Δάσκαλε που δίδασκες…
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Διαβάζω ότι πωλείται ο 902 και απολύονται οι εργαζόμενοί του, και δυσκολεύομαι να συγκρατήσω ένα ειρωνικό χαμόγελο. Στα λίγα δευτερόλεπτα που έχω στη διάθεσή μου πριν πέσετε να με φάτε, επιτρέψτε μου να εξηγηθώ.
Προφανώς, ποτέ δεν είναι αστείο –ούτε ειρωνικά αστείο, ούτε τραγικά αστείο, ούτε αστείο με κανέναν άλλο επιθετικό προσδιορισμό μπροστά του– κάποιος να χάνει την δουλειά του. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτός ο κάποιος εργαζόταν για λογαριασμό ενός εργοδότη (κόμματος στην προκειμένη περίπτωση, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει) ο οποίος ορκιζόταν, μέχρι χτες, στην πίστη του και στην αιώνια μάχη για το δίκιο του εργάτη και τα δικαιώματα του εργαζομένου.
Για τους βασικούς μισθούς που πρέπει να φτάσουν σε επίπεδα Ελβετίας, για τα εργασιακά δικαιώματα που δεν θα αφήσουμε κανέναν να τα πειράξει, για τις ιδιωτικοποιήσεις που θα μας βρουν μπροστά τους.
Πόσο ωραία ακούγονται όλα αυτά στη θεωρία, ε; Και πόσο γενναίο θα ήταν, όταν η οικονομική κρίση χτυπήσει και την δική σου πόρτα, δίκαιε εργοδότη, να κοπανήσεις τη σιδερένια σου γροθιά στο τραπέζι και να πεις «καμία απόλυση εργαζομένου! Λεφτά θα βρούμε από αλλού (θα κόψουμε, ας πούμε, ένα δικό μας νόμισμα και δεν θα έχουμε καμία ανάγκη τα κεφάλαια των καπιταλιστών –τυχαίο πάντα το παράδειγμα)».
Νιώθω σχεδόν αφελής που κάπως έτσι φανταζόμουν την αντίδραση των στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, όταν θα έφτανε η αποφράδα εκείνη μέρα που το ταμείο θα ήταν μείον και ο 902 δεν θα μπορούσε πια να συντηρεί τους 48 εργαζομένους του.
Αντ’ αυτού, τι διαβάζω στα Νέα; Ότι ο νέος ιδιοκτήτης έθεσε όρο να του παραδοθεί η Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ «καθαρή», δηλαδή χωρίς εργαζομένους. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι εργαζόμενοι του 902 (τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού), που ανέρχονται περί τους 48, θα απολυθούν.
Και επειδή βέβαια αυτό είναι παράνομο, αφού η εταιρεία θα μεταβιβαστεί εν λειτουργία, η ηγεσία του ΚΚΕ σκέφτηκε να εφαρμόσει το εξής μεγαλοφυές σχέδιο: Οι εργαζόμενοι θα χωριστούν σε δύο ομάδες και θα περάσουν σε δύο κομματικές επιχειρήσεις από τις οποίες και θα απολυθούν χωρίς, όπως τους είπαν, να χάσουν εργασιακά τους δικαιώματα.
Και το κερασάκι στην τούρτα, είναι οι τέσσερις εργαζόμενοι του 902.gr, αλλά και οι ελάχιστοι που θα απομείνουν στον Ριζοσπάστη όταν ολοκληρωθούν οι απολύσεις, οι οποίοι θα υποβάλουν παραιτήσεις και θα επαναπροσληφθούν με αμοιβή τον μέσο εργατικό μισθό που προβλέπει το νέο καταστατικό του ΚΚΕ. Δηλαδή με 600-800 ευρώ. Τονίζω ότι στην παραπάνω πρόταση ο επιθετικός προσδιορισμός δίπλα στον μισθό δεν είναι «βασικός» ούτε «κατώτατος», αλλά «μέσος».
