέρουμε. Το άλλο ποιο είναι; Ο Σταλινισμός ή η δικτατορία του προλεταριάτου; Και πως συνδέονται αυτά με τη σημερινή πραγματικότητα; Υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Παπαδημούλης και η Δούρου θα εγκαταστήσουν την δικτατορία του προλεταριάτου και θα φέρουν τον κομμουνισμό;
Είμαστε στη χώρα που κυβερνούσε σχεδόν 20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ ισχυριζόμενο ότι είναι «σοσιαλιστικό κόμμα»- που αν το άκουγε ο δύσμοιρος ο Λένιν θα στριφογύριζε στο μαυσωλείο του. Ε, όσο σοσιαλισμός ήταν το ΠΑΣΟΚ, τόσο θα φέρει τον κομμουνισμό ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για μία ακόμη φορά είμαστε αντιμέτωποι με ένα λάθος που δεν αποτελεί πολιτικό ολίσθημα, αλλά αισθητική παράβαση. Ένα κομμάτι ιστορίας, και πάλι με εμφυλιοπολεμικές αναφορές, χρησιμοποιείται για να πολώσει τεχνητά το κλίμα, αφού αυτό εξυπηρετεί δημοσκοπικά. Άραγε δεν είναι ανόητο ακόμη και να το συζητά κανείς;
Από τα σημερινά κόμματα της Βουλής μόνο το ΚΚΕ θεωρητικά ευαγγελίζεται την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Στα σχεδόν 100 χρόνια της ύπαρξής του όμως δεν έχει δείξει να θέλει η μετάβαση αυτή να γίνει δια της βίας. Μοιάζει μάλλον να πετάει τάπες βαρελιών περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν. Το να θεωρήσει κανείς ένοχο το σημερινό ΚΚΕ για τις απόψεις του… Λένιν κατά τις οποίες «οι αστοί δεν θα παραδώσουν την εξουσία αναίμακτα», είναι ασόβαρο από μόνο του.
Από κοινού λοιπόν, οι κυβερνητικοί και αυτοί που σπεύδουν να θιχτούν και να απαντήσουν στα περί της θεωρίας των δύο άκρων υποπίπτουν στο παράπτωμα της υπερβολής. Μιας υπερβολής που βέβαια δεν τους κοστίζει τίποτα. Αντιθέτως! Τους φέρνει την ψήφο των «οπαδών» που θέλγονται από τα ντέρμπυ.
Οι υπόλοιποι θα εξακολουθούμε πιθανότατα να απορούμε για το πώς μπορεί σε αυτή τη χώρα να γίνεται θέμα το τίποτα και “θεματοφύλακες” κάτι τιποτένιοι.
Με το ΠΑΣΟΚ ετοιμοθάνατο- για να μην πω πεθαμένο- η ΝΔ του Σαμαρά προσπαθεί να φιγουράρει όσο γίνεται πιο πολύ στο κέντρο. Για να είσαι στο κέντρο ή πρέπει να είσαι κεντρώος ή πρέπει οι άλλοι να είναι στα άκρα. Το να δηλώσει όμως κεντρώος πιθανότατα θα διώξει τους ακροδεξιούς η-Μακεδονία-είναι-ελληνική παλιούς πελάτες του Πρωθυπουργού, τους οποίους ετοιμάζεται να δελεάσει με τον Καρατζαφέρη (φαντάσου μυαλό που έχουν!).
Έτσι λοιπόν επιστρατεύεται για μία ακόμη φορά ρητορική περασμένων δεκαετιών. Απορώ: Σκέφτεται κανείς το περιεχόμενο των φράσεων που εκστομίζει; Τον νοιάζει τι θα σκεφτούν για τον ίδιο αυτοί στους οποίους απευθύνεται;
Ας το δούμε αναλυτικά. Το ένα άκρο το ξέρουμε. Το άλλο ποιο είναι; Ο Σταλινισμός ή η δικτατορία του προλεταριάτου; Και πως συνδέονται αυτά με τη σημερινή πραγματικότητα; Υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Παπαδημούλης και η Δούρου θα εγκαταστήσουν την δικτατορία του προλεταριάτου και θα φέρουν τον κομμουνισμό;
Είμαστε στη χώρα που κυβερνούσε σχεδόν 20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ ισχυριζόμενο ότι είναι «σοσιαλιστικό κόμμα»- που αν το άκουγε ο δύσμοιρος ο Λένιν θα στριφογύριζε στο μαυσωλείο του. Ε, όσο σοσιαλισμός ήταν το ΠΑΣΟΚ, τόσο θα φέρει τον κομμουνισμό ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για μία ακόμη φορά είμαστε αντιμέτωποι με ένα λάθος που δεν αποτελεί πολιτικό ολίσθημα, αλλά αισθητική παράβαση. Ένα κομμάτι ιστορίας, και πάλι με εμφυλιοπολεμικές αναφορές, χρησιμοποιείται για να πολώσει τεχνητά το κλίμα, αφού αυτό εξυπηρετεί δημοσκοπικά. Άραγε δεν είναι ανόητο ακόμη και να το συζητά κανείς;
Από τα σημερινά κόμματα της Βουλής μόνο το ΚΚΕ θεωρητικά ευαγγελίζεται την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Στα σχεδόν 100 χρόνια της ύπαρξής του όμως δεν έχει δείξει να θέλει η μετάβαση αυτή να γίνει δια της βίας. Μοιάζει μάλλον να πετάει τάπες βαρελιών περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν. Το να θεωρήσει κανείς ένοχο το σημερινό ΚΚΕ για τις απόψεις του… Λένιν κατά τις οποίες «οι αστοί δεν θα παραδώσουν την εξουσία αναίμακτα», είναι ασόβαρο από μόνο του.
Από κοινού λοιπόν, οι κυβερνητικοί και αυτοί που σπεύδουν να θιχτούν και να απαντήσουν στα περί της θεωρίας των δύο άκρων υποπίπτουν στο παράπτωμα της υπερβολής. Μιας υπερβολής που βέβαια δεν τους κοστίζει τίποτα. Αντιθέτως! Τους φέρνει την ψήφο των «οπαδών» που θέλγονται από τα ντέρμπυ.
Οι υπόλοιποι θα εξακολουθούμε πιθανότατα να απορούμε για το πώς μπορεί σε αυτή τη χώρα να γίνεται θέμα το τίποτα και “θεματοφύλακες” κάτι τιποτένιοι.
