Τώρα ο Ζορμπάς πρέπει να είναι καταθλιπτικός

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει ένα videάκι- συρραφή με πιτσιρικάδες που γλεντοκοπάνε στη Μύκονο. Οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν αυτή τη μισόχαζη φάτσα αυτού που πρέπει να περνάει καλά- πολλώ μάλλον αφού τον παίρνει η τηλεόραση.
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει ένα videάκι- συρραφή με πιτσιρικάδες που γλεντοκοπάνε στη Μύκονο. Οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν αυτή τη μισόχαζη φάτσα αυτού που πρέπει να περνάει καλά- πολλώ μάλλον αφού τον παίρνει η τηλεόραση. Όλοι, δε, δηλώνουν φωνάζοντας «περνάμε τέλειαααα».

Το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Ούτε ένας από αυτούς δεν αξιοποίησε αυτό τον χρόνο δημοσιότητας που είχε μπροστά στην κάμερα για να πει μια κουβέντα για τις δύσκολες μέρες που περνάει ο λαός μας. Ούτε ένας δεν έδειξε μεταμελημένος που ο ίδιος απολαμβάνει τον κόσμο της χλιδής ενώ έχουν περικοπεί μισθοί και συντάξεις!

Το πλασάρισμα του βίντεο καλεί τους απανταχού πληττόμενους από την κρίση να κράξουν τους θιασώτες των clubs για την έλλειψη επαναστατικότητας και οργής για την κατάσταση.
Οι ξινοί θιασώτες της πολιτικής οργάνωσης και του εκ του ασφαλούς ακτιβισμού αδυνατούν να «επιτρέψουν» εικόνες αφελούς αμεριμνησίας ακόμη και αν προέρχονται από 20άχρονα- αυτή τη χαλαρότητα δεν την περιλαμβάνει ο κώδικας αξιών τους.

Κατ΄αυτούς, ο κάθε πρωταγωνιστής του video αποκλείεται να είναι κάποιος που δουλεύει delivery και μαζεύει λεφτά επί 15 μέρες για να μπορέσει να πάει στη Μύκονο με τους φίλους του για ένα σαββατοκύριακο. Όχι. Πρέπει να είναι κάποιο κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που δεν έχει δουλέψει ποτέ, και συνειδητά αδιαφορεί για τους συνανθρώπους του που δεν μπορούν να στείλουν το παιδί τους στα αγγλικά, ενώ αυτό ζει τρυφηλή ζωή.

Είναι οι ίδιοι τύποι που με χαρά γκρινιάζουν στα sites και γενικώς στα μέσα για οτιδήποτε προτείνει τρόπους διασκέδασης, ακόμη και αν αυτοί είναι μακριά από την χλιδή του Lifestyle ή την συνταγή της «μούρης». Η ταξική συνείδηση δεν αρκείται να είναι εργαλείο ανάλυσης, αλλά γίνεται τρόπος αυτοπροσδιορισμού.

Δεν λέω ότι πρέπει όλοι να αφήσουν τα αιτήματά τους και να πιάσουν τα μπαρ λικνιζόμενοι με τις εκάστοτε μουσικές μόδες που καταλαβαίνω όλο και λιγότερο. Αλλά δεν πρέπει να γίνουν περισσότεροι αυτοί που δεν μας αφήνουν να μην γκρινιάζουμε συνέχεια.

Είδα ένα τουίτ χθες που έλεγε «Χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από την πείνα σήμερα αλλά αυτό το τουί θα το διαβάσουν άνθρωποι από δεκάδες iphone».

Αυτό μου φαίνεται εντελώς στρεβλή σκέψη που πάνω της πατάει η μπούρδα της φιλανθρωπίας. Ο κάθε άνθρωπος ζει τη δική του ζωή. Βεβαίως ο καθένας να βοηθάει όπου μπορεί αλλά όχι με τύψεις για το ότι η δική του κανονικότητα είναι καλύτερη από των κάποιων άλλων. Αλλιώς θα έπρεπε να έχουμε τύψεις για το ότι τρώμε κρέας περισσότερο από μια φορά το χρόνο, για το ότι πίνουμε καφέδες με 4 και 5 ευρώ ενώ με αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να αγοραστούν 10 παιδικά εμβόλια. Ακόμη περισσότερο: Πως μπορείς και γελάς με ένα ανέκδοτο, ενώ την ίδια στιγμή κάπου στον κόσμο άνθρωποι σκοτώνονται από σφαίρες;

Λυπάμαι αλλά βρίσκω ανήθικο να απαιτεί κάποιος από μένα να κουβαλήσω αυτές τις ενοχές.

Όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι μπάτσοι της συνείδησης να πάνε να πνιγούν και να περιμένουν τις εκλογές τους για να ξεδώσουν δίνοντας την ψήφο τους στους ταγούς του αριστερού και του δεξιού «καθωσπρέπει». Ας αφήσουν τους υπόλοιπους να αποβλακώνονται στη Μύκονο, να γίνονται ευφυέστεροι στις βιβλιοθήκες ή απλώς να μην τσιμπάνε στην νερόβραστη κουλτούρα των «αγανακτισμένων» που περιμένουν τις διακοπές τους.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v