Αυτά, για να μην σας μπαίνουν ιδέες με τους τετραψήφιους βασικούς μισθούς για τους οποίους φωνάζει κατά καιρούς το ΚΚΕ, όπως ο λαγός του γνωστού ανεκδότου. Λέμε και καμια μ… να περνάει η ώρα.
Προφανώς, ποτέ δεν είναι αστείο –ούτε ειρωνικά αστείο, ούτε τραγικά αστείο, ούτε αστείο με κανέναν άλλο επιθετικό προσδιορισμό μπροστά του– κάποιος να χάνει την δουλειά του. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτός ο κάποιος εργαζόταν για λογαριασμό ενός εργοδότη (κόμματος στην προκειμένη περίπτωση, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει) ο οποίος ορκιζόταν, μέχρι χτες, στην πίστη του και στην αιώνια μάχη για το δίκιο του εργάτη και τα δικαιώματα του εργαζομένου.
Για τους βασικούς μισθούς που πρέπει να φτάσουν σε επίπεδα Ελβετίας, για τα εργασιακά δικαιώματα που δεν θα αφήσουμε κανέναν να τα πειράξει, για τις ιδιωτικοποιήσεις που θα μας βρουν μπροστά τους.
Πόσο ωραία ακούγονται όλα αυτά στη θεωρία, ε; Και πόσο γενναίο θα ήταν, όταν η οικονομική κρίση χτυπήσει και την δική σου πόρτα, δίκαιε εργοδότη, να κοπανήσεις τη σιδερένια σου γροθιά στο τραπέζι και να πεις «καμία απόλυση εργαζομένου! Λεφτά θα βρούμε από αλλού (θα κόψουμε, ας πούμε, ένα δικό μας νόμισμα και δεν θα έχουμε καμία ανάγκη τα κεφάλαια των καπιταλιστών –τυχαίο πάντα το παράδειγμα)».
Νιώθω σχεδόν αφελής που κάπως έτσι φανταζόμουν την αντίδραση των στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, όταν θα έφτανε η αποφράδα εκείνη μέρα που το ταμείο θα ήταν μείον και ο 902 δεν θα μπορούσε πια να συντηρεί τους 48 εργαζομένους του.
Αντ’ αυτού, τι διαβάζω στα Νέα; Ότι ο νέος ιδιοκτήτης έθεσε όρο να του παραδοθεί η Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ «καθαρή», δηλαδή χωρίς εργαζομένους. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι εργαζόμενοι του 902 (τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού), που ανέρχονται περί τους 48, θα απολυθούν.
Και επειδή βέβαια αυτό είναι παράνομο, αφού η εταιρεία θα μεταβιβαστεί εν λειτουργία, η ηγεσία του ΚΚΕ σκέφτηκε να εφαρμόσει το εξής μεγαλοφυές σχέδιο: Οι εργαζόμενοι θα χωριστούν σε δύο ομάδες και θα περάσουν σε δύο κομματικές επιχειρήσεις από τις οποίες και θα απολυθούν χωρίς, όπως τους είπαν, να χάσουν εργασιακά τους δικαιώματα.
Και το κερασάκι στην τούρτα, είναι οι τέσσερις εργαζόμενοι του 902.gr, αλλά και οι ελάχιστοι που θα απομείνουν στον Ριζοσπάστη όταν ολοκληρωθούν οι απολύσεις, οι οποίοι θα υποβάλουν παραιτήσεις και θα επαναπροσληφθούν με αμοιβή τον μέσο εργατικό μισθό που προβλέπει το νέο καταστατικό του ΚΚΕ. Δηλαδή με 600-800 ευρώ. Τονίζω ότι στην παραπάνω πρόταση ο επιθετικός προσδιορισμός δίπλα στον μισθό δεν είναι «βασικός» ούτε «κατώτατος», αλλά «μέσος».
Αυτά, για να μην σας μπαίνουν ιδέες με τους τετραψήφιους βασικούς μισθούς για τους οποίους φωνάζει κατά καιρούς το ΚΚΕ, όπως ο λαγός του γνωστού ανεκδότου. Λέμε και καμια μ… να περνάει η ώρα.